De wind liet haar vacht golven, haar gele ogen staarde over het kamp. De nursey kon de snijdende kou niet tegen houden. Ze haatte het om nog langer in de nursey te zitten, ze zag kittens vertrekken en komen en zij, zij bleef hier maar hangen, alsof de tijd voor haar op stop stond. Ze was immers pas 5 moons, nog één moon en ze wist dat ze dan een mentor zou krijgen. Een zucht verliet haar kleine bekkie terwijl ze uit de ingang van de nursey keek. Ze wist dat ze wel over het kamp mocht lopen, maar ze wilde meer dan dat, ze wilde het kamp uit! Ze ging vandaag het kamp uit, misschien vond ze dan eens haar moeder, die al sinds haar eerste moon nergens te vinden was. De poes wist ook dat niemand uit het kamp wist waar ze was, misschien was ze rogue geworden. Misschien was ze vermoord of gevangen genomen door twolegs. Ze keek naar de grijsbewolkte lucht, waar soms wat druppels uit kwamen. Ze zuchtte nog eens en keek geërgerd om toen weer een stel kittens begon te piepen en ze hoorde daarna een queen ze proberen te sussen. Ze gromde in zichzelf en sprong de nursey uit. Ze haatte die zeikende kittens, alleen Sharpkit was wel aardig, die was inmiddels ook geen jonge zeikerd meer. De poes keek rond en sloop richting de ingang. Ze wist dat ze amper opgemerkt was doordat er weinig katten in het kamp waren. Ze rende het kamp uit en keek rond. Ze moest verder rennen, verder! De poes rende tot haar pootjes moe waren, wat al best snel was. Ze plofte neer en sloot even haar ogen.
[CLEVERKILLER // SPT]