You scream at me, I scream at you LOUDER.

You push me back
I push you back
You scream at me
I scream at you
Louder

Ze gooide haar sierlijke koppie in de lucht en zoog de kille wind naar binnen, zodat ze met nieuwe energie verder kon lopen. De sneeuw aan haar voetjes deden haar poten tintelen van onzekerheid. Ze zou vandaag niks meer kunnen vangen, en waarschijnlijk haar prooi moeten delen, alweer. Niet dat ze het haatte, ze vond het gewoon niet leuk om zo lang bij één kat te staan, en vooral niet om met anderen samen te eten. Ze weigerde zich te socialiseren, het was niks voor haar. Ze had met haar eigen ogen gezien hoeveel dood er de laatste tijd was, dus waagde ze het niet met iemand een band te krijgen. En ze voelde zich nog niet eens eenzaam.. Oké, misschien een heel klein beetje, maar daar kon ze wel mee leven. Crystalsnow ving een glimp op van een kat die ergens in de verte voorbij kwam gestapt. Echter keek ze alleen maar, en alleen haar blauwe ogen volgden het figuur van de kat, geen enkel ander lichaamsonderdeel maakte een beweging. Pas toen die weer uit haar zicht was verdwenen haalde ze opgelucht adem en snuffelde ze nog een keertje aan de lucht. Nope, geen recente prooigeuren..