I hope you learned your lesson [+Smokebreath&Ratkit]

De kleine kit stribbelde niet tegen, wat best wel tegen haar verwachtingen inging. Ze had gedacht dat Ratkit haar zou zeggen dat ze zelf nog wel kon lopen. Nee, dat was eerder iets wat een soortgelijke Smokebreath zou doen. Misschien bracht ze teveel tijd met hem door, en sloeg het brommerige gif toe? Nee, ze dacht weer eens teveel na. Al had ze nu wel iets nieuws om over te discussiëren met haarzelf; Hoe zou haar mentor als kitten zijn geweest? Hm, dat was een goede vraag. Ze wierp die gedachtes even uit haar kop en zette de kit weer zachtjes neer zodra ze diep genoeg in de den waren. "Ik heb hier een kitten die het kamp is uitgegaan, en zo een doorn in haar poot heeft gekregen." Ze wees met haar neusje richting Ratkit, en keek nadien naar het donker gekleurde gestalte van Smokebreath. Wachtende tot zijn gouden ogen zien baar zouden worden.

Smokebreath keek niet eens op toen Littlepaw zijn den in gestapt kwam. Ondertussen was hij wel... ietwat gewend aan de aanwezigheid van een ander. Dit toegeven deed hij echter niet en hij was ook niet van plan om dit dan te laten merken. Hij bromde echter wat zachtjes en onverstaanbaar, toen de 'aanwezigheid' ook nog begon te spreken. "Ik heb hier een kitten die het kamp is uitgegaan, en zo een doorn in haar poot heeft gekregen." Langzaam hief de massieve kater zich tot zijn poten en slofte hij naar Littlepaw en de kitten toe. "Ervaring leert dat kittens het kamp niet uit mogen." Bromde hij, ietwat giftig. "Laat die doorn eens zien." Hij moest verschrikkelijk hard bukken om uberhaupt tot ooghoogte van de kitten te komen, laatst staan tot poothoogte. Echt, als het aan hem lag, kreeg hij het nog eens aan zijn rug door deze baan.

Littlepaw ging de Medicine Cat Den in en Ratkit bleef rustig hangen. Normaal gesproken zal ze zich verzet hebben, echter wou ze liever niet lopen nu. Littlepaw zette haar neer en Ratkit hield haar linkervoorpoot in de lucht. "Ik heb hier een kitten die het kamp is uitgegaan, en zo een doorn in haar poot heeft gekregen." hoorde ze Littlepaw boven haar zeggen. Voor hun zat een donkere gedaante, die langzaam opstond en hun kant opgingen. "Ervaring leert dat kittens het kamp niet uit mogen." bromde de kater, ietwat giftig. Smokebreath... Nu ontmoette ze hem! "Laat die doorn eens zien." Smokebreath moest ver bukken, totdat Ratkit hem recht in de ogen zou kunnen kijken, wat ze maar liet. Ze liet echter wel de doorn zien. ''Het was niet mijn bedoeling, om het Camp te verlaten...Ik heb al veel te vaak verhalen van de Queens en Elders gehoord. Ik zat een beestje achterna en ben waarschijnlijk door een gat of zo gegaan.'' legde ze vlug uit. Ze wou laten merken dat alles niet expres was geweest...

Haar mentor keek niet op toen ze de den binnengewandeld kwam, zoals ze al verwachtte. Veel stoorde het haar niet. "Ervaring leert dat kittens het kamp niet uit mogen." Bromde de kater. Ze haalde haar schouderbladen luchtig op en keek daarna Ratkit strak aan. "Laat die doorn eens zien." Sprak de Medicine cat nadien. Littlepaw nam enkele passen achteruit, en ging vervolgens zitten. Ze wou niet in de weg staan wanneer Smokebreath Ratkit ging behandelen, maar ze wou ook weer niets missen zodat ze zou weten wat ze de volgende keer moet doen. ''Het was niet mijn bedoeling, om het Camp te verlaten...Ik heb al veel te vaak verhalen van de Queens en Elders gehoord. Ik zat een beestje achterna en ben waarschijnlijk door een gat of zo gegaan.'' Legde Ratkit vlug uit. Haar blik verschoof weer naar haar mentor, welke zich gevaarlijk diep moest bukken om op ooghoogte van de kit te komen.

''Het was niet mijn bedoeling, om het Camp te verlaten...Ik heb al veel te vaak verhalen van de Queens en Elders gehoord. Ik zat een beestje achterna en ben waarschijnlijk door een gat of zo gegaan.'' Begon de kitten snel uit te leggen. Smokebreath bromde alleen maar wat instemmends. Voor nu had hij even geen zin hierin, alles is toch nooit de schuld van degene zelf. Hij keek even naar de doorn, "Ik wil dat je nu even heel stil blijft liggen," Bromde de kater naar de kitten. "Littlepaw, kom wat dichterbij, ik wil dat je goed oplet." Bromde hij zijn apprentice toe, "Je zet je tanden zo dicht mogelijk bij de huid of bij het oppervlak van het pootkussentje, zonder te bijten. Daarna pak je de doorn vast en trek je hem.." Hij omsloot de doorn met zijn tanden en trok hem er in één ruk uit. "...Er in één keer uit" Hij spuwde het ding op de grond en graaide wat kruiden bij elkaar en kauwde deze fijn. "Hierna doe je er fijngekauwde kervel op, om infectie te voorkomen en wat spinrag zodat het blijft zitten." Hij richtte zich weer tot Ratkit. "Je hoeft hier niet te slapen of te verblijven, je mag gewoon in de nursery blijven. Als de wond dik of rood wordt, kom dan maar weer terug. Laat de spinrag zitten tot minstens morgen en als het er vroegtijdig afvalt, vraag dan aan mij of Littlepaw om het eropnieuw op te doen." Bromde de kater, "Als je dat belooft, zal ik beloven niemand te vertellen dat je het kamp uitgeglipt bent." Zowaar een niet onvriendelijke actie, je zou toch bijna zeggen dat hij zelf koorts had.