Problem! (Timefall & Nightpaw) -spt-

Kwaad sleepte Dawnpaw het lichaam van de poes mee. ze graaide in het niets om hem te proberen te pakken. Enkel zonder succes. Ondanks dat hij zo voorzichtig mogelijk deed had ze toch wat schaafwonden. Omdat dit onmogelijk te voorkomen was door de stenen. Eindelijk kwam het kamp in zicht. Dawnpaw's kaken deden pijn van het dragen. Hij sleepte de poes mee het kamp in, sommige katten maakten geschrokken kreetjes. Maar Dawnpaw negeerde het. Zachtjes legde de hij de poes neer. "Timefall!" Riep hij de naam van hun deputy. Er was een ietwat bezorgde uitdrukking op zijn gezicht. Enkel was die geheel nep.

@Timefall &nd Nightpaw c:

_{Hij had de elders net wat prooi gebracht, toen hij plots zijn naam hoorde roepen. "Timefall!" De kater zuchtte even, wat moesten ze nu weer? Met stevige passen liep hij het hol uit en zag al snel Dawnpaw staan, welke naast een poes stond, die op de grond lag. Nightpaw... Snel liep hij er naar toe. 'Wat is er gebeurd?' vroeg hij rustig en keek van de Dawnpaw naar Nightpaw en weer terug. Wat had dit te betekenen?}

'Wat is er gebeurd?'Zei de zwart witte kater die net was opgedoken. "Nou, Nightpaw en ik hadden... Ruzie. En ik daagde haar een beetje uit"Zei hij en keek beschaamd weg. "Maar toen viel Nightpaw me aan, ze heeft mijn neus open gehaald. Ze wou me weer op nieuw aanvallen, toen sprong ik weg. Ze is hele hard op de grond terecht gekomen. Daarna veil ze steeds op de grond, toen heb ik haar naar het kamp gebracht."vertelde hij het verhaal. Wat Timefall niet wist was dat het meeste van dit verhaal gelogen was.

Blijkbaar had Dawnpaw haar naar Timefall gebracht, ze merkte het veel te laat. Maar toch nog optijd om het verhaal van Dawnpaw te horen. Die vuile leugenaar! Nightpaw kon geen woord uitbrengen, maar gaf wel aan dat ze het er niet mee eens was. Het waren twee blikkenh geweest. Eerst een kwade blik op Dawnpaw, en daarna een om hulp smekende blik voor Timefall. Toen legde ze haar kop weer neer. Het voelde alsof die elk moment kon ontploffen.

_{Dawnpaw bracht een heel verhaal naar boven van uitdagen en aanvallen. Maar de blikken van Nightpaw waren hem ook niet ontgaan. Hij zuchtte, 'Nightpaw, heb jij daar nog iets op te zeggen?' Als ze niet zou kunnen spreken, omdat ze op was, zou hij haar waarschijnlijk eerst naar de Medicine Den sturen. Maar hij moest het verhaal van twee kanten horen. Zo'n verhalen waren immers meestal compleet verschillend beide kanten en dan moest jij maar uitvissen wat er nou echt gebeurd was.}

'Nightpaw, heb jij daar nog iets op te zeggen?' hoorde ze Timefall vragen. Ze keek op, en knikte iets wilder dan normaal. Toen ze haar bek opendeed om wat te zeggen, kwam er niets uit. Alleen een raar schor, geluid. Dat hoorde niet. Ze wou de waarheid vertellen. Het gene waarin Dawnpaw haar plette tegen de grond. Het gene waarin ze geen lucht meer kreeg. Het gene waarin ze allebei schuldig waren. Maar toch Dawnpaw het meest. Hij begon haar te irriteren, hij negeerde haar waarschuwingen, hij plette haar tegen de grond. Het enige wat zij ha gedaan, was een slang doorgebeten en hem gekrabd. Zelf vond ze dat hij geen probleem moest maken van zo'n kleine wond. Mocht je het wel een wond noemen? Nightpaw had haarzelf ingehouden. Telleurgesteld en boos. Dat waren de twee gevoellens die haar overspoelde toen er niets uit haar bek kwam.

Nightpaw wierp blikken op Timefall die smeekte naar hulp. Dawnpaw kon met moeite de woede in zijn ogen verbergen. Zijn verhaal klopte misschien niet geheel, maar wel bijna. Hij had haar op de grond geduwd, maar zij was zo'n zacht ei dat ze gelijk zo slap werd. Ze kon niet eens praten! Niet zijn schuld dat ze zo raar terecht was gekomen, of zo'n watje was. En zij had hém aangevallen, hij had zich enkel verdedigd. 'Nightpaw, heb jij daar nog iets op te zeggen?'vroeg Timefall. Maar Nightpaw kon niks zeggen, afgezien van een vreselijk geluid. Aansteller.... Ze probeerde vast onder haar straf vandaan te komen. "Ze ziet er niet goed uit, zal ik haar naar de medicinecats den brengen?"

_{Nightpaw knikte hevig, maar kreeg geen geluid uit haar keel. "Ze ziet er niet goed uit, zal ik haar naar de medicine cats den brengen?" De kater knikte. 'Is goed,' sprak hij rustig, 'Ik zou als ik jou was ook zelf even langs gaan voor die wonde op je neus. Gewoon voor de zekerheid. Tot nu toe ga ik jullie nog geen straf geven, tot ik beide kanten van het verhaal heb gehoord. Daarbij als ik het zo hoor, moet ik vooral Night straffen en dat gaat nogal moeilijk op dit moment.' Ze kon niet staan, kreeg geen geluid uit haar keel, zo'n poes kon je toch moeilijk iets laten doen?

~ Sorry voor de laatheid ^^"}

Onderwerp: Re: Problem! (Timefall & Nightpaw) -spt-