[SPT] On the first page of a story. [BRAVESOUL]

Het regende van bladeren, er vielen met een grote snelheid druppels uit de grijs bewolkte lucht. Het was duidelijk Leaf-fall. Het was misschien net 6°. Langzaam vertrokken de prooien hun hollen in, maar de vacht van de RiverClanners glommen nog duidelijk. Er was nog genoeg vis in de rivieren, ondanks dat sommige stukken vergiftigd waren waardoor veel vissen stierven. Het trekt langzaam weg, maar de twolegs vervuilen het steeds opnieuw. Er is niets aan te doen. De machtige Stormstar verzint er wel wat op. Tot dan moeten de katten het doen met de vissen die niet aan de oppervlakte dreven.

De warme herfstkleurige vlekken van de jonge poes waren amper zichtbaar tussen de bladeren. De warme geur van de laatste prooien die hun laatste maaltje voor de winterslaap zoeken en begraven, drong de neus van de poes binnen. De geur kwam van rechts, maar aangezien de wind naar die kant stond kon het ook nog van een stuk terug zijn. De wind suisde door haar oren, alle zintuigen stonden op scherp. Haar ogen schoten van links naar rechts. Links van haar rook de geur sterker, de aroma's danste over haar tong als engeltjes. Het kwijl liep in haar mond, maar ze besloot verder te jagen. Haar ogen vielen op een bewegend stukje gras, en ze sprong er op af. Het was waarschijnlijk gewoon de wind, want ze had niets gevangen. Ze stond op en keek rond. Er was weinig actiefs. Ineens schoot een klein waterratje de grassprietjes uit en de poes zette haar achtervolging in. Het diep sprong in een holletje, een hoopje stenen met een gat, en Pantherfur zuchtte diep. Ze duwde haar poot in het hol en hoorde luid en angstig gepiep van meerdere dieren. Een volmaakte glimlach verscheen op haar gezicht en ze krulde haar nagels om de buik van een ratje. Die was opslag dood, waarschijnlijk zwaar in de stres geschoten, tenminste, zo rook het hele hol. Ze beet nog een keer voor de zekerheid en gooide hem in een plukje gras. Opnieuw duwde ze haar poot in het hol en het tweede ratje kreeg ze te pakken. Het was een ondiep hol, nog niet klaar met graven. Ze gaf het beest een genade beet en pakte ze beide op. Ze besloot wat te gaan drinken, misschien ving ze nog een vis.

Haar dunne, maar mooi onder haar lichaam gebouwde poten trippelde richting de grote rivier en een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze liep richting de rivier en nam een slok water. Ze hield haar ogen gericht op de steppingstones, de grens tussen de ThunderClan en de RiverClan. Grote, zilverkleurige vissen verdwenen onmiddellijk toen haar schaduw over het water viel. Andere vissen bleven nieuwsgierig op hun plek, maar toen de poes met haar nagel het wateroppervlakte raakte, zwommen die ook gelijk weg. De verse geur van de waterratjes was wat weggezakt en door het drinken was ook haar honger gestild. Ze keek wat levenloos naar het ThuderClan territorium en een blaadje viel op het water. Het veroorzaakte kringen. De poes ging liggen en legde haar kop op haar poten. Waarom had ze ineens zulke erge druk in haar hoofd?

[SPT && BRAVESOUL]

Regendruppels vielen neer op de dikke vacht van de kater. Zijn naam luidde Bravesoul, de kleinzoon van hun trouwe clanleader, Stormstar. De kater was aan het jagen, maar hij hield niet echt van dit weer. Bravesoul hield meer van het voorjaar, als alle plantjes begonnen te bloeien en de eerste vogels weer terugkwamen vanuit het noorden. Het voorjaar was een tijd waarin er veel prooi was, en ook veel jonge dieren om makkelijk te kunnen vangen. De grijze warrior stapte ferm door. Hij had een muis in zijn bek, die had hij tussen de bladeren kunnen vangen. Hij stopte bij een struik en groef een kuiltje, waar hij de muis in liet vallen. Snel trapte hij er nog wat aarde op en hij liep weer verder, richting de rivier dit keer. Gure wind probeerde zijn vacht binnen te dringen, maar zonder succes. Hij rook op dat moment een andere poes, die bij hem bekend stond als Pantherfur. Hij besloot op haar af te stappen. Met ferme passen kwam hij op haar af, en zette zich naast haar neer. ''Hallo,'' Begon hij en keek haar toen aan met zijn ambere ogen. ''Hoe is het ermee, tijdens dit vogelweer?'' Vroeg hij en greens een beetje om zichzelf.

De poes keek met een glimlach naar de overkant. De vissen kwamen weer terug en ze zag ze nieuwsgierig naar de regendruppels kijken. "Hallo," klonk er ineens en de poes vloog geschrokken op, waarna ze met een dreigende blik achter zich keek. Haar blik verzachtte bij het zien van Bravesoul, de kleinzoon van hun geweldige leader Stormstar. Ze greens even. "Hallo, Bravesoul." miauwde ze en haar blauwe ogen onderzochten de kater. ''Hoe is het ermee, tijdens dit vogelweer?'' zei hij en hij greens. De poes wist niet waarom. "Goed, met jou?" vroeg ze met een vriendelijke blik in haar ogen. "Nog wat gevangen?" zei ze en ze ging weer zitten.

Bravesoul wachtte tot de poes zich had omgedraaid, en toen verzachtte haar blik meteen, ze herkende hem dus. "Hallo, Bravesoul." Miauwde ze terug. "Goed, met jou?" Vroeg ze toen met een vriendelijke blik, hij knikte vrolijk. ''Het kan niet beter!'' Naja, het was de laatste moon wel anders geweest, maar na het gesprekje met Stormstar voelde hij zich wat beter. "Nog wat gevangen?" Hij knikte toen. ''Een muis, die licht wat meer richting het kamp begraven, die haal ik zo wel op.'' De gure wind probeerden hun vachten binnen te dringen, bij hem zonder succes. ''Het liefste zou ik nu lekker warm in mijn nest liggen.'' Fantaseerde hij eventjes, maar hij wist dat zijn nest de laatste tijd minder warm was, al het mos was platgedrukt. ''Maar ik moet nieuw mos hebben..'' Hij wist zo snel niet waar dat groeide in leaf-fall.

De jonge poes bekeek de jonge kater. "Hallo Bravesoul." miauwde ze en ze greens. ''Het kan niet beter!'' zei de kater en de poes keek naar de grond. "Mooi zo," zei ze en ze likte haar poot even af. "Nog wat gevangen?" vroeg ze maar en de kater knikte. ''Een muis, die licht wat meer richting het kamp begraven, die haal ik zo wel op.'' zei hij. Zij had haar ratjes nog naast zich liggen. ''Het liefste zou ik nu lekker warm in mijn nest liggen.'' zei hij en de poes knikte, waarna ze in gedachte wegzonk. "Ja, dit regen maakt zelfs mijn ondervacht nat." zei ze afkeurend en de poes schudde haar vacht uit. "Rot gevoel." ''Maar ik moet nieuw mos hebben..'' zei hij en de poes dacht na. "Je kan het niet vinden, is het niet?" zei Pantherfur en ze glimlachtte. De poes dacht even na, met dit weer moest het juist goed goed groeien, vochtige regen natte bladeren om onder te groeien. "Misschien bij de waterval, naast de waterval. Op de rotsen of in de bomen." zei ze en ze schudde opnieuw haar dunne vacht uit.

"Ja, dit regen maakt zelfs mijn ondervacht nat." Zei de poes afkeurend en hij moest er om grijnzen. "Rot gevoel." Bravesoul knikte instemmend. "Je kan het niet vinden, is het niet?" Zei de poes en hij knikte. ''Helaas niet nee, ik kan het ook niet in het bos vinden.'' Hij keek haar aan met een scheve glimlach. "Misschien bij de waterval, naast de waterval. Op de rotsen of in de bomen." Zei de poes en schudde haar dunne vacht uit. Hij had geen last van al die regen en wind, want hij had een enorme vacht. ''Ga je dan mee?'' Vroeg hij en greens naar haar. Zijn stem klonk zowel wat speels als vriendelijk.

De kater moest grijnzen om haar opmerking en de poes glimlachte waterig. "Je kan het niet vinden, is het niet?" zei de poes en de kater knikte. De poes zette haar vacht op tegen de snijdende kou, waar Bravesoul waarschijnlijk geen last van had, met zijn dikke vacht. Hij lijkt wel op zijn opa, of op Breakingdawn. Ze glimlachte. ''Helaas niet nee, ik kan het ook niet in het bos vinden.'' zei hij en de poes dacht even na. "Misschien bij de waterval, naast de waterval. Op de rotsen of in de bomen." zei ze bedenkelijk en ze schudde haar dunne, panterkleurige vacht uit. De poes ging staan en strekte zich. ''Ga je dan mee?'' zei hij en de poes knikte. Zijn stem klonk speels en vriendelijk, hij was nog niet zo lang warrior, dacht ze tenminste. "Tuurlijk." knikte ze en de poes sloeg met haar staart. Een harde windvlaag verfrommelde haar vacht, die amper in de klit zat. En paar druppels drupte op haar neus en de poes nieste. "Nou, laten we aan!"

_{"Tuurlijk." knikte de poes hem toe en sloeg met haar staart. Een enorme windvlaag waaide om hen heen. Hij schudde zijn vacht uit en druppels vlogen rond, waarna hij wat verontschuldigend naar Pantherfur keek. "Nou, laten we aan!" Zei ze en hij knikte met een scheve grijns op zijn gezicht. Hij begon te lopen, maar niet echt super snel. Stapvoets liep hij naast haar mee. Hij merkte hoe hij dicht tegen haar aan liep, en zo toch nog een beetje warmte aan haar gaf. Iets in hem deed hem tintelen, wat wist hij eigenlijk niet zo goed. "We zijn er bijna,'' sprak hij toen snel en keek toen naar Pantherfur.}

De poes nieste en glimlachte toen. "Nou, laten we gaan!" zei ze en de kater toverde een scheve grijns op zijn gezicht. De poes merkte dat haar vacht eigenlijk nog te dun was voor dit weer, maar de poes was er onderhand wel aan gewend. Ze begon te lopen en de kater liep stapvoets bijna tegen haar aan. Ze kreeg warmte door zijn vacht en ze snorde een bedankje tegen hem. "We zijn er bijna,'' sprak de kater tegen haar en hij keek haar aan. De poes sprong op en knikte. "Misschien kunnen we zo meteen nog even jagen als we dat mos hebben gevonden, of daar voor." zei ze en ze ging weer naast hem lopen. De wind blies haar vacht weer een beetje in model, maar de poes besteedde weinig aandacht aan haar vacht. Ze vond het veel belangrijker om te jagen en te vechten voor de clan. Als ze 's morgens wakker werd deed ze wel wat aan haar vacht en voor het slapen, maar zo tijdens jagen. Nee. Ze keek om zich heen en de druppels hingen aan de bladeren en takken. De rivier stroomde naast hun, en eigenlijk had ze wel zin om ze gaan zwemmen. "Zullen we zo gaan zwemmen?" miauwde ze en ze keek de kater vriendelijk aan. "Alsjeblieft, dan brengen we eerst het mos weg... OF eerst zwemmen!" miauwde ze en ze toverde de liefste glimlach op haar gezicht.

_{"Misschien kunnen we zo meteen nog even jagen als we dat mos hebben gevonden, of daar voor." Sprak de kattin en Bravesoul knikte verrukt. ''Ja, laten we dat daarna doen, of gewoon wanneer we goede prooi tegenkomen.'' Sprak hij en opende zijn mond, helaas was er geen prooi in de buurt. "Zullen we zo gaan zwemmen?" Miauwde ze vervolgens en keek hem aan. "Alsjeblieft, dan brengen we eerst het mos weg... OF eerst zwemmen!" Miauwde ze met een lieve glimlach op haar gelaat. ''Ach, waarom ook niet.'' Zei hij en trippelde naar de rivier toe. Het water was wild, een uitdaging zou het dus wel worden, maar die nam hij al te graag aan. ''Laten we proberen of we een vis kunnen vangen.'' Sprak hij en tuurde in het kolkende water, tot nu toe zag hij nog niet veel.}

''Ja, laten we dat daarna doen, of gewoon wanneer we goede prooi tegenkomen.'' zei Bravesoul en de poes knikte. Hij opende zijn mond, maar in de blik te zien was er niets. "Zullen we zo gaan zwemmen? Alsjeblieft, dan brengen we eerst het mos weg... OF eerst zwemmen!" zei ze en ze keek in het kolkende water. ''Ach, waarom ook niet.'' miauwde hij en de poes zag hem naar het water kijken. ''Laten we proberen of we een vis kunnen vangen.'' zei hij en de poes knikte. Ze keek benieuwd naar hem water en keek er in. Het draaide en golfde hard, maar wat waren de RiverClankatten we gewend. "Kom dan!" miauwde ze en ze sprong met een duik het water in. De stroom onderin was minder heftig, maar heftig genoeg om haar tegen de bodem te duwen. De poes zwom tegen de stroming in met een kleine druk op haar hoofd. Door haar sprong zwommen kleine, zilverglimmende visjes snel alle kanten op, maar de poes sloeg met haar klauw naar de visjes waardoor er een paar op haar nagels bleven hangen. De poes worstelde onder water maar kwam toch boven met een uitgelaten glimlach, en ze liet niet merken dat ze toch wel wat pijn had door de bonk. "Kijk eens wat ik heb." miauwde ze en de sprong op de kant. Ze zette haar nagels in en de vissen vielen op de grond. Het waren er maar 3, maar ze waren niet klein. Ze konden er net een hongerige queen mee redden. De stroming liet het water tegen de kant aan klotsen, maar de poes wilde nog een keer zwemmen. Ze schudde haar vacht uit en keek om zich heen.

_{"Kom dan!" Riep Pantherfur en ze dook het water in, eventjes was ze uit zijn gezichtsveld, maar al snel kwam ze weel boven water. "Kijk eens wat ik heb." Miauwde ze toen ze weer op de kant kwam, en drie visjes liet vallen. Bravesoul greens eventjes, met een blik op het water. ''Dat is niks, let maar eens op hoe de kleinzoon van de leider het doet.'' Schepte hij en beetje op en sprong krachtig het water in. Binnen een paar seconden raakte hij met zijn poten de bodem, maat duwde zich toen af en schoot omhoog, recht op een groep vissen af. Hij spieste er een aantal aan zijn klauwen en zag ook nog kans een ander soort vis te vangen, een dikke, die hij tussen zijn tanden klemde toen hij de kant weer op kwam. Hij liet het viertal zilvervisjes en de grote vis voor de neus van Pantherfur vallen. ''Zo.'' Zei hij en keek eventjes naar zijn doorweekte vacht.}