Counting pawsteps {+STRAWBERRY}

"Pas maar op jij," Reageerde ze speels, ondanks dat ze klappertandde. Hij bleef glimlachen, maar toen hij doorhad hoe hard ze rilde hield hij zijn kopje ietwat schuin van ongerustheid. "Heb je het koud?" Vroeg hij, nog altijd even ongerust. Hij vergat even het feit dat het misschien een list van haar kon zijn om hem af te leiden, en bleef zijn kopje even schuin houden. Hij wou niet dat ze ziek werd, en gezien hij ouder was voelde hij zich lichtelijk verantwoordelijk voor haar gezondheid.

Strawberry huiverde toen de kille bries over haar lichaam heentrok. Haar dunne vacht was redelijk doorweekt geraakt door de smeltende sneeuw. "Heb je het koud?" Klonk de bezorgde vraag van Twirlfang. Strawberry keek hem met een geruststellende glimlach aan. "B-beetje," Miauwde ze zachtjes, "Maar m-maak je g-geen zorgen, ik r-red me wel," Haar woorden kwamen er door haar klappertanden in hapjes en beetjes uit. Toch wilde Strawberry absoluut niet overkomen alsof ze niks aan kon.

"B-beetje," Miauwde ze zachtjes. "Maar m-maak je g-geen zorgen, ik r-red me wel," Hij schudde zachtjes zijn kopje en glimlachte eventjes. "Kom, ikzelf heb het toch ook best koud, en we willen niet ziek worden, toch?" Vroeg hij, nog altijd met een schuin kopje. Hierna rekte hij zich eventjes uit en schudde hij zachtjes de sneeuw uit zijn pels zodat Strawberry deze keer geen sneeuw over zich heen kreeg geworpen. Hij wist dat de poes niet graag dingen toegaf, dus hij moest dit uiterst voorzichtig aanpakken wou hij dat ze naar hem luisterde. Hij draaide zich om richting de warriors den, wierp even een blik over zijn schouder en wachtte op enig teken van Strawberry.

Strawberry huiverde nog steeds en krulde haar staart om paar poten heen, om te proberen haar pootjes warm te houden. Haar ledematen voelden net aan als klompjes ijs. "Kom, ikzelf heb het toch ook best koud, en we willen niet ziek worden, toch?" Miauwde Twirlfang. Strawberry opende haar mond om te protesteren, maar liet daarna een diepe zucht uit haar mond ontsnappen. De lucht kwam in een kleine mist haar mond uit geslopen en verdween daarna weer. "Ik denk niet dat ik je ga overtuigen dat dat niet nodig is, of niet?" Miauwde ze licht geamuseerd, waarna ze naar Twirlfang toeliep. Kijk, ze leerde het wel.

"Ik denk niet dat ik je ga overtuigen dat dat niet nodig is, of niet?" Hij schudde zijn kopje van niet en er kroop weer een glimlach op zijn gelaat toen ze naar hem toeliep. "Goed zo," Miauwde hij met plagende toon, waarna hij even knipoogde en verder richting de krijgers den toeliep. Hij zag dat er al meerdere warriors waren die zich een weg richting de warriors den baande, dus ze waren niet de enigste. En hij had vandaag al zijn taken al volbracht, dus feitelijk had hij de hele namiddag vrij. Voorzichtig betrad hij de krijgers den en ging hij in zijn mosnest liggen dat nu nog lichtelijk koud aanvoelde. Echter streelde de zachtheid van het mos zijn vacht en sijpelde de warmte langzaam maar zeker zijn lichaam weer binnen.

Strawberry rolde eventjes speels met haar ogen toen hij haar complimenteerde. "Verwacht maar niet dat ik zo braaf als een hondje wordt," Miauwde ze droogjes, waarna ze zich eventjes uitrekte en daarna hem volgde, de den in. Al snel stapte ze naar haar mosnest en werd ze omarmd door de zachtheid. Het voelde goed. Eventjes hief ze haar kopje en keek naar Twirlfang. Ze had haar nest expres in die tijd aan de andere kant van de den verplaatst, om zover mogelijk van hem weg te zijn. Maar nu voelde het nog verder weg dan toen...

De kater sloot eventjes zijn ogen, maar toen hij de aanwezigheid van een blik op zijn vacht voelde branden, opende hij deze weer. Hij zag dat Strawberry naar hem keek vanaf de andere kant van de den. De kater legde zich zo zodat hij naar haar kon kijken, en dat de glimlach op zijn gelaat groter werd. Hij was blij dat haar vertrouwen in hem groeide. Misschien wou ze het niet geloven, maar hij gaf echt véél om haar. Echter wist hij nog niet goed hoe hij met deze gevoelens om moest gaan, gezien hij ze nog nooit eerder heeft gehad. Hij sloot zijn gele ogen half, maar bleef nog wel bij bewustzijn.

Eventjes weifelde Strawberry. Ze kende heel veel katten in de clan. Maar ze had nooit een echt heel erg goede vriend of vriendin in de clan gemaakt. Misschien was het wel tijd dat ze dat wel ging doen... Eventjes haalde ze diep adem en daarna kwam ze overeind uit haar nest. Haar pootstappen vervulden zich van nervositeit en onzekerheid, maar toch trok ze met haar bek haar nest omhoog en begon ze deze te verslepen naar Twirlfang's kant van de den, waar ze hem licht onzeker weer neerlegde.

Hij keek even vragend en nieuwsgierig tegelijkertijd op toen de poes recht stond en haar nest dichter naar hem toe sleepte. Toen ze hem weer neerlegde, hees hij zich weer overeind totdat hij een zithouding had aangenomen. "Welkom aan de andere kat van de krijgers den, Strawberry." Miauwde hij, waarna hij een kleine buiging voor haar maakte. Toen hij weer opkeek greens hij vriendelijk naar haar. Hij wist niet veel van vriendschap, maar hij wist wel dat dit een goed teken was. "Ik hoop dat je niet snurkt." Miauwde hij nadien op een plagende toon, waarna hij even zijn poot ophief en een klein blaadje van haar vacht plukte. "Er ehm, zat daar een blaadje.." Miauwde hij nadien.

Strawberry hermaakte de vorm van haar nest voorzichtig met haar poten. De poes hield een lichte glimlach op haar gelaat. "Welkom aan de andere kat van de krijgers den, Strawberry." Miauwde Twirlfang. Strawberry keek eventjes wat verbaasd op en grinnikte toen. "Bedankt," Miauwde ze, waarna ze eventjes beledigd keek door zijn volgende opmerking. "Ik hoop dat je niet snurkt." Miauwde hij. "Ik vond jou daar eerder het type voor," Kaatste ze moeiteloos terug. Ze schrok eventjes op toen ze zijn warme poot op haar vacht voelde, maar ontspande daarna weifelachtig weer. "Sorry, er zat een blaadje," Miauwde Twirlfang, twijfelachtig. "Euh... Bedankt," Miauwde Strawberry voorzichtig.

"Ik vond jou daar eerder het type voor," Kaatste ze moeiteloos terug. Hij zette even een beledigde gelaatsuitdrukking op zijn gezicht, maar deze vervaagde algauw. "Euh... Bedankt," Miauwde de poes voorzichtig toen hij een blaadje uit haar vacht had gehaald. Hij haalde eventjes zijn schouders op en liet zijn gele blik kruisen met de hare. "Ik hoop dat je nieuwe slaapplek je bevalt," Begon hij opeens weer, om de enge sfeer te verdrijven. "Want ik zal je niet zomaar terug laten verhuizen." Vervolgde hij nadien waarna hij haar even een vriendschappelijke knipoog gunde.

Eventjes rekte Strawberry zich uit, maar daarna liet ze zich toch neerploffen in het zachte mos van haar nest. Nog altijd trokken er lichte huiveringen over haar kleine lichaam heen, maar ze kreeg het al wat warmer. "Ik hoop dat je nieuwe slaapplek je bevalt," Miauwde Twirlfang. Strawberry spitste haar oren en keek weer op. "Want ik zal je niet zomaar terug laten verhuizen." Maakte Twirlfang zijn zin af met een knipoog. Strawberry stak haar tong even uit. "Is dat een bedreiging, meneer Twirlfang?" Vroeg ze droogjes.

Ik hoop dat dit lang genoeg is, post vanaf m'n telefoon

"Is dat een bedreiging, meneer Twirlfang?" Vroeg ze droogjes nadat ze haar tong naar hem had uitgestoken. Twirlfang dacht even na, maar schudde nadien dan toch zijn kop. "Nee, eerder een feit." Grinnikte hij nadien. Hij sloeg zijn lange staart over zijn poten heen en keek tegelijkertijd naar Strawberry die zich had laten neerploffen in haar nest en er nu dus vredig in lag de rusten. "Probeer nu anders eventjes te rusten, dan kunnen we straks nog even gaan jagen," Sprak hij op een zeer kalme toon. "Als jij dat goedkeurt, natuurlijk." Voegde hij er nadien al mompelend aan toe waarna hij zich ook maar eens liet liet vallen in het mos. Hij wachtte eerst nog even af op een antwoord van Strawberry voordat hij zijn ogen sloot en wegzonk in een ondiepe slaap.

Rustig raspte Strawberry haar tong over haar a lvochtige vacht terwijl ze Twirlfang met haar oplettende blauwe ogen in de gaten hield. De snowshoe poes was erg rustig voor haar doen, maar ze was dan ook een beetje slaperig. "Nee, eerder een feit" Miauwde Twirlfang. Strawberry haalde haar schoders op in goedkeuring en ging daarna weer verder met wegdoezelen. Nog vaag hoorde ze Twirlfang met een voorstel komen, dat ze konden gaan jagen. Wat doezelig knikte Strawberry. "Is goed," murmelde ze zachtjes, waarna ze haar kop liet rusten in haar nest. "Welterusten..."

"Is goed," Murmelde de snowshoe poes zachtjes. Hij glimlachte even en verheugde zich nu al op vanavond. Hij hoopte alleen dat ze niet nog een keer zo'n rebelse Bloodclan kat tegenkwamen. Ze hadden toen nog altijd geluk gehad dat de kater Strawberry's leugentje had geloofd. "Welterusten..." Klonk er nadien nog. Hij zuchtte zachtjes en opende slaperig zijn mond om iets uit te spreken. "Welterusten." Miauwde hij zachtjes terug, waarna hij zijn gelige ogen volledig sloot en langzaam wegzonk in een ondiepe slaap.