Let time go faster! [Scorpionsting]

_{De dagen gingen steeds sneller en met elke dag die voorbij ging werd de tabby bezorgder. Ging het wel goed met Petal? At ze genoeg, had ze het niet te koud, kwamen de kittens als snel? De kater probeerde steeds meer tijd te maken voor de zilveren poes, maar zijn Warrior taken stapelden zich steeds meer op. Prooi was schaars en elke Warrior moest zijn best doen om zijn deel mee te nemen. Bovendien durfde de kater Nightstream niet te storen in deze drukke periode, de Medicine cat zou het vast al druk genoeg krijgen met al deze zieke katten.

Met trage passen verliet hij zijn nest en probeerde een glimp op te vangen van de Queen, maar nee, een of andere Warrior wenkte hem en gaf hem de opdracht om een kijkje te nemen bij de grens met ThunderClan. Zuchtend liet Hawkscream zijn kop hangen en verliet het kamp. Petalcloud zou even moeten wachten dus. Het eerste wat hem opviel toen hij het kamp verlaten was, was het aardige dikke pak sneeuw. Als een vrolijke kit stortte hij zich in de witte laag en rolde er een paar keer door, tot zijn vacht deels wit was gekleurd. Met een grote glimlach op zijn gelaat sprong hij met grote sprongen door de sneeuw en keek grijnzend achterom. Waar zijn poten door de sneeuw waren gezakt zag je grote deuken in het oppervlak. Dus hiermee had hij zeker wel een paar minuten verspild, dus kon hij beter gaan kijken bij zijn opdracht. De rivier zag er nog steeds levendig uit, geen tekenen van vries. ThunderClan katten konden toch niet zwemmen, dus waren vrezen dat ze hier waren gekomen? De Steppingstones waren glad, dus elke kat die dom genoeg was erop te springen zou in de rivier donderen. Met een tevreden zucht liet de kater zich op zijn buik vallen en keek wazig naar de overkant om de tijd te doden.

OOC; Eerste post voor Scorpionsting c: Andere katten zouden mogen binnenvallen als ze een reden hebben (':}

»н α ω к ѕ c я є α м«

I'm waking up, I feel it in my bones
Enough to make my systems blow
Welcome to the new age, to the new age
Welcome to the new age, to the new age
___________________________________________
Met zijn felle gele ogen bekeek hij de krijger genaamd Hawkscream welke al zoekend rondkeek. Hij wist maar al te goed naar wie de kat op zoek was; Zijn oh zo geliefde partner. Met een kleine grijns op zijn gelaat liep hij op hem af en gaf hij hem de opdracht om de rivier die grensde aan het Thunderclan gebied na te kijken. Sinds dat hij ouder was had hij de toestemming zulke dingen te doen. En hij vond het nou eenmaal fijn om katten te storen. Tevreden keek hij de bruin gestreepte kater aan welke het kamp verliet en dus braafjes naar zijn ge commandeer luisterde. Hij ging even zitten om zijn voorste pootjes een flinke wasbeurt te geven, en wandelde nadien met ruime passen achter Hawkscream aan. Hij vertrouwde het zaakje niet. Scorpionsting had al vaker geruchten gehoord over die kater, en dus was het misschien maar beter dat hij een oogje in het zeil hield. Geluidloos volgde hij de voetstappen van zijn voorganger, precies op dezelfde plek stappende waar de andere kater zijn poten had neergezet. Zodat hij niet in het verse sneeuw zou moeten stappen. Het zou zijn aanwezigheid verraden door gevaarlijk luid te kraken. Nu dat hij op de stukjes plat gestampt sneeuw trippelde kon hij moeiteloos verder sluipen als een zwarte sluier die langzaam over het oppervlak werd getrokken. Hij voelde de wind aan zijn donkere vacht trekken maar negeerde dat gevoel en bleef zich gewoon verder een weg banen achter de krijger aan. Pas toen de reflectie van Hawkscream die ging liggen in zijn gele ogen scheen grinnikte hij even. "Is dit wat je "de grenzen nakijken" noemt? Je lijkt wel op een elder die nog niet eens zijn eigen voedsel van de prooistapel kan gaan halen." Grapte hij, deels vriendelijk maar ook wel een tikkeltje duister.

_{Er gebeurde niet echt veel aan de overkant, afgezien van de wind die de struiken daar wat liet ritselen. Dus waarom zou er wel wat gaan gebeuren ergens anders op die oever? Gerustgesteld liet de tabby zijn kop wat meer hangen en staarde hij wat in het kolkende water. Af en toe schoot er een zilveren flits aan hem voorbij, maar de vis bevond zich alweer een paar meter verder voordat hij zijn aandacht er echt op kon gaan vestigen. Voor een dagje mocht hij toch wel even gaan luieren? Meestal werkte hij wel aardig hard, als hij zijn zorgen niet had gevestigd op Petalcloud. Ten slotte waren er ook andere betere Warriors die altijd wel meer vingen dan hij. "Is dit wat je "de grenzen nakijken" noemt? Je lijkt wel op een elder die nog niet eens zijn eigen voedsel van de prooistapel kan gaan halen." De stem deed hem deels opschrikken. Met een snelle beweging keek hij achterom en zag de Warrior staan die hem de opdracht had gegeven hierheen te gaan. De toon stond hem totaal niet aan, ook al was het waarschijnlijk als een grap bedoeld. Scorpionsting was nou niet echt een kater waar hij vaak een conversatie mee had en voor nu bleef hij nog op zijn hoede. "Ik kijk toch naar een grens? Of vind jij dat de rivier daar niet bij meetelt?" Bracht Hawkscream misschien wat fel in, maar bleef op zijn plek liggen.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

I'm waking up, I feel it in my bones
Enough to make my systems blow
Welcome to the new age, to the new age
Welcome to the new age, to the new age
___________________________________________
De tabby kater leek geschrokken te zijn. Dat kon Scorpionsting toch afleiden van de manier waarop hij omkeek. "Ik kijk toch naar een grens? Of vind jij dat de rivier daar niet bij meetelt?" Bracht de kater uit. De chocolade bruine kater haalde zijn schouders op en trippelde dichter naar hem toe. "Relax, ik maakte maar een grapje." Miauwde hij speels, waarna hij naast hem ging zitten en zijn staart rond zijn lichaam krulde. "Ik kan niet van mezelf zeggen dat ik m'n taken ook altijd goed doe, en wat maakt het trouwens uit. Deze grens word zo'n tien keer per dag gecontroleerd." Hij zuchtte even en keek opzij. Zijn gele blik hield het gestalte van de bruine tabby strak in de gaten. Hij wist niet of Hawkscream nu kwaad op hem was maar veel maakte het hem ook niet uit. Als de krijger wegging, dan kon hij nog evengoed hier alleen blijven zitten. Hij was niet iemand die begon te treuren wanneer ze hem in de steek lieten. En trouwens; Het zou simpelweg mega onbeleefd én onvolwassen van Hawkscream zijn om hem zomaar achter te laten omdat hij op z'n teentjes was getrapt. Goed, hij dacht weer teveel na. "Scorpionsting is de naam, voor als je 'm nog niet wist." Merkte hij koeltjes op.

Onderwerp: Re: Let time go faster! [Scorpionsting]