[SPT] Spending some quality time [&Shrewleap]

Doodop opende de poes haar groene ogen, de kittens hadden haar even met rust gelaten, misschien dat hun buikjes dit keer wel vol zaten met melk. Dan kon ze nu even rust nemen. Langzaam kwam de zwart witte poes overeind en verliet ze de Nursery. Meteen viel haar blik op een bekende tabby, die haar blijkbaar al gespot had. "Hey, Shrewleap," Shrew trippelde met een kleine glimlach naar hem toe. "Hoe is het ermee?" Ze ging vervolgens zitten en keek Timesong vriendelijk aan. "Ach, als je de kittens er niet bij rekent, wel goed neem ik aan."

De kater glimlachte wat vaag. "Als ik je te veel ophoud, moet je het zeggen hè" Shrew schudde meteen haar kop, nee, ze kon de rust wel gebruiken nu. "Maar hoe gaat het de pluizenbolletjes? Voelt het nu een beetje vertrouwd? Ik boel, het is je tweede nestje en zo." Shrew lachte even, het klonk vreemd om met Timesong over dit onderwerp te praten, maar ze kan d'r lasten wel even kwijt bij hem. "Ik hoop alleen dat ze niet zo als mijn andere kittens opgroeien.." Zuchtte de zwart witte poes en liet haar kop eventjes hangen. "Maar ik moet je ook niet meesleuren in mijn vervelende leventje."

"Dit gaat waarschijnlijk klinken alsof ik een vreselijke vriend ben. Maar wat was er dan met je eerste nestje?" Nee.. Had hij dat maar niet gevraagd, nu moest ze dat hele verhaal weer ophalen. De kater schudde zijn kop vervolgens, maar dit was toch ook een teken van vriendschap. Ook goed, toch? "Maakt niet uit, je kan alles kwijt wat je kwijt wilt. Dat weet je toch, hè?" De kater maakte oogcontact en Shrew keek terug in de gouden ogen. "Toch?" Shrew slikte en kneep haar ogen even dicht. "Nou.." Begon ze met een wat bevende stem en beeldde zich meteen weer de blikken van haar drie oudste kittens in. Allemaal boos, allemaal konden ze zonder haar. "Ze hebben mij en Wolf horen ruziën en ik kon het gewoon niet meer aan. Ik was een moeder die er alleen voor stond en mijn kittens hadden me zowat als oud vuil behandeld. Dus heb ik misschien iets gezegd over het feit dat ik ze de schuld heb gegeven voor de breuk tussen Wolf en ik. En nu hoeven ze me niet meer, dus hoe lang zal het duren voordat mijn andere kittens zou gaan doen?" Een eenzame traan rolde over haar wang toen ze klaar was met spreken.

"Hey," De poes schrok lichtelijk van de plotselinge aanraking, maar kroop niet naar achteren. "Shrewleap, het komt allemaal wel goed. Je moet je kittens laten zien dat je sterk genoeg bent om alleen te zijn. Als de kittens inderdaad de reden zijn voor de breuk ..." Shrewleap begon haar kop te schudden, ze wist het gewoon niet gewoon niet zeker meer. "Dan moet je hem misschien laten lopen, of in ieder geval goed overwegen wat belangrijker voor je is, je kittens, of je partner." Maar die keuze was toch onmogelijk om te maken? Ja, Wolf en zij waren al een aantal keren uit elkaar gegaan maar om hem zo laf op te geven alleen maar om die ondankbare kittens, haar kittens, terug te winnen? Nee. Dat was het zelfs niet eens waard. "Shrew, begrijp me niet verkeerd. Ik wil niet de reden zijn dat jij en Wolf straks uit elkaar gaan, maar je moet het jezelf niet moeilijker maken dan dat het al is," Sloot Time af en Shrew keek hem wat neutraal aan. "Jij weet niet hoe het is.. om je eigen kittens te hebben. Het voelde eerst geweldig aan, want, ja, ze lijken gewoon op je, maar nu zijn ze gewoon ondankbare mormels die na het kleinste tikje al gebroken zijn."

De kater wist blijkbaar ook niet hoe hij met haar antwoord overweg moest. De zucht en dat hij zijn kop weg draaide gaf haar al deze informatie al. "Het spijt me, Shrewleap. Ik had me er niet mee moeten bemoeien. Dit is een kwestie tussen jou, Wolftail en de kittens. Ik ben maar een zielige buitenstaander die zich er niets van zou moeten aantrekken," Mompelde Timesong en Shrew keek even naar haar witte voorpootjes. "Het geeft niet, nieuwsgierigheid is niets om je voor te schamen, toch? Maar laten we het maar even over wat anders hebben." Besloot ze uiteindelijk te zeggen en keek weer naar de tabby met de gouden ogen. "Hoe gaat het eigenlijk met jou? Heb je de hel van het verliefd zijn al eens meegemaakt?" Zei de poes met een kleine glimlach op haar gezicht.[/b][/b]

Een kleine stilte viel tussen de twee en voor een moment vreesde Shrew dat dit zo'n ongemakkelijke zou worden. "Op je eerste punt, met mij gaat 't goed. Rustig leventje, weinig te doen," Nogmaals een aardig stil moment, terwijl Shrew wat awkward met haar poten de grond begon te kneden. Had ze weer eens iets verkeerds gezegd? "Over je tweede punt ..." Shrew keek hem wat nieuwsgierig aan. "Er is niemand in mijn leven, happy singel. Of, nou ja, singel, dat happy is nog maar af te wachten," Ze was niet echt blij met die droge antwoord, dus besloot ze er maar wat verder in te wroeten. "Je houdt toch geen geheimen voor me, eh? Misschien heb je wel een oogje op, ehm, Foxstream of eh, Cinderflame." Gewoon wat poezen die ze oit was tegengekomen, net dat ze serieus verwachtte dat Time pots ging blozen.

Natuurlijk had ze het niet goed, maar ze kon het toch gewoon proberen? "Nèh, geen van beide," Zijn stem klonk wel vrolijk, maar er was uiteindelijk geen teken van een glimlach meer te zien op zijn gezicht. "Er ... Er was wel een tijdje dat ik iemand leuk vond, of tenminste, dat dacht ik." De kleine twijfel in zijn stem zorgde ervoor dat Shrew wat rechter ging zitten en haar oren wat spitste. "Maar uiteindelijk gaf ik 't op en ben verder gaan leven, en zo leef ik nog steeds." De kater keek haar niet meer aan, maar Shrew merkte de hint niet op dat ze beter kon kappen. "En?" Besloot ze de vragen en keek de tabby aan, schaamde hij zich voor de crush die hij had gehad? Of had hij deze gewoon nog steeds? "Wie is deze 'charmante' poes." Met een plagerige glimlach keek ze hem aan.

Het voelde een beetje vreemd aan dat Timesong, de kater die altijd wel iets te zeggen had, haar niet eens meer aankeek. Speelde hij een spelletje of was er gewoon iets vreemd aan de hand? Haar plagerige glimlach verdween geleidelijk aan van haar gezicht. "... Jij," Het duurde echt een lange tijd voordat het woord door haar was doorgedrongen. Eerst versmalde ze haar ogen kritisch, maar nee, het was geen grap. Vervolgens begon ze haar kop te schudden en deed ze een pas achteruit. "Nee.." Zei ze met een afgeknepen stem en keek even om zich heen. Gelukkig keek niemand naar hen. "J-je maakt een grapje.."

Na een tijdje waagde Timesong het om haar aan te kijken, maar Shrewleap durfde niet meer in de gouden ogen te kijken. Zij had Wolf en hij, hij had zijn kans gewoon misgelopen. Toen de twee nog ruzie hadden, kon hij haar helpen, maar hij was er toen niet geweest. Was dat dan pech voor hem? "Van alle leugens die ik heb verteld in m'n leven," Shrew keek naar hem op. "Is dit de keiharde waarheid," Ze liet een zucht uit haar longen ontsnappen. "Maar het is nu weg toch, of was dat dan wel een leugen?" Vroeg ze met een wat neutrale toon. Een vriendschap zou nu wel ingewikkeld worden.

"Ik ... ben nergens zeker van. Ik wil dat je gelukkig bent en ik probeer me zo veel mogelijk buiten de problemen tussen jou en Wolf te houden, maar het ziet er naar uit dat Wolf alleen maar denkt dat ik jou probeer af te pakken," Dus het kon net zo goed gewoon nog bestaan? Dat gevoel voor haar? "Er is een kans dat ik je nog steeds leuk vind, Shrew. Maar ik wil je niet kwijt en ik wil niet dat hierdoor onze vriendschap op knappen komt te staan," Shrew slikte wat ongemakkelijk. Een vriend, zo kon ze hem onmogelijk zien nu. Straks zou het alleen maar erger worden. "Ik weet niet zeker of het nu nog gaat," Begon ze voorzichtig te mompelen en keek Timesong wat pijnlijk aan. "Onze vriendschap. Maar ik denk dat Wolf dit wel moet weten, want straks ontstaat die breuk weer.."