Who wants to play with me today? ~spt&Ashpaw~

_{Snel zigzagde een kleine kitten tussen verschillende katten hun benen. Hij was alweer de nursery uit geslopen en was opzoek naar iets te doen. Ineens stopte hij aan de rand van het kamp om eens goed rond te kijken of hij iemand zag op mee te spelen. 'Misschien moet ik weer naar die zwarte warrior poes gaan? Of naar die zwarte apprentice die ik laatst heb ontmoet? Of misschien die andere warrior kater, hij was raar maar wel grappig.' Dacht de kater terwijl hij snel heen en weer keek. Maar hij zag geen één van de katten die hij al had ontmoet. "Dan ga ik nieuwe vrienden zoeken" Zei de kleine kater vrolijk en toen begon hij weer tussen de katten hun poten heen en weer et zigzaggen. Toen zag hij een apprentice zitten. 'Misschien wilt hij spelen?' Dacht hij vrolijk en vervolgens rende de kleine kater in de apprentice zijn richting. Onderweg was hij tegen ene paar katten hun benen opgelopen maar toen die zagen dat hij maar een kitten was lieten ze hem gewoon gaan zonder iets tegen hem te zeggen. Al snel kwam de zwart witte kitten aan bij de andere kat. "Hay, ik ben Sharpkit En jij?" Vroeg hij op een blije en hypere toon. Maar zonder te wachten op antwoord vervolgde hij zijn woorden al. "Wil je met mij spelen?" Vroeg de kitten en vervolgens begon hij heen en weer te springen. "Wil je? Wil je?" Vroeg hij hyper zonder te stoppen met springen. Toen stopte hij, maakte hij de schattigste ogen ooit gezien, draaide hij zijn hoofd een beetje scheef en vroeg hij op een heel schattige en zoete toon. "Please" Hij zei het woord traag om het een extra schattig effect te geven en wachtte vervolgens in dezelfde schattige pose af op een antwoord. Nog nooit had iemand nee kunnen zeggen tegen hem als hij extra schattig deed en Sharpkit hoopte dat deze kat geen uitzondering was.

~Ik weet het dit is geen spt post, nou ja ^-^~}

Ooit zou hij eens moeten eten en nu kon zijn maag het niet meer uithouden. De Apprentices die om hem heen sliepen waren al gewekt door het gerommel en degene die hun slaap echt nodig hadden schopten de grijze tabby een paar keer. Met een zucht stond Ashpaw op, wierp een vuile blik op de Apprentice die hem gewaagd had te schoppen en verliet de Den. Snel keek hij of zijn vader nergens in de buurt was, en toen dit niet het geval was, sloop hij naar de prooistapel. Daar ging hij zitten en trok gelijk een verse eekhoorn van de stapel. Het vlees was nog mals en aangezien de stapel wel aardig vol zat, kon hij zich onmogelijk schuldig voelen. "Hay, ik ben Sharpkit En jij?" De stem deed hem even opschrikken en toen hij zag dat het maar een kitten was, keek hij wat ongeïnteresseerd naar het beestje. "Wil je met mij spelen?" Zelfs als Ashpaw had willen antwoorden, werd hem de volgende vraag gesteld, maar de grijze tabby hield zijn mond. "Wil je? Wil je?" De kitten begon op en neer te springen en de Apprentice begon een beetje irritatie te voelen. "Please" Ugh, hou je mond nou. Ashpaw besloot nog een hap te nemen, deed er heel langzaam over om het vlees door te slikken en keek de kitten niet aan. "Nee." Zei hij tenslotte na nog wat langer gewacht te hebben.

OOC; Ashpaw is NOT amused x'D

_{Wachtend op antwoord zag Sharpkit hoe de apprentice een andere hap van zijn ontbijt nam. Ergens wist Sharpkit dat hij de apprentice had gestoord maar hij wou spelen, dus zal hij dat doen. "Nee." Hoorde hij de apprentice ineens zeggen zonder hem aan te kijken. Sharpkit was verbaast dat de apprentice nee had kunnen zeggen. Maar Sharpkit wou geen nee horen. "Waarom niet?" Vroeg hij, er was iets van verdriet te horen in zijn stem maar niet veel wand hij was nog steeds hyper.

- Nu gaat Sharpkit heel veel zeuren en hyper zijn geen goede combinatie xd}