>> Open
Zijn poot stappen waren kalm en zijn elektrisch blauwe ogen gleden over de slangen rotsen heen. Nu het begon af te koelen, zou je denken dat de slangen naar buiten zouden komen om het laatste zonlicht in zich te nemen. Het was echter rustig. Hij was hier liever niet, dat gaf hij eerlijk toe, maar honger en een gebrek aan prooi door het naderende blad kaal hadden hem hierheen gedreven. Maar zijn concentratie vloeide weg toen hij de struiken hoorde ritselen.
Onderwerp: SPT > ѕтυηηє∂ 
vr 31 mei 2013 - 18:23