Here we go for a hundreth time ll Cloudpelt

De gevlekte kater trippelde naar de Owltree toe, met een tevreden blik op zijn verder uitgestreken gelaat. Shockwave keek rond met een speelse, avontuurlijke blik in zijn bijna pijnlijk blauwe ogen. Het bos zag er mooi uit, maar in zijn ogen zag het er nog mooier uit omdat hij eindelijk wat vrienden had gemaakt in Thunderclan. De lucht was iewat bewolkt, maar op het moment boeide hem dat helemaal niets. Niet dat hij normaal veel om het weer gaf, maar toch. Iedereen keek wel eens omhoog en vroeg zich af wat voor weer het was, of niet?

Shockwave sprong naar voren, -niet dat dit nodig was, maar gewoon omdat hij het leuk vond- om bij het heuveltje voor de owltree te komen. Het was stil in dit gedeelte van het territorium, geen ziel was op dit moment aan het jagen. Op sunhigh zaten de meeste warriors in het kamp elkaars vacht te verzorgen, Shockwave deed dat meestal ook. De andere warriors zouden zich waarschijnlijk afvragen waarom hij er niet was, maar op dit moment had de kater veel belangrijker dingen te doen. Hij was met Cloudpelt, een nieuwe warrior op patrouille. Hij ging naast de owltree zitten, wachtend op het moment dat Cloudpelt ook naar hem toe zou komen.

Cloudpelt dacht de hele weg steeds aan de snelle lik die ze over de oor van de kater had gegeven. Een brede glimlach kwam te voor schijn toen ze dacht aan de halve stap die de geschrokke kater had gezegt. Met vrolijke oortjes en glinsterende oogen liep ze richting de Owltree. Ze leek wel te zweven! Steeds als ze aan de vrolijke en vaak geschrokke kater dacht kreeg ze kriebels. Ze kende dat gevoel totaal niet. Vrolijk stapte ze verder.

Na een lange tijd wandelen kwam ze bij de Owltree's aan. In de verte zag de witte poes Shockwave zitten. Vrolijk en springend vol avontuurlijk en speelsheid sprong ze op de rug van de kater. Ze hield haar nagels ingetrokken en miauwde speels. 'Hebbes'grinnikte ze. Ze sprong van zijn rug en ging voor hem staan voordat hij kon schrikken.

[size=18]Shockwave voelde plotseling twee poten op zijn schouders neerkomen. Een indringer! hij hapte van schrik naar adem, en gaf een trap naar achteren om de vreemde kat van zijn rug af te krijgen. 'Hebbes!' hoorde hij achter zich. Hij herkende de stem ergens van, maar... Een witte vlek sprong plots voor hem. Shockwave stortte zich op de kat, en drukte deze tegen de grond. Toen hij op het punt stond de indringer een haal te geven, merkte hij op dat hij in de ogen van Cloudpelt keek. Hij lachte vrolijk, maar nog wel wat geschrokken en sprong een paar passen opzij. 'Sorry!' verontschuldigde hij zich snel. 'Ik... Ik dacht dat je... een indringer was' mompelde hij beschaamd. Wat was hij toch een idioot! Dat hij niet door had gehad dat het gewoon een clanmate van hem was!

Shockwave keek plots met een blik waarin een plannetje te lezen stond schuin naar Cloudpelt. Een smalend lachje waar toch wel sympathie in te lezen was vormde zich op zijn gezicht. In een fractie van een seconde was hij op Cloudpelt gesprongen, en beet -niet hard- in haar oor. 'Teruggepakt!' lachte hij naar de poes.[/size]

'Sorry!' verontschuldigde hij zich snel. 'Ik... Ik dacht dat je... een indringer was' Wat was Shockwave toch een schattige idioot. Ze grinnikte. 'Maakt niet uit,sorry dat ik je liet schrikken.' Wat was de poes toch dom geweest, ze wist dat Shockwave snel schrok door iets uit zijn verleden. Ze gaf de kater een lik over zijn oor en liet haar staart verleidelijk langs zijn neus gaan. Ze drukte even haar neusje tegen hem aan en ging dan zitten met haar staart gekruld over haar pooten.

Ze had niet door dat de kater met een plannetjes blik waar toch sympathie in te lezen was naar de poes keek. Alles ging zo snel! In een fractie van een seconde voelde de poes iemand die op haar sprong en beet in haar oor,wat niet hard was natuurlijk. 'Teruggepakt!' Lachte de kater naar de witte poes. Cloudpelt grinnikte en gooide hem voorzichtig van haar af.

Cloudpelt grinnikte hartelijk en gooide Shockwave van zich af. Shockwave gleed een paar staartlengtes naar achteren over het gladde mos, waarna hij opstond en in lachen uitbarstte. Hij zwiepte zijn lange staart vrolijk heen en weer. De poes was best grappig. Snel werd zijn blik weer serieus. 'Zullen we dan maar gaan?' Hij doelde op de Shadowclan border. Hij trippelde naar Cloudpelt toe, en ging dicht naast haar staan. Net zo dicht dat de witte vacht zijn oranje vacht net aanraakte. Hij hoopte dat de poes dat niet vreemd zou vinden... of, eigenlijk hoopte hij dat wel!

-kort sorry :3

'Zullen we dan maar gaan?' Hij doelde op de Shadowclan border. Hij trippelde naar Cloudpelt toe, en ging dicht naast haar staan. Net zo dicht dat de witte vacht zijn oranje vacht net aanraakte. Hij hoopte dat de poes dat niet vreemd zou vinden... of, eigenlijk hoopte hij dat wel! Cloudpelt glimlachte en het kriebelende gevoel werd heviger. 'Tuurlijk,ik wil niet dat je bang word. Maar je moet je ogen echt onder angst zien.Ik bedoel angts onder ogen zien. Shadowclankatten komen niet aan jouw! Ze moeten eerst langs mij en ik denk dat ze er niet levend vandaan komen' Haar nagels bewerkte de grond en vastberadenheid vlamde in haar ogen. Ze gaf de kater een lik over zijn oor en liep richting een van de andere bomen.

'Tuurlijk,ik wil niet dat je bang word. Maar je moet je ogen echt onder angst zien.Ik bedoel angts onder ogen zien. Shadowclankatten komen niet aan jouw! Ze moeten eerst langs mij en ik denk dat ze er niet levend vandaan komen' mauwde Cloudpelt. Shockwave voelde een opgelucht gevoel zich van hem meester maken. 'Thanks, Cloudpelt!' mauwde hij terug, en raakte kort haar kaak aan. Hij trippelde al verder weg van de Owltree, maar toen hij om wou kijken of Cloudpelt volgde kwam er plots een gedachte in hem op. Hij draaide zich om naar haar, en zei; 'Ik zal jou ook verdedigen, don't worry.' Hij knipoogde kort naar de poes, en grijnsde naar haar. Hij bewoog kort en humoristisch met zijn oor.

'Thanks, Cloudpelt!' mauwde hij terug, en raakte kort haar kaak aan. Hij trippelde al verder weg van de Owltree, maar toen hij om wou kijken of Cloudpelt volgde kwam er plots een gedachte in hem op. Hij draaide zich om naar haar, en zei; 'Ik zal jou ook verdedigen, don't worry.' Hij knipoogde kort naar de poes, en grijnsde naar haar. Hij bewoog kort en humoristisch met zijn oor. Toen de kater naar haar knipoogde werd ze warm vanbinnen. Zou hij...? Ach hou toch op! We zijn gewoon vrienden meer niet! Vrolijk liep ze achter hem aan.

Cloudpelt trippelde achter Shockwave aan. Hij wachtte totdat ze bij hem was gekomen, waarna hij met haar mee liep.

Hij keek naar de poes, en merkte op dat ze twee verschillend gekleurde ogen had. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij had ooit een zus gehad die ook dubbel-gekleurde ogen had. Maar, Cloudpelt was veel en veel aardiger dan die zus. Daar was hij zeker van.

'Zeg, cloud?' Mauwde hij tegen haar, grijnzend. Hij liet een korte stilte vallen. Niet echt expres, maar gewoon. Hij keek kort, ze waren al bijna bij de border. Hij haalde adem. 'Je ziet er best leuk uit, ya know?' Hij kneep zijn ogen vriendelijk dicht, en zijn grijns werd breder. Het was wel waar, dus... waarom zou hij het niet zeggen? Hij stond abrupt stil, en duwde kort met zijn poot tegen haar schouder aan. Daarna trok hij een sprintje, en bleef een paar staartlengtes verderop staan. Zijn grijns even breed als zonet.

'Zeg, cloud?' Mauwde hij tegen haar, grijnzend. Hij liet een korte stilte vallen. Niet echt expres, maar gewoon. Hij keek kort, ze waren al bijna bij de border. Hij haalde adem. 'Je ziet er best leuk uit, ya know?' Hij kneep zijn ogen vriendelijk dicht, en zijn grijns werd breder. Hij stond abrupt stil, en duwde kort met zijn poot tegen haar schouder aan. Daarna trok hij een sprintje, en bleef een paar staartlengtes verderop staan. Zijn grijns even breed als zonet. 'Jij bent wel stoer,en leuk' Het laatste zei ze erg zacht. Vrolijk rende ze achter de kater aan en haalde vrolijk en speels met in gehoude nageltjes naar hem uit. Ze glimlachte breed,ze had een vriend die het niet erg vond dat ze nog niet officieel clankat was.

'Jij bent wel stoer,en leuk' Zei Cloudpelt zachtjes. Shockwave sloeg kort zijn ogen neer, blij, waarna hij ze weer op Cloudpelt richtte. Vrolijk rende ze achter de kater aan en haalde vrolijk en speels met in gehouden nageltjes naar hem uit. Ze glimlachte breed. Shockwave dook grinnikend weg voor haar poten, en duwde haar naar achter waarna hij met bijde poten tegen haar hals duwde en haar voorzichtig onderuit haalde en haar tegen de grond aanduwde. Het was eigenlijk een tactiek die hij gebruikte bij vijanden, maar hij kon het niet laten om hem bij Cloudpelt uit te proberen. Hij pinde haar tegen de grond, keek haar eerst kwaad aan, alsof hij boos was op haar, maar gaf haar daarna een likje over haar voorhoofd. Hij verminderde de druk waarmee hij zijn poten tegen haar aanhield, hij wou haar geen pijn doen. Hij keek haar grinnikend aan en drukte zijn neus zachtjes tegen haar kaak aan.

Cloudpelt keek naar hem. Opeens werd ze tegen de grond geduwd. Ze had al snel door dat dat een nieuwe tactiek moest zijn. De kater keek eerst kwaad naar de mooie poes en gaf daarna een lik over het voorhoofd van de poes. De druk verminderde,het was duidelijk dat hij de poes geen kwaad wou doen. Grinnikend keek de kater naar de witte poes waarna hij zijn neus tegen haar kaak. Vol liefde keek de poes naar hem. 'Shockwave ik moet je iets bekennen.' Zei de poes opeens nerveus en bang.

Cloudpelt keek Shockwave plotseling aan met een blik in haar ogen die hij niet echt kende. 'Shockwave ik moet je iets bekennen.' sprak ze, iewat nerveus. Shockwave haalde zijn neus verbaasd van haar voorhoofd af. Hij keek haar aan, nieuwsgierig.

'Wat voor iets?' vroeg hij, grijnzend. Hij had al een kinda idee wat het zou zijn, maar eigenlijk durfde, wou en zou hij er nog niet aan denken. Hij liet zijn felle, blauwe ogen diep in die van Cloudpelt branden. Hij wou haar niet zenuwachtig of iets dergelijks maken, maar enkel peilen hoe belangrijk hetgeen was wat ze wou zeggen. Een totale, verstikkende, maar ook rustgevende stilte daalde in die paar seconden neer over het woud. Shockwave slikte kort, zijn keel was plots heel droog geworden.

'Wat voor iets?' Vroeg de kater grijnzend. Hij liet zijn felle, blauwe ogen in die van de witte poes branden. Een stilte kwam als een deken over het bos heen. Shockwave slikte en de poes werd nerveuzer. Het is nu of nooit,dat wist ze al te goed. 'Ik...heum...vind...je leuk' Zei de poes enorm gespannen. Ze zette zich schrap voor wat er zou komen. Ze wist dat er afwijzing bestond of aanvaarden. De witte poes was bang dat de kater haar zou uitlachen en haar dom ging vinden. En het ergste niet meer bevriend met haar zijn. Even sloot ze haar ogen. Na eenpaar seconden opende ze hem weer. Ze keek hem aan om zijn reactie te peilen...

Cloudpelt keek hem aarzelend aan, maar sprak toen.

'Ik...heum...vind...je leuk' zei ze, zeer gespannen. Een glimlach verscheen op Shockwave's gezicht. 'Je... meent dat?' zei hij, dwingend, zachtjes. Daarna knipperde hij, en schudde hij zijn hoofd onwetend. Hij keek naar de grond, naast zich. 'Ach nee, natuurlijk meen je het, Cloud.' mompelde hij zachtjes. 'Het is alleen...' Hij aarzelde, maar een grijns verscheen weer op zijn gezicht. '...Dat ik jou ook wel leuk vind' Hij likte kort over Cloudpelt haar oor. De poes had haar ogen kort gesloten, maar daarna opende ze ze weer. Shockwave keek diep in haar twee-kleurige ogen. De wereld was stil. Hij kon alleen zijn eigen, gejaagde ademhaling horen en de rustige van de witte poes. Shockwave legde voorzichtig zijn poot over die van Cloudpelt, terwijl hij nauwelijks een millimeter bewoog.

-sry laat ^^

'Je... meent dat?' zei hij, dwingend, zachtjes. Daarna knipperde hij, en schudde hij zijn hoofd onwetend. Hij keek naar de grond, naast zich. 'Ach nee, natuurlijk meen je het, Cloud.' mompelde hij zachtjes. 'Het is alleen...' Hij aarzelde, maar een grijns verscheen weer op zijn gezicht. '...Dat ik jou ook wel leuk vind' Hij likte kort over Cloudpelt haar oor. De poes had haar ogen kort gesloten, maar daarna opende ze ze weer. Shockwave keek diep in haar twee-kleurige ogen. De wereld was stil. Hij kon alleen zijn eigen, gejaagde ademhaling horen en de rustige van de witte poes. Shockwave legde voorzichtig zijn poot over die van Cloudpelt, terwijl hij nauwelijks een millimeter bewoog.

Vol liefde keek de poes naar hem. De poes voelde de poot van de kater op de hare en een warm gevoel liet haar zweven. De stilte bleef duuren en het eenige wat je hoorde was hun ademhaling. Af en toe blies een kleine maar warme wind en liet de bladeren ritselen. De zon begon te schijnen en dat verwarmde haar vacht dat een zachte gloed gaf. Ze gaf hem een zachte lik. Ze negeerde zoals ze altijd deed haar jacht instinkt en de geur van de overvloeiende prooi.

Shockwave glimlachte. Naar Cloudpelt. Niet naar de wolken, zoals hij altijd deed. Hij kneep kort, vrolijk met zijn ogen naar Cloud. Hijj voelde zich... Ja, hij voelde zich zowaar blij. Niet gewoon blij, maar écht blij. Opgelucht, eerder. Het was moeilijk er een naam aan te geven.

Shockwave deed een stapje naar achteren, weg van Cloudpelt. Hij ging zitten, en staarde haar vol blijdschap aan. Oh. My. Starclan. Was het enige wat hij kon denken. Misschien zou zijn leven wel goed lopen... Alhoewel, wanneer je iets had zou het ook kunnen verdwijnen. Maar hij wou daar niet aan denken. Op dit moment was alles goed. Plots glimlachte hij, eerder speels. Hij ging weer staan, grinnikte, en deed een paar stappen naar voren, naar Cloudpelt. Hij ging naast haar zitten.

De poes was in de hemel,de sterrenhemel! Ze glimlachte naar de kater,haar kater. Ze gaf hem een speelse lik over zijn oor en duwde haar neus tegen hem aan.

Shockwave stapte naar achter,weg van haar. Cloudpelt stond even op en rekte zich uit. Ze ging weer zitten en vouwde haar witte staart over haar witte pootjes. I Thank You Starclan dacht ze blij. Ze zou er niet aan denken als ze de clan haar weigerde. Plots glimlachte de kater,meer speels. De kater ging staan en grinnikte. Hij deed een paar stappen naar voren,naar de poes toe. Shockwave kwam naast haar zitten en Cloudpelt gaf een lik over zijn oor. 'Ik hou van je' fluisterde ze zachtjes tegen hem en gaf hem nog een lik.

Onderwerp: Re: Here we go for a hundreth time ll Cloudpelt