{Open - SPT} Into the Woods

"Oh en jullie dan? Jullie lopen als brave puppies achter die gestoorde Icy aan, jullie zijn geen haar beter" had ze gezegd nadat haar nekharen omhoog waren gerezen bij zijn belediging, wetend dat clankatten hun zwakke plek de StarClan was. Een mondhoek kroop in een grijns omhoog. "Ik doe wat ik.wil en ga dus ook tegen haar in, wilt ze iets doen waar ik het niet mee eens ben." sprak hij met een emotieloze stem.uit en wendde zijn blik af naar de kater van de twee toen.die sprak over dat hij terug.moest gaan naar de tweebeenplaats en dat ie zeker niet met een handicap wilde leven. Hij schudde zijn hoofd bij zijn sarcastische vraag, "Oh dus meneer kan in de toekomst kijken?" sprak hij uit en liet zijn andere mondhoek ook omhoog trekken.zodat ze beide in een bredebgrijns stonden. "Interresant..." sprak hij 'geintresseerd'

"Ik doe wat ik.wil en ga dus ook tegen haar in, wilt ze iets doen waar ik het niet mee eens ben." Miauwde de kater. Strawberry vernauwde haar ogen. "Waarom heb je je Bloodclan dan nodig? Waarom sticht je dan niet je eigen clubje?" Snauwde ze, maar toch sloop er een lichte nieuwsgierigheid in haar stem, heel iets maar. "Oh dus meneer kan in de toekomst kijken?" Sprak hij uit. "Interresant..." Strawberry siste eventjes zachtjes. "Z'n voorspelling zal zeker weten uit komen als je niet snel maakt dat je wegkomt." Gromde ze. "Het is twee tegen één, de middag patrouille zal ook snel komen dus je hebt geen schijn van kans." Ze had geen flauw idee of er een middag patrouille zou komen, maar als het zou werken, dan werkte het, niet?

_{"Oh dus meneer kan in de toekomst kijken?" Twirlfang trok even één van zijn wenkbrauwen op. En wanneer had hij dat gezegd? De kater had blijkbaar een duidelijk probleem, in zijn kop. "Interresant..." "Z'n voorspelling zal zeker weten uit komen als je niet snel maakt dat je wegkomt." Vervolgde Strawberry algauw. Hij keek haar voor enkele tellen aan, maar richtte algauw zijn blik weer op de kater. "Het is twee tegen één, de middag patrouille zal ook snel komen dus je hebt geen schijn van kans." Hij knikte even traagjes en lachte schraal. "You heard the lady."}

"Tegen een patrouille kan ik niet op, geef ik toe." zei hij emotieloos en strekte de.nagels van zijn klauw even uit en begon die grondig schoon te likken omdat er nog bloedresten van de tweekleurige kattin opzat. Toen hij beide voorklauwen had schoongepoetst keek hij de kattin met een brede grijns, "Je bloed smaakt goed, het zal.me niet weerhouden.die.nog eens te proeven als ik je weer eens tegenkom" grinnikt hij vals, draaide zich vervolgens om en.sprong de bosjes in.om naar de huizen waar de mens zich in jestelt te gaan, oftewel die afgedankte tweeebeenplek.zoals hun het noemde.

-Heart is uit het topic

"Tegen een patrouille kan ik niet op, geef ik toe." Miauwde de kater en Strawberry's glimlach werd wat breder. Dat was een opluchting. Dat de patrouille een leugen was, hield ze lekker voor zich. "Je bloed smaakt goed, het zal.me niet weerhouden.die.nog eens te proeven als ik je weer eens tegenkom" Miauwde de kater, waarna hij verdween. Een sidderende zucht ontsnapte uit Strawberry's longen terwijl ze door haar achterpoten heen zakte. In deze voorover gebogen, zittende positie bleef de poes even zitten, terwijl alle adrenaline die ze net gevoeld had wegvloeide. Dat was iets té opwindend wat haar betrof. "Ben ik even blij dat ik een beetje kan liegen..." Mompelde ze zachtjes, terwijl ze een aantal likken over haar nieuwe krassen op haar rug gaf. Ach ja, tot hoeverre ze erbij kon.

_{"Tegen een patrouille kan ik niet op, geef ik toe." Hij staarde de kater aan. Waar kwam dit plots vandaan? "Je bloed smaakt goed, het zal.me niet weerhouden.die.nog eens te proeven als ik je weer eens tegenkom" Een grom verliet zijn keel en dreigend nam hij een stap naar voren. "Als je dat doet dan beloof ik je dat dat het laatste bloed zal zijn dat ooit zal proeven." Grauwde hij. Maar de kater ging alweer weg en ging niet op zijn woorden in, wat misschien best wel goed was, voor beide katten. Toen de kater weg was uit zijn zicht, slaakte hij even een zucht van opluchting. "Ben ik even blij dat ik een beetje kan liegen..." "Ik ook," Miauwde hij, zijn stem nog altijd in controle houdende, zelfs na het gele gebeuren. Hij wou er niet zwak uitzien, of tenminste, niet waar Strawberry bij was...}

Strawberry krulde haar staart om haar lichaam heen, waarna ze op bevende poten opstond. "Ik denk.. Dat ik maar terug naar het kamp ga.." Mompelde ze, terwijl ze haar pels even uitschudde. Glazig staarde de poes een beetje voor zich uit, geteisterd door zowel herinneringen als de huidige gebeurtenissen, zowel bang als gewoon uitgeput. Maar nog altijd heerste er een soort angst in haar glazige blauwe kijkers. Haar 'ongeluk' qua aanvallen zou haar dood nog eens een keer worden, ze wist het zeker.

_{"Ik denk.. Dat ik maar terug naar het kamp ga.." Sprak ze. Twirlfang knikte begrijpend en opende nadien zijn bek. "Ik denk dat ik nog eventjes deze grens afwandel, om zeker te zijn dat dat mormel werkelijk het territorium heeft verlaten." Zijn stem klonk zowel meelevend als koel. Een rare combinatie, maar blijkbaar was het mogelijk.}

"Ik denk dat ik nog eventjes deze grens afwandel, om zeker te zijn dat dat mormel werkelijk het territorium heeft verlaten." Miauwde Twirlfang. Strawberry knikte kort. Eigenlijk wilde ze helemaal niet naar het kamp. Ze wilde even alleen zijn. "Succes nog..." Miauwde ze op timide toon, waarna ze zich omdraaide en in de struiken verdween, alleen niet richting het kamp, maar in de richting van de zonnenrotsen.

{Topic uit xD}