Blackbird sloeg vermoeid zijn staart rond zijn poten. De zittende zwart-witte kater keek met zijn gifgelige ogen over het landschap van heuvels, beekjes, groepjes bomen en struikgewas. Het territorium van Riverclan en Windclan lag er rustig bij. Het was al laat; eigenlijk moest Blackbird aan het jagen zijn. Maar de laatste tijd voelde hij zich opgesloten in het kamp. Hij wou er niet lang blijven, hij had het idee dat hij buiten het kamp meer te zoeken had dan in het kamp. Hij was gewoon geen goede warrior...
Hij keek naar beneden, aangezien hij op een uitstekende rotspunt boven de gorge stond zag hij de wilde rivier voortrazen onder zich. Hij kon goed zwemmen voor een windclanner, maar wanneer hij nu zou vallen was het toch gevaarlijk. Een grom ontsnapte aan zijn keel. Niemand zou hem toch missen. Hij kon niet jagen, alleen vechten; zijn ogen waren niet top, hij had niet veel vrienden, en zijn weinige familie was dood of weg. Maar hij had het idee dat er toch nog wel iets was om voor te leven. Maar, dit gevoel werd met de dag minder...
[OPEN] voor iedereen :3