Counting pawsteps {+STRAWBERRY}

Rustig trippelde de kater naar de prooistapel toe en griste hij er een eekhoorn van af. Op hetzelfde moment schoot een apprentice uit de leerlingen den en botste die tegen Twirlfang aan. De jonge poes schudde eerst haar kopje en wou blijkbaar hem beginnen af te snauwen, maar toen ze doorhad wie hij was krabbelde ze geschrokken naar achteren. Hij greens even en haalde zijn schouders op. "Geeft niet," Miauwde hij vriendelijk, waarna hij even naar d'r knipoogde en wegliep. In zijn ooghoeken kon hij nog zien dat de poes verbaasd haar mond open liet vallen, en dat haar vrienden al dezelfde gelaatsuitdrukking hadden als haar. Ach ja, het moest er ooit is van komen, toch? Hij kon niet voor eeuwig dezelfde grumpy kat blijven. Ooit moest er eens wat leven in hem komen. Hij liet zijn prooidier weer vallen toen hij bij de omgevallen boomstam was gearriveerd waar hij andere krijgers wel al eens vaker had zien eten, en begon hij rustig reepjes vlees van het dier te trekken.

Met rustige pootstapjes van haar sneeuwwitte voetjes, stapte Strawberry naar de prooistapel toe, waar ze een muis vanaf plukte met een zekere precisie. Ze was niet zo groot gebouwd, dus had ook minder voedsel nodig. Of tenminste, dat hield ze zichzelf voor. Ze mocht van zichzelf niet teveel van de prooistapel pakken. Er waren andere katten die het veel harder nodig hadden dan zij. Ze plofte in de schaduwen neer, een beetje verborgen uit het zicht onder een laaghangende tak. Ze zette haar tanden in haar muis en aanschouwde een 'amuserend' schouwspel in het kamp. Twirlfang deed plotseling wel heel aardig. Het was op zich wel.. grappig om te zien eigenlijk. Strawberry boog haar kopje om het iets beter te zien vanonder de tak. En wonder boven wonder ging de kater ook nog eens wat dicht bij haar zitten om zijn prooidier op te eten. Met een beetje geluk, had hij haar niet gespot. "Zo, dat is een hele metamorphose," Snorde ze op geamuseerde toon, terwijl ze onder haar tak vandaan kwam, met de half opgegeten muis nog aan haar poten. "Je weet ze wel te verbazen."

"Zo, dat is een hele metamorphose," Hoorde hij plots een bekende stem zeggen. Hij keek even verbaasd rondom hem heen, maar wist niet te achterhalen vanwaar het geluid kwam. Pas toen de tweekleurige kattin vanonder haar tak vandaan kwam merkte Twirlfang haar op. "Je weet ze wel te verbazen." Hij grinnikte eventjes en haalde zijn schouders op. Hij slikte algauw het vlees door dat hij nog aan het kauwen was geweest en schraapte even zijn keel. "Tja, verandering kan nooit kwaad." Stelde hij vast op een toon alsof hij alles wist. Echter kon je wel zien dat hij zelf moest lachen om de manier waarop hij had gesproken. "Ik kan ze niet voor eeuwig angst aan blijven jagen... Ooit zouden mijn acties oud en saai beginnen te worden, en om dat te voorkomen verander ik mijn tactieken maar." Grapte hij. Natuurlijk meende hij dat niet. Hij schudde zachtjes zijn kopje en keek haar nadien speels aan. "Grapje."

Strawberry ging rustig wat dichterbij Twirlfang liggen, al liet ze haar blauwe blik nog steeds elke beweging van de kater observeren. Ondanks dat ze wel waagde om nu in zijn buurt te zijn, bleef ze op haar hoede rond de kater. Aldus haarzelf had ze daar ook alle reden toe, de geschiedenis van doodsbedreigingen in haar achterhoofd houdende. "Tja, verandering kan nooit kwaad." Miauwde Twirlfang en op de één of andere manier kwam het erg wijs over op Strawberry, te wijs. "Zeg, wie ben je en wat heb je met Twirlfang gedaan?" Miauwde ze droogjes, waarna ze één van haar sneeuwwitte voorpoten schoonlikte. "Ik kan ze niet voor eeuwig angst aan blijven jagen... Ooit zouden mijn acties oud en saai beginnen te worden, en om dat te voorkomen verander ik mijn tactieken maar." Vervolgde Twirlfang, maar al snel maakte hij op dat het een grapje was. Strawberry sloeg haar ogen eventjes op naar de hemel. "Al die veranderingen... Ik vraag me af wie de werkelijke Twirlfang dan is," Grapte ze.

"Zeg, wie ben je en wat heb je met Twirlfang gedaan?" Hij greens even, en haalde zijn schouders op. Ergens had hij zin om daar op in te gaan, maar hij wist deze keer zijn mond te houden en verder te luisteren naar Strawberry. "Al die veranderingen... Ik vraag me af wie de werkelijke Twirlfang dan is," Al een geluk dat ze het op een toon zei die aangaf dat ze een grap maakte, want anders zou hij ergens wel geraakt zijn. Maar hij hield zijn kopje even schuin en keek d'r met een vriendelijke blik aan. "Ik ben de echte Twirlfang," Miauwde hij waarna hij zich weer tot zijn eten wendde en eerst een hap nam voordat hij verder begon te praten. "Moet ik anders eventjes de andere Twirlfang gaan halen?" Een glimlach spreidde zich op zijn gezicht en hij keek d'r even plagend aan.

Strawberry keek de kater eventjes vragend aan. Toch zat er een soort van waarheid in haar vraagt, een echte nieuwsgierigheid. "Ik ben de echte Twirlfang," Miauwde hij waarna hij zich weer tot zijn eten wendde en eerst een hap nam voordat hij verder begon te praten. "Moet ik anders eventjes de andere Twirlfang gaan halen?" Strawberry leek even te schrikken, maar keek hem daarna uitdagend aan. "Doe maar, kom maar op," Grapte ze rustig, terwijl ze weer een hap nam van haar muis. Ze was benieuwd wat Twirlfang ging doen.

-Sorry kort, brb, kaarten xD-

"Doe maar, kom maar op," Grapte ze. Twirlfang haalde eventjes een wenkbrauw op en keerde zijn rug naar Strawberry toe. Hierna draaide hij zich weer om en keek hij haar met een geheimzinnige blik aan. "Sorry, hij is momenteel niet thuis." Glimlachte hij haar toe, waarna hij eventjes met zijn oren wiebelde en naar de katten keek die hen een vragende blik toewierpen. Ach ja. Bijna niemand was de andere kant van Twirlfang gewend, dus hij had zich mentaal al voorbereid op de komende dagen. Hij wist dat er sowieso wel een kat zou zijn die het zou wagen hem te vragen waarom hij nu plots zo aardig deed. Hij zuchtte eventjes zachtjes, schudde onopvallend zijn kopje en keek nadien weer naar de tweekleurige poes genaamd Strawberry.

Twirlfang draaide zich om en Strawberry haalde eventjes ongemerkt diep adem, de lucht naar binnen zuigende en vasthoudende. Zou hij nu weer kwaad worden, zijn kans grijpende? Nee, dat gebeurde niet. Twirlfang keek haar enkel met een mysterieuze blik aan. "Sorry, hij is momenteel niet thuis." Verklaarde de kater. Strawberry liet de lucht weer uit haar longen ontsnapte en glimlachte voorzichtig. "Gelukkig maar," Miauwde de poes, waarna ze weer een hap nam van de muis. Zoveel vlees zat er niet meer aan het karkasje. "Dus... Hebben ze al vragen gesteld over je plotselinge ommekeer?" Grapte ze.

De poes zuchtte en glimlachte voorzichtig. "Gelukkig maar," Verklaarde ze waarna ze nog een hap nam van haar voedsel. Twirlfang maakte algauw gebruik van zijn korte poos van vrije tijd, en ging snel enkele keren met zijn ruwe tong over zijn schouders. "Dus... Hebben ze al vragen gesteld over je plotselinge ommekeer?" Grapte ze, waardoor Twirlfang even zijn wenkbrauwen optrok en een zachte "Oh" uitsprak. "Nee, nog niet," Zei hij nadien. "Nog niet." Herhaalde hij zijn woorden, met een nadruk op nog. Hij liet zijn blik kruisen met die van Strawberry en hield eventjes zijn kopje schuin. "Hoe gaat het trouwens met je?" Miauwde hij eventjes, waarna een twinkeling in zijn ogen verscheen.

Strawberry likte haar sneeuwwitte pootjes nog eventjes schoon, waarna ze haar heldere blauwe blik weer op de kater voor haar richtte. "Nee, nog niet," Zei hij nadien. "Nog niet." Herhaalde hij zijn woorden, met een nadruk op nog. Strawberry grijnsde vrolijk. "Nog," herhaalde ze opnieuw, waarna ze haar lichaam weer uitrekte. "Hoe gaat het trouwens met je?" Vroeg Twirlfang vervolgens. Strawberry knipperde wat verbaasd met haar ogen, maar haalde daarna haar schouders op. "Met mij gaat het prima, maar hoezo?" Vroeg ze vervolgens.

Rondom hen heen lagen er kleine hoopjes sneeuw, de meeste apprentice's hadden het sneeuw bij elkaar geschraapt gewoon uit plezier. Maar het zou niet meer lang duren of er was zoveel sneeuw dat het witte spul geen enkele open plek meer over liet. "Nog" Miauwde de poes nogmaals. Hij greens even en knikte. "Met mij gaat het prima, maar hoezo?" Hij haalde zijn schouders zachtjes op en zuchtte eventjes. "Gewoon, uit nieuwsgierigheid." Beaamde hij glimlachend.

"Gewoon, uit nieuwsgierigheid." Miauwde Twirlfang met een glimlach. Strawberry glimlachte op een voorzichtige manier terug en krulde haar staart om haar lichaam. Ze was niet zo goed met dit koude weer met haar kortere vacht. Ze werd er altijd een beetje stilletjes door. "Oh.. Oké," Miauwde ze voorzichtig, terwijl ze zich nog wat kleiner opkrulde, "En met jou?" Vroeg ze vervolgens zachtjes. Een sneeuwvlokje landde op haar neus en veranderde langzaam in water. Strawberry trok haar kop geschrokken terug en nieste zachtjes.

"Oh.. Oké," Miauwde de poes voorzichtig. Hij beet zelf eventjes op de binnenkant van zijn eigen lip toen hij het gedacht kreeg dat hij misschien iets verkeerds had gezegd. "En met jou?" Vroeg ze vervolgens zachtjes, waarna een sneeuwvlokje op haar neusje landde waardoor ze zachtjes nieste. De kater lachte eventjes zachtjes en keek haar nadien warm aan. ”Beter dan nooit tevoren,” Beaamde hij, waarna hij naar de lucht boven hen keek. Enkele witte puntjes waren zichtbaar, en deze puntjes werden groter en namen de vorm van een klein sneeuwvlokjes aan. Echter duurde het niet lang of ze kwamen met een leger aan. Twirlfang's vacht werd traag maar zeker ondergedompeld in wit spul, en eveneens als de grond kreeg hij een deken van sneeuw over zich heen. Hij zuchtte even diep, en schudde nadien wild met zijn vacht zodat de het koude spul als een vuur van sneeuw over Strawberry heen vloog. ”Sorry!” Grapte hij toen hij de poes bekeek welke nu het pak sneeuw op haar lichaam had liggen. Een zekere geamuseerde twinkeling in zijn ogen maakte nogmaals eens duidelijk dat hij er zeker plezier in had.

Met een ietwat kwalijk pootje, wreef Strawberry over haar neusje heen om het vocht van de sneeuwvlok te verwijderde. Het kietelde aan haar neus en ze vond dat gevoel absoluut niet prettig. Hierop nieste ze een tweede maal en schudde ze met haar kop. Bah. ”Beter dan nooit tevoren,” Gaf de kater toe. Strawberry keek omhoog vanachter haar pootje. "Het leven is makkelijker als je niet tegen alles en iedereen vecht, het me against the world idee is erg achterhaald," Miauwde ze luchtig, haar poot weer voorzichtig in de sneeuw plaatsende. Totdat ze een laag sneeuw over zich heen kreeg. "Hey!" Miauwde ze verontwaardigd, terwijl meerdere malen huiveringen over haar lichaam trokken. Ze schudde haar pels uit en stortte zich met man en macht op Twirlfang, "Wacht maar, jij gaat sneeuw happen!"

"Het leven is makkelijker als je niet tegen alles en iedereen vecht, het me against the world idee is erg achterhaald," Hij haalde zijn schouders op en moest toegeven dat ze daar gelijk in had. Hij had het best wel lang volgehouden, al zei hij het zelf, maar nu hij iets opener was verliep alles veel vlotter in zijn leven. "Hey!" Miauwde ze verontwaardigd nadat hij haar een sneeuwpak had gegeven. Hij greens even en dook in elkaar toen de poes zich op hem stortte. Echter viel hij op zijn zij en werd zijn kop in de sneeuw gedrukt. "Wacht maar, jij gaat sneeuw happen!" Hij worstelde zich weer overeind maar dat ging niet doordat Straw hem in bedwang hield. "Oke, oké!" Miauwde hij luid en snel. "Ik geef me over, jij wint." Miauwde hij, waarna hij deze keer even nieste door de sneeuw dat zijn neus was ingekropen toen hij omver was gevallen.

Het voelde heerlijk om Twirlfang eens een keer beet te nemen en een beetje sterker dan hem te zijn, of tenminste, je zo te voelen in het geval van Strawberry. Ze zag vol genoegen hoe zijn kop in de sneeuw neerplofte. "Oke, oké!" Miauwde hij luid en snel. "Ik geef me over, jij wint." Miauwde de kater. Strawberry glimlachte zoetjes terwijl ze haar fijngebouwde pootjes nog iets harder neerdrukte. "Dus je erkent dat ik sterker en een betere warrior bent dan jij?" Vroeg ze onschuldig met een zwiep van haar staart.

De kater had gehoopt iets meer vrijheid te krijgen nu hij dat had gezegd, maar in plaats van haar greep ietwat losser te maken duwde ze zijn kop juist dieper in de sneeuw. "Dus je erkent dat ik sterker en een betere warrior bent dan jij?" Vroeg ze onschuldig. Twirlfang zuchtte even diep, wat amper ging met al dat sneeuw in zijn mond, maar gaf nadien toe. "Ja." Mompelde hij mokkig, waarna hij zijn blik op haar probeerde te richten. "Maar laat me nu alsjeblieeeft los." Miauwde hij nadien, waarna hij even met zijn staart op de besneeuwde aardbodem sloeg.

"Ja." Mompelde hij mokkig, waarna hij zijn blik op haar probeerde te richten. "Maar laat me nu alsjeblieeeft los." Strawberry grijnsde vrolijk en liet hem voorzichtig los. "Ik zal het onthouden," Miauwde ze met een speelse knipoog, "Jij ook?" Ze kon het niet laten om nog even een flinke golf sneeuw over hem heen te zwiepen met haar staart. Ach ja, ze moest toch op de één of andere manier lol in haar leven houden? Ze moest nu wel klaar staan voor de wraak van Twirlfang, dat wist ze wel zeker. Toch kon ze het niet laten zich even te verwonderen dat ze zowaar vrienden begonnen te worden..

"Ik zal het onthouden," Miauwde ze waarna ze hem losliet en even speels naar hem knipoogde. "Jij ook?" Hij schudde eerst de sneeuw uit zijn vacht, wat een hopeloze actie was geweest gezien Strawberry met haar staart over de grond veegde en hem nogmaals onderdompelde in sneeuw. "Zeker," Miauwde hij, waarna hij ging zitten en stiekem met één van zijn poten wat sneeuw bij elkaar schraapte. "Dit zal ik nog laaang niet vergeten!" Miauwde hij speels waarna hij even naar het hoopje sneeuw aan zijn voeten flitste met zijn ogen. Hierna sprong hij razendsnel omhoog en sloeg hij met zijn staart tegen het hoopje dat nu uit elkaar spatte richting de poes. "Sweet, sweet revenge." Miauwde hij met voldoening in zijn stem toen hij de spierwitte poes voor hem al glimlachend bekeek.

"Zeker," Miauwde hij, "Dit zal ik nog laaang niet vergeten!" Strawberry stak haar kopje lachend een beetje hooghartig de lucht in, niet merkende wat er komen ging, totdat het te laat was. Ze was de angst die ze voor Twirlfang droeg nagenoeg vergeten ondertussen. De kater was... vriendelijk geworden. Moest ze uberhaupt nog wel behoedzaam zijn rond hem? Totdat ze een witte sneeuwlaag over haar heen kreeg en uit haar gedachten geschopt werd. "Blegh!" Sputterde ze, toen ze wat sneeuw uitspuwde. "Sweet, sweet revenge." Miauwde de kater met voldoening. Strawberry schudde rillend haar pels uit en stak zijn tong naar hem uit. "Pas maar op jij," Reageerde ze, toch nog licht speels ondanks dat ze klappertandde.