open // SPT // You make me feel...

_{Opgewekt trippelde Roseheart door het territory, opzoek naar een leuk iemand om een babbeltje mee te doen. Een kat aan de rand van het camp zag er wel vriendelijk uit dus ging ze er op af. "Hoi! Alles goed?", vroeg ze zacht. Opgewonden bewoog ze haar lange staart heen en weer.}

Specklepaw stak zijn kop in de lucht. Zijn neusgaten sperde zich wijd open. Verschillende geuren kwamen aanwaaien. Ook de geur van een Clankat. Hij herkende hem niet. Het was duidelijk dat de geur steeds dichterbij kwam. Plotseling stond een rosse poes in zijn zon. Hij kneep vriendelijk zijn ogen tot spleetjes. "Hoi, alles goed", vroeg de kat. Specklepaw knikte. "Met mij gaat alles goed. En met jou?", miauwde hij zachtjes. Terwijl hij wachtte op een antwoord herinnerde hij haar naam weer: 'Roseheart'

_{'Met mij alles goed. En met jou?', vroeg de kater, genaamd Specklepaw. Roseheart glimlachte. "Wat lief dat je dat vraagt! Met mij is alles in orde hoor. Met jou ook hoop ik?", beantwoordde ze de sympathieke vraag van het jonge katje. Een rilling gleed over haar rug wanneer een sneeuwvlok op haar huid landde. Wat was het koud zeg!}

Droppaw was alweer op pad tot ze stemmen hoorde. Ze liep in de richting van de stemmen en zag twee katten in de verte. De bruin gestreepte kater herkende Droppaw meteen omdat hij ook een apprentice was. Zijn naam was Specklepaw en de rosse poes die naast hem zat was Roseheart. Droppaw stapte naar de twee katten. "Hoi! Alles goed?" zei Roseheart waarop Specklepaw antwoordde:"Met mij gaat alles goed. En met jou?" Daarna zei Roseheart: "Wat lief dat je het vraagt! Met mij is alles,in orde hoor. Met jou ook hoop ik?" Droppaw begon wat sneller te stappen tot ze eindelijk bij de twee katten was. Ze ging bij hen zitten en zei: "Hoi!"

_{De al wat oudere Apprentice Droppaw kwam vriendelijk op hen af getrippeld en mengde zich in het gesprek: 'Hoi!', sprak het poesje. Terwijl ze dit zei ging ze zitten. "Hallo! Droppaw is de naam, toch?", vroeg Rose voor de zekerheid. Ze probeerde zoveel mogelijk jonge katten hun naam te onthouden, als breintraining voor later, als ze zelf ook kittens zou hebben.}

Droppaw had het een beetje koud maar probeerde dat niet te laten merken. Roseheart antwoorde al snel: "Hallo! Droppaw is de naam, toch?" Droppaw was een beetje verbaasd dat de rosse poes haar naam wist. Roseheart was al een Warrior en Droppaw was maar een Apprentice. Droppaw was even vergeten dat Roseheart een vraag had gesteld en zei snel: "Jep, dat is mijn naam!" En ze glimlachte vriendelijk naar de poes.

_{'Jep, dat is mijn naam!', glimlachte Droppaw vriendelijk. Jep? Is dàt de taal van tegenwoordig? dacht Roseheart. Ze grinnikte in zichzelf, maar liet hier niets van merken aan de buitenkant. "En met jou ook alles goed, Drop?", vroeg de rosse poes op een vriendelijke toon.}

Specklepaw draaide met zijn ogen. 'Jep' Wat een taal. Hij lachte. "Hallo Droppaw. Hoe gaat het?", miauwde hij. Een sneeuwvlok lande op zijn neus. Specklepaw niesde. Daardoor viel hij tegen de warrior. Hij sperde zijn ogen open. "Sorry" De grijs-bruine tabby kater sloeg zijn ogen neer.
-Flut

"Hallo Droppaw. Hoe gaat het?" vroeg Specklepaw. "Goed. Met jou?" miaauwde Droppaw vrolijk. Haar vachtje zat ondertussen al vol sneeuwvlokjes. Ze schudde de sneeuwvlokjes snel uit haar vachtje en keek rondom zich. Toen hoorde ze Specklepaw niesen en ze zag nog net dat de gestreepte kater tegen Roseheart viel. Droppaw moest lachen maar ze probeerde dat niet te laten tonen. "Sorry" zei specklepaw en hij sloeg zijn ogen neer.

Geërgerd keek Specklepaw naar Droppaw. "Wat is daar zo grappig aan?!", vroeg hij beledigd. De tabby kat snoof terwijl hij onrustig rondjes bleef lopen. Tijdens dat lopen werd hij weer warm, ondanks de ijzige wind en de vallende sneeuwvlokken. Specklepaw keek naar de twee poezen. Het was eigenlijk best wel geluk hebben om met twee knappe poezen opgescheept te zitten. Of wat je opgescheept noemt. Uiteindelijk haalde hij diep adem en ging zitten. Hoopvol keek de apprentice Roseheart aan. "Wil je ons meenemen om te jagen? Of om te trainen?", probeerde Specklepaw uiteindelijk.

Droppaw zag dat de gestreepte kater nogal boos was omdat ze had gelachen. "Wat is daar zo grappig aan?!" vroeg hij met een beledigende toon in zijn stem. Droppaw voelde zich nogal schuldig. "Sorry." zei ze en ze liet haar kopje naar beneden vallen. Uit haar ooghoeken zag ze dat Specklepaw onrustig rondjes liep. Droppaw likte haar pootjes even en hief haar kopje weer omhoog. Ze begon het een beetje koud te krijgen van de hele tijd stil te zitten. "Wil je ons meenemen om te jagen? Of om te trainen?" Vroeg Specklepaw uiteindelijk aan Roseheart. Droppaw keek smekend naar Roseheart. Ze wou ook wel graag eens trainen of jagen.

Onderwerp: Re: open // SPT // You make me feel...