[SPT - Undertaker] Mom has died, you do not mind

De jonge poes gaapte. Ze had de leeftijd van apprentice al bereikt, ze had haar naam al, alleen nog geen mentor. De jonge poes liep met rustige passen door het kamp, ze wist niet wat ze mocht doen, ze mocht immers het kamp nog niet uit. De poes liep wat rond, en de zwarte schim, die leek op haar vader liep langs haar. Het was zeker, dit was Undertaker. De poes stapte boos op hem af. "Dus het maakte je echt geen ene reet uit dat Flurrykit is dood gegaan, dat mamma is dood gegaan, je bent ons niet komen steunen, je bent mamma niet komen steunen, jij geeft echt niets om ons!" gilde ze en haar pupillen versmalde zich dreigend.

[UNDERTAKER]

_{Undertaker liep met een niets zeggende blik door het kamp te struinen, een geïrriteerde frons lag op zijn gezicht. Undertaker keek op toen een bekende stem iets gilde "Dus het maakte je echt geen ene reet uit dat Flurrykit is dood gegaan, dat mamma is dood gegaan, je bent ons niet komen steunen, je bent mamma niet komen steunen, jij geeft echt niets om ons!" Undertaker dacht even na, dit was Iciclepaw welke van de drie was ook al weer haar moeder.. "Euhm..is je ma dood?" zij hij emotie loos.}

"Dus het maakte je echt geen ene reet uit dat Flurrykit is dood gegaan, dat mamma is dood gegaan, je bent ons niet komen steunen, je bent mamma niet komen steunen, jij geeft echt niets om ons!" gilde de kleine calico poes en ze zette haar nagels diep in de grond. Waar was ze mee bezig, ze had geen schijn van kans tegen deze kater. "Euhm..is je ma dood?" vroeg hij emotieloos en de poes spuugde woedend. "Je bent dan wel een ShadowClanner, dan kan je nog wel emoties hebben, geen enkele kat heeft geen emoties, laat ze dan eens zien, het is echt niet stoer om zo stom te doen, je weet waarschijnlijk niet eens hoe mijn moeder heet, waaraan ze dood is gegaan, hoe mijn zusje heet, misschien zelfs hoe ik heet!" blies ze en ze sloeg woedend met haar staart. Ze besefte dat hij echt niets om zijn kittens gaf, dus waarschijnlijk zou hij, als hij de kans kreeg, haar toh willen vermoorden.

_{Undertaker luisterde naar het gillende schouwspel van de kleine poes. "jouw naam is Iciclepaw, je zusjes naam is Shypaw maar je moeders naam ben ik inderdaad vergeten." undertaker keek de poes even aan en vervolgde toen "je moeder is dood gegaan aan ondervoeding en verwondingen." Undertaker wist nog wel de avond dat hij hoorde dat de poes dood was, hij was er toen kapot van maar hij liet het gewoon niet merken. "je oudere stief broer heet Ashpaw, je stief broertje heet Heronkit" Undertaker snoof even diep en keek toen naar Iciclepaw.}

De poes keek hem woest aan, ze wilde wel eens weten wat hij hierop te zeggen had. De poes tikte ongeduldig op de grond met haar staart. "jouw naam is Iciclepaw, je zusjes naam is Shypaw maar je moeders naam ben ik inderdaad vergeten." zei hij en de poes snoof minachtend. "Nou, knap dat je dat nog weet, trouwens, onze ma heette Silvershine, kan je je het nog herinneren?" zei de poes en langzaam daalde de nekharen die dreigend omhoog stonden. "je moeder is dood gegaan aan ondervoeding en verwondingen." zei hij en een emotieloze blik maakte de poes bang. "vond je dat erg? Zat je er mee? Je mag het heus wel vertellen, je reputatie wordt er echt niet minder op." zei ze en ze keek hem vals aan. Ze wist dat het fout was zo tegen je vader uit te vallen, maar hij moest gewoon weten wat ze er van vond. "je oudere stief broer heet Ashpaw, je stief broertje heet Heronkit" zei hij en de poes keek hem geschrokken aan. Ze moest die Ashpaw eens gaan opzoeken. "Vlak na de dood van mam weer een hart gebroken van een jonge, onschuldige warrior." zei ze zacht en ze stond op. "Laat die Ashpaw eens zien, als je durft!" siste ze zachtjes

[zullen we eventueel aan Soof vragen of ze mee wilt doen?]

_{"vond je dat erg? Zat je er mee? Je mag het heus wel vertellen, je reputatie wordt er echt niet minder op." zij Iciclepaw. Undertaker probeerde zijn emoties zo goed mogelijk te verbergen, maar deze laatste zin raakte hem wel. Silvershine was de enige poes waarvan hij ooit had gehouden al die anderen waren om haar te vergeten. de moeder van Ashpaw was gewoon een foutje. "Vlak na de dood van mam weer een hart gebroken van een jonge, onschuldige warrior. Laat die Ashpaw eens zien, als je durft!" Undertaker keek even naar de poes een zwakke glimlach probeerde zijn echte emoties te verbergen. "is goed we gaan hem zoeken" fluisterde hij.

(Oké lijkt me gezellig)}

"vond je dat erg? Zat je er mee? Je mag het heus wel vertellen, je reputatie wordt er echt niet minder op." zei de jonge poes. Ze zag dat de kater duidelijk moeite had met het verbergen met zijn emoties. Ze had duidelijk een gevoelige snaar geraakt, maar ze bleef boos. Weer liet hij zijn emoties niet zien, zo laf was hij dus. "Vlak na de dood van mam weer een hart gebroken van een jonge, onschuldige warrior. Laat die Ashpaw eens zien, als je durft!" zei ze boos en de kater glimlachte waterig. "is goed we gaan hem zoeken" fluisterde hij en de poes greens voldaan, terwijl ze hem met een woedende blik aankeek. Dit was dus de boze kant van Iciclepaw, bij elke ruzie zouden har woorden wel een keer aanslaan, wat nu dus al is gebeurt. "Weet jij waar hij is?" commandeerde ze hem. Als hij zou tegenstribbelen zou ze weer wat vervelends kunnen zeggen, daar zat hij waarschijnlijk niet op te wachten.

Snel kroop de grijze tabby uit de Apprentice Den, zijn ogen gingen vluchtig door het kamp, hij zag nog niemand. Zo snel mogelijk glipte hij geheel de Den uit en wilde hij net door de kampingang gaan, toen hij zijn naam plots hoorde. Alleen was het niet tegen hem zelf gericht. "Laat die Ashpaw eens zien, als je durft!" Siste de stem van een poes. Wat vervreemd keek hij op en zag een lapjespoes met.. Nee hè! Niet hem. "Is goed we gaan hem zoeken." Klonk de stem van zijn vader en Ashpaw hield zich nog even schuil, misschien hoefde hij wel helemaal niet in beeld te komen. "Weet jij waar hij is?" Nu had de kater er genoeg van en stapte hij uit de schaduwen. "Ik ben hier en wie mag jij dan wel zijn?" Zie de kater met een wat kille stem. Waarom ging dit poesje om met deze vreselijke kater? Wist ze dan niet eens wie hij was?

Ineens stapte er een jonge kater, grijze tabby, uit de bosjes. De poes keek hem aan, met een nog steeds dreigende blik in haar ogen. "Ik ben hier en wie mag jij dan wel zijn?" zei met een iet wat kille stem. De poes greens en keek met een spottende blik naar haar vader. Ze wende haar kop naar Ashpaw en onderzocht hem. "Dus jij bent een van de vele kittens van onschuldige moeders en een hartbrekende vader." zei ze enigszins boos tegenover haar vader en de poes ging zitten. "Ik ben Iciclepaw, een van de kittens van deze kater." zei ze en de dreigende blik verdween enigszins. Ze moest misschien aardiger doen, maar eerst wilde ze weten wat deze kater van Undertaker vond.

_{"Weet jij waar hij is?" zij Iciclepaw op een commanderende toon. Undertaker's emoties verdwenen en veranderden in een kwade en enigszins zieke blik "ik laat me niet commanderen uk" gromde hij. Undertaker spande zijn spieren zodat hij flink boven Iciclepaw uit stak, hij keek haar en gtromde nog eens dreigend. "Ik ben hier en wie mag jij dan wel zijn?" een klein bekend rot beest kwam uit de schaduw stappen. Undertaker keek naar zijn twee kittens spottend pratend over hem.}

"Dus jij bent een van de vele kittens van onschuldige moeders en een hartbrekende vader." De kater versmalde zijn blik wat, spotte ze nou tegen hem of alleen tegen zijn vader? "Ik ben Iciclepaw, een van de kittens van deze kater." Aah, dus zij was ook niet gewoon een nieuwe 'lover' van zijn vader. Goed, dan kon hij zich wat beter voelen. Dit was dus die Iciclepaw waar hij al over gehoord had. "Goed, en wat heeft hij met jouw moeder gedaan? Meteen achtergelaten of was hij toen een 'betere' kater?" De hele tijd hield hij zijn vader in de gaten, gewoonweg omdat hij de zwarte kater niet vertrouwde.

"Goed, en wat heeft hij met jouw moeder gedaan? Meteen achtergelaten of was hij toen een 'betere' kater?" zei de kater en de poes greens en versmalde haar pupillen tegenover haar vader. "Hij beweerd een betere kater te zijn geweest, maar wist niet eens meer hoe mijn moeder heette. Wat heeft hij met jou moeder gedaan? Beweerd hij ook daar een betere kater te zijn geweest." zei ze en ze lachte om haar eigen opmerkingen. Ze vond het zo leuk om zo lekker gemen te doen tegen haar vader. Waarom, she don't know.

_{Undertaker keek naar de beesten, ze zaten een beetje praten over hoe slecht hij was. verveeld keek hij ze aan. zijn blik bleef even hangen op Ashpaw, als hij hem nu aan zou vallen wat zou er dan gebeuren. het was klaarlichte dag en ze stonden midden in het kamp. Undertaker besloot het even te laten wachten hij kon ze allebei makkelijk hebben maar hij stond op het randje nadat hij de laatste keer met Ashpaw had gevochten.

na een tijdje werd Undertaker het zat. "blijven jullie heel de dag praten over me of moet ik jullie gewoon nu afmaken." hij spande al ze spieren en liet zijn blik even op Ashpaw rusten, hij ging zitten wachtend op weer zo'n achterlijk antwoord.}

"Hij beweert een betere kater te zijn geweest, maar wist niet eens meer hoe mijn moeder heette. Wat heeft hij met jou moeder gedaan? Beweert hij ook daar een betere kater te zijn geweest?" Vroeg de poes terwijl ze een grijns op haar gezicht aftekende, maar Ashpaw vond het niet zo geweldig om andermans ongeluk te lachen, dan was je net een evenbeeld van zijn vader, dus hield hij zijn gezicht in een plooi. "Zodra ik er was, was hij alweer weg, maar hij kon zijn zoon niet ontkomen. Natuurlijk heeft hij nog vele andere poezen gehad, maar dat interesseert mij niet zo heel erg veel, meer." Zei Ashpaw wat met een neutrale toon. Ondertussen had hij de blik van zijn vader wel in de gaten, was hij nou bang voor hem? Bij die gedachte gingen zijn mondhoeken over wat omhoog. "Blijven jullie heel de dag praten over me of moet ik jullie gewoon nu afmaken?" Klonk de vraag plots en Ashpaw draaide zich om naar Undertaker. "Dus jij wilt er ook nog een paar woorden in gooien? Nou kom maar op dan." Voor de zekerheid spande hij zijn spieren in, in het geval dat zijn vader weer zo'n raar idee zou krijgen.

"Zodra ik er was, was hij alweer weg, maar hij kon zijn zoon niet ontkomen. Natuurlijk heeft hij nog vele andere poezen gehad, maar dat interesseert mij niet zo heel erg veel, meer." zei de kater met een neutrale toon. De kater keek naar hun vader en zijn mondhoeken rezen omhoog. De poes wist niet waarom, maar ze besloot het achter zich te laten. "Blijven jullie heel de dag praten over me of moet ik jullie gewoon nu afmaken?" zei Undertaker en de nekharen van de poes rezen omhoog. "Dus jij wilt er ook nog een paar woorden in gooien? Nou kom maar op dan." zei Ashpaw en ze zag hem zijn spieren spannen. Ze had nog geen enkele vechttraining gehad, dus kon het nooit winnen van de kater. Toch spande ze haar spieren voor de zekerheid om een aanval of af te weren of te ontwijken. Ze keek naar Ashpaw en Undertaker.