SPT ~ Shut up, you are boring! (Smellpaw)

Daykit liep naar de prooihoop. Ze had zin om haar aanvalstechnieken op een muis te oefenen, maar ze hield zich in. Het mocht niet. Verveeld keek ze om zich heen. Een stukje verderop was een jonge apprentice die er wel uitzag dat hij een praatje wilde. Daykit huppelde naar haar toe. Voor de jonge poes ging ze zitten, zodat ze niet over het hoofd gezien zou worden. `Wie ben jij?' vroeg ze. `Ik ben Daykit, de sterkste kat van de hele RiverClan!' ging ze verder, voor de apprentice kon antwoorden. `En ik ga alle andere Clans wegjagen!' ging ze verder. `En alle Kittypets moeten voor me jagen!' Daykit stond op en huppelde voor de oudere poes heen en weer. Na een tijdje ging ze weer zitten. `Je had jouw naam nog niet gezegd!' zei ze beschuldigend.

"Mr-au-wauw!", jammerde Smellpaw. De das gaf haar nog een klauw. Haar kaak lag open. Snel en angstig vluchtte ze weg. Het zwarte poesje kwam hijgend het camp binnen. Ze ging zitten dicht bij de prooihoop. Bloed drupte op de stoffige grond. Ze moest de moederkatten waarschuwen voor de das, maar ze was te moe. Beverig glimlachte Smellpaw. Ze was weggevlucht voor een oude das. En ze had die makkelijk aangekund. Ze likte haar lippen af. Op het moment dat ze een muisje van de hoop verse prooi wou nemen zag ze een kit op haar afspringen. Vlug wende ze haar gewonde kant van haar gezicht af. `Wie ben jij?' vroeg de kit. `Ik ben Daykit, de sterkste kat van de hele RiverClan!' ging Daykit verder, voor ze kon antwoorden. `En ik ga alle andere Clans wegjagen!' ging ze verder. Smellpaw glimlachte bij de woorden van het roekeloze jong. `En alle Kittypets moeten voor me jagen!' Daykit stond op en huppelde voor haar heen en weer. Na een tijdje ging Daykit weer zitten. `Je had jouw naam nog niet gezegd!' zei het jong beschuldigend. "Ik ben Smellpaw", miauwde Smellpaw rustig. Ze klakte met haar tong. Haar kaak deed nog steeds pijn.

`Ik ben Smellpaw,' zei de oudere poes. Ze klakte met haar tong. Daykit keek haar raar aan. `Waarom deed je dat?' vroeg ze. Ze keek om zich heen en begon ineens heel snel te praten; `Wat zullen we eens gaan doen? Laten we een gevecht houden! Ik zal jou zeker overwinnen! Of we kunnen... we kunnen prooi naar de Elders brengen. Maar dat is saai. Nee, ik wil iets leuks doen. Zullen we spelen dat we twee reizigers zijn van over het grote blauwe meer? Wacht, dat is niet leuk. Ehm... We kunnen het Camp uit gaan! Ga je mee? Het wordt heel leuk en we kunnen gaan jagen. Ik kan al jagen. Kom!' Daykit liep al naar de ingang van het Camp.

`Waarom deed je dat?' vroeg het jong. Smellpaw moest haar uiterste best doen om de kitten te verstaan, want die begon ineens heel snel te praten; `Wat zullen we eens gaan doen? Laten we een gevecht houden! Ik zal jou zeker overwinnen! Of we kunnen... we kunnen prooi naar de Elders brengen. Maar dat is saai. Nee, ik wil iets leuks doen. Zullen we spelen dat we twee reizigers zijn van over het grote blauwe meer? Wacht, dat is niet leuk. Ehm... We kunnen het Camp uit gaan! Ga je mee? Het wordt heel leuk en we kunnen gaan jagen. Ik kan al jagen. Kom!' Daykit liep al naar de ingang van het Camp. "Wacht!", riep Smellpaw dringend. Ze liep naar de kitten. "Kittens mogen het camp niet uit maar we kunnen een 'gevecht' houden, onder één voorwaarden: geen pijn en ingetrokken nagels." Ze voegde het er streng maar toch vrolijk aan toe. Ze likte haar zwarte lippen."Ik klakte met mijn tong omdat ik pijn heb.", mauwde ze gewichtig. De bomen waaiden zachtjes heen en weer. De wind floot door het camp. Smellpaw sloot even haar ogen en liet toen haar kaak zien. "Dassen, je moet er altijd voor oppassen.", zei ze waarschuwend.

`Wacht!' riep Smellpaw. Daykit draaide zich om. De oudere poes liep naar haar toe. `Kittens mogen het Camp niet uit, maar we kunnen een 'gevecht' houden, onder één voorwaarden: geen pijn en ingetrokken nagels,' ging Smellpaw verder. Daykit keek bedenkelijk. Toen knikte ze. `Ik klakte met mijn tong omdat ik pijn heb,' zei de oudere poes gewichtig. Daykit keek haar indringend aan. Ze deed haar ogen dicht en Daykit zag de verwonding. `Dassen, je moet er altijd voor oppassen,' zei Smellpaw waarschuwend. Daykit knikte. Toen sprong ze op de zwarte poes af. `Verrassingsaanval!' riep ze.

Smellpaw keek terug naar de kit, die knikte. `Verrassingsaanval!', riep Daykit plotseling. Het zwarte katje wankelde eventjes en zei snorrend: "Verrassing is het sterkste punt bij een krijger" Ze sloeg zachtjes tegen de wang van de kitten en sprong achter het kleine staartje aan. Daarna tikte ze tegen de pootjes van Daykit. Normaal gezien moest de kit dan vallen. Smellpaw wachtte gespannen af. Zachtjes murmelend keek ze in de blauw-groene ogen van de kit.

OOC;
Had geen inspi!!

`Verrassing is het sterkste punt bij een krijger,' zei Smellpaw. Daykit knikte. Ze sprong weer op de oudere poes. Die gaf haar een veeg tegen haar wang en sprong toen achter haar staart aan. Daykit draaide zich om en sprong op Smellpaw af. Toen voelde ze dat haar pootjes onder haar vandaan werden gehaald. Met een korte, gesmoorde gil viel ze er onderuit. Toen begon ze hard te lachen.

OO: Daarvoor is het SPT ^.^

Daykit slaakte een gesmoorde gil. Geschrokken keek Smellpaw op. Ze wiegde heen om aan te vallen maar nu stoppte ze ermee. Ze snorrde toen Daykit hard begon te lachen. "Hoe oud ben jij eigenlijk?", vroeg ze grinnikend, maar toch nieuwsgierig. "Ik ben 6 moons.", vervolgde ze. Smellpaw keek met haar diepblauwe ogen naar de kitten. Ze begon haar zwarte borstvacht te likken. Eigenlijk was die niet helemaal zwart, van dichtbij zag je dat er een witte veeg doorheen zat. Alsof iemand met wat verf had gesmost en het had probeeren weg te vegen.

`Hou oud ben jij eigenlijk?' vroeg Smellpaw ginnikend. `Ik ben 6 moons,' vervolgde ze. Daykit dacht na. `Ik ben... nog geen moon,' zei ze uiteindelijk. Smellpaw likte haar vacht. Ineens sprong Daykit op en dook weer op de apprentice.

`Ik ben... nog geen moon,' mompelde Daykit. Smellpaw snorde zachtjes. Het katje dat oppeens veel jonger leek sprong op haar af. Een zwarte poot kwam met een zacht plofje terecht op de grond, waardoor er zand- en stofwolken ontstonden. Het was haar lievelings trukje. Al zittend sloeg ze het jong zachtjes weg. "Je moet nog veel leren.", mompelde ze vrolijk.

De oudere poes deed iets met haar poot, en ineens zag Daykit alleen nog maar bruine stof voor haar ogen. Ze nieste. Zacht werd ze geraakt door de poot van Smellpaw. `Je moet nog veel leren,' mompelde de oudere poes. Daykit knikte. `En laat ik eens beginnen met te leren hoe je die stofwolk maakt!' zei ze vrolijk. Ze sprong op ging voor Smellpaw zitten. `Nou, hoe doe je dat?' drong ze aan.

`En laat ik eens beginnen met te leren hoe je die stofwolk maakt!' zei het jong vrolijk. Daykit sprong op ging voor Smellpaw zitten. `Nou, hoe doe je dat?' drong ze aan. Het zwarte poesje keek nadenkend en trok peinzend een velletje van haar nagel. Ze likte haar poot en liet die over haar oor gaan. Deze kitten moest leren geduldig zijn. Daarna zette Smellpaw haar massieve poot weer op de grond. "Wel...", begon ze. Ze moest er even over nadenken hoe ze het zou uitleggen. "Ehm. Dus je tilt je poot op... Zo." Smellpaw tilde haar poot hoog op, alsof ze een harde klap wou geven. Haar snorren bewogen eventjes en daarna vervolgde ze: "Je laat hem snel zakken en laat hem zachtjes op de grond neer komen. Daarna maak je een korte cirkel met je nagels. En tot slot laat je het stof stijgen door je poot een stukje op te tillen.", mauwde ze vrolijk. Terwijl ze het na deed ontstond er weer stof. Het kriebelde in haar neus waardoor ze moest niezen.

`Je laat hem snel zakken en laat hem zachtjes op de grond neer komen. Daarna maak je een korte cirkel met je nagels. En tot slot laat je het stof stijgen door je poot een stukje op te tillen,' vertelde Smellpaw terwijl ze het voor deed. Daykit deed de oudere poes na. Er ontstond een stofwolk en Smellpaw nieste. Daykit lachte. Ze probeerde het nog eens. Het lukte, al was het heel wat minder stof dan bij de apprentice. `Leuk! Heb je nog meer trucjes?' vroeg ze vrolijk. Ze wou zo veel mogelijk handige dingetjes weten voor later, als ze in een gevecht kwam.

OOC: Mooi kader! ♥

Smellpaw keek toe hoe het jong haar na deed. Er ontstond een stofwolkje. De zwarte poes snorde aanmoedigend. `Leuk! Heb je nog meer trucjes?', vroeg Daykit. Smellpaw likte haar zwarte lippen af. "Natuurlijk", miauwde ze. "Verrassing is de grootste troef van de krijger. Je doet alsof de vijand gewonnen heeft.", vervolgde Smellpaw. Ze liet haar oren slapjes hangen en dook ineen. Ze slaakte een naamaakkreet van angst. Plots sprong ze op en liep de kitten omver. "Zo doe je dus de verrassingsaanval.", lachte ze vrolijkt tegen de kitten.

OOC;
Dankje <3

`Verrassing is de grootste troef van de krijger. Je doet alsof de vijand gewonnen heeft,' vertelde Smellpaw. Daykit spitste haar oren. Interessant! Smellpaw dook ineen alsof ze ergens bang voor was. Toen slaakte ze een kreet van angst. `Net echt!' mompelde Daykit belangstellend. Toen sprong de oudere poes op en liep haar omver. Daykit slaakte een korte gil van schrik. Toen begon ze te lachen. `Zo doe je dus de verrassingsaanval,' zei de apprentice. Daykit knikte. Ze ging weer zitten en deed alsof ze gewond was. Ze piepte. Het leek net echt, tot het moment dat een stofje op haar neus landde en ze nieste.

Ze zag dat Daykit piepte van 'pijn'. Smellpaw deed of ze overbezorgd was, totdat het jong niesde. Het zwarte katje trok peinzend een velletje af haar nagel. Wat waren nog trukjes. Ze keek nadenkend op het jong. Plots kwam er een idee in haar op. Het kwam door de zachtjes ruisende bomen, het harteklopje van en muis, ... Smellpaw begon te spreken: "Je moet je ogen altijd richten op de oren van je vijand, maar iets anders denken." Smellpaw deed het voor; ze keek naar de oren van Daykit maar richtte zich op de poten. Het zwarte poesje sprong naar de poten. Ze schoof soepel onder de buik van de kitten. Heel even leek ze te twijfelen maar ze schopte heel zachtjes tegen het buikje van het rode jong. Ze krabbelde eronder vandaan en lachte zachtjes. "Zie je.", snorde ze zachtjes.

`Je moet je ogen altijd richten op de oren van je vijand, maar iets anders denken,' vertelde Smellpaw. Daykit knikte. De jonge apprentice deed het voor. Het leek alsof ze een aanval op de oren van de kitten voorbereidde, maar ineens schoot ze onder het buikje van de kitten door en schopte er zacht tegen aan. Ze krabbelde er onder vandaan en lachte. `Zie je,' zei ze. Daykit knikte. Ze keek naar de oren van Smellpaw. Nu! dacht ze. Ze keek snel naar de poten van de apprentice voor ze er onderdoor schoot.

Daykit sprong opeens onder haar poten. Smellpaw viel met een smak tegen de grond. Ze kreunde toen ze een mond vol zand uitspuugde. Pas toen voelde het zwarte poesje dat haar rechter achterpoot pijn deed. Haar mond was vertrokken tot een pijnlijke streep toen ze probeerde op te staan. "Jij kunt goed vechten voor een kitten." Ze knipperde met haar ogen.

`Jij kunt goed vechten voor een kitten,' zei Smellpaw. Daykit keek de leerling triomfantelijk aan. `Wat dacht jij dan?! Dat ik een zwakke kitten was die nog om haar mammie moet roepen?!' zei ze een beetje spottend. Ze grijnsde van oor tot oor.

OOC;
Zit op de I-Pad Smile

De kitten mompelde iets triomfantelijk. Smellpaw snorde zachtjes. Ze boog naar het oor van de kitten en fluisterde: "Je bent lief." Spinnend likte ze de kitten tussen de oren. "Wat wil je nog doen?", vroeg ze nieuwsgierig. De bomen ruisden zachtjes in de zuidelijke wind. Hij waaide door Smellpaws zware vacht.

Onderwerp: Re: SPT ~ Shut up, you are boring! (Smellpaw)