{OPEN SPT} It's not like I'm being selfish and trying to bother you.

_{Met een muis tussen zijn kaken geklemd kwam hij het kamp binnen trippelen. Hij liet zijn prooi op de stapel ploffen en ging zitten. De sneeuw irriteerde hem en telkens als er wat aan zijn poten bleef kleven ontsnapte er een kleine grom uit zijn keel. Geïrriteerd begon hij de vlokjes van zijn poten te likken. je kon hem een ijdeltuit noemen, maar hij mocht er toch zeker wel goed uitzien?

Gaaaaay
Open voor wie er ook maar wilt ~}

Specklepaw liep vrolijk door de sneeuw. Hij stapte erxtra hard zodat de sneeuwvlokjes opvlogen. Toen er een sneeuwvlok zijn neus als landplek koos sperde hij zijn neusgaten wijdopen en niesde. Daardoor vlogen er nog meer vlokjes op. Uiteindelijk kwam hij bij het ravijn aan. Hij keek naar beneden. Tot zijn schrik zag hij dat op elke steen glad ijs lag. Specklepaw zuchtte en probeerde toch die weg. Vanaf dat hij op de eerste steen sprong ging het al mis. Door zijn gewicht en gammele poten ging hij onderuit. Hij gleed botsend tot aan de voet van de doorntunnel. Hijgend krabbelde hij overeind tot hij zat. De kleine tabby kater schudde zich uit en trippelde een beetje pijnlijk naar de hoop verse prooi. Daar zat Mirroredsound. Specklepaw moest moeite doen om zijn lach in te houden. De grote kater was zijn vacht aan het schoon likken. De apprentice liep er vrolijk opaf. "Hallo Mirroredsound.", miauwde hij rustig. Hij ging over hem zitten en keek hem benieuwd aan.