Blij stond de kleine Sharpkit op om vervolgens rechtstreeks naar de uitgang van de nursery te lopen. Eindelijk was hij oud genoeg om gewoon de nursery uit te lopen in de plaats van langs de wanden te sluipen zodat niemand hem zag. Eindelijk zou hij niet meer worden teruggestuurd door warriors. Met zijn witte pootjes die zacht de grond van de nursery raakte kwam de kitten steeds dichter bij de uitgang van de nursery. Tot hij bijna verblind werd door het felle licht van de buitenwereld. De eerste keer dat hij uit de nursery was gegaan was hij verschoten van hoe groot katten en het grote kamp waren maar ondertussen was de kater er al gewend aan. Al snel wende zijn blauwe ogen aan het licht en keek de kater om zich heen. Wat zou hij gaan doen? Hij was al eens in de apprentices den geweest, hij wist dat het verboden was om het camp uit te gaan en Sharpkit had geen zin in gewoon spelen. Ineens bleef zijn blik hangen op een den dat hij kende als de Leaders den. Het was een den waarvan hij al veel katten had horen praten maar hij zelf nog nooit in was geweest. Sharpkit had zich altijd afgevraagd hoe die den er uit zou zien van binnen en vandaag was de dag dat de kater erachter zou komen. Vastberaden en proberend zijn hyperheid zo goed mogelijk in bedwang te houden liep de kitten snel naar de ingang van de grote den. Maar voor de den begon hij te twijfelen, even werd de kitten bang omdat hijzelf zo klein was en de den zo groot werd maar de kater verdrong het angstige gevoel zo snel mogelijk en leip de leaders den binnen. Alles was zo donker dat het een tijd duurde tot de kitten verschillende vormen kon onderscheiden, al waren er niet veel vormen om te onderscheiden.
~Shrewstar~