Frozen River, let's run![open, SPT]

Bliksemsnel racete Lightningpaw door het landschap. Hij kwam nu in de buurt van de rivier, maar hij hoorde het vertrouwde ruisen van het water niet. Nieuwsgierig rende hij door, en eenmaal bij de rivier aangekomen zag hij dat ze bevroren was! De grijze kater rende door, maar stopte bij de oever. Voorzichtig zette hij een poot op het ijs, en voelde dat het vrij stevig was. Pootje voor pootje stapte hij op de bevroren rivier. Een harde kraak, en er kwam een barst in het ijs. Zijn poten vlogen alle kanten uit terwijl hij terug probeerde te vluchten naar de oever. Hij duwde zich echter alleen maar verder weg. "Help!!", riep hij zo hard hij kon, vlak voor het ijs inzakte en hij kopje onder ging.

Leafskin had gezien toen de grijze apprentice het kamp uit rende. Zo te zien gaat hij richting de River, dacht ze en ach ja, die was toch bevroren, dus kon er niks gebeuren. Leafskin wierp een blik op de prooistapel en zag dat hij erg klein was, dus besloot ze om te gaan jagen. Misschien zit er ergens in de River een wak, waar ik goed kan vissen, en anders maak ik er een." dacht ze vastberaden en ze liep richting de River, de grijze apprentice, Lightningpaw, achterna. Eenmaal bij de River aangekomen, keek ze over het ijs heen of er ergens een wak was. Ze zag er een en ze trippelde erop af. Ze keek ernaar, en vol afschuw zag ze pootjes op het ijs en toen het wak. "Lightningpaw!" riep ze en ze keek onderzoekend om zich heen. "Hij zit er nog onder," kwam ze tot de verschrikkelijke conclusie en ze probeerde om door het ijs te kijken. Opeens hoorde ze een sterk gekras, dat leek op nagels die over een steen gaan. "Dat moet Lightningpaw zijn! De Starclan zij dank!" Voorzichtig en behoedzaam stapte Leafskin het ijs op. Ze kon het bijna al horen kraken. Snel verzon ze een plan, waarbij óf Lightningpaw gered kon worden óf zij zakte ook door het ijs. Wanhopig begon ze te springen op het ijs en er ontstonden langzaam maar zeker meerdere scheuren in het ijs.