Owlkit keek om zich heen. De sneeuw die de vorige dag in het kamp had gelegen, had nu plaats gemaakt voor grote plassen van regenwater. De andere kittens waren aan het spelen. Owlkit had zin om mee te doen, tot ze een kleine, witte, pluizige kitten waar ze de naam Elkkit op kon plakken, aan de rand van het kamp zag zitten. Ze wist dat Elkkit haar ouders nooit had ontmoet, dus zei ze maar altijd dat ze er geen had, daar werd ze vaak mee uitgelachen. Owlkit trippelde naar haar toe. "Heb je zin om iets te spelen?", vroeg ze, in de hoop haar wat op te vrolijken.