Plots kwam er een andere kater van achter haar uit de struiken te gesprongen die haar opzij duwde. Daarna siste hij richting de bloodclan kater. 'Deze katten moet je nooit vertrouwen poes! En jij...' Waarschuwde hij haar, volgens Crystal, onnodig. De vreemde kater wende zich tot de zwarte kater. 'Een beetje poezen lopen lastigvallen hè, ik heb je wel gezien!' blies de langharige kater. 'Uh pardon, ik kan best goed voor mezelf zorgen, dankjewel.' Begon ze een beetje gekwetst dat iemand dacht dat ze niet voor zichzelf kon zorgen. 'Daarbij, ik begon tegen hem, niet omgekeerd.' Verbeterde ze hem daarna. 'Maar... toch bedankt voor uh, wat je dit ook kunt noemen.' Begon ze daarna wat ongemakkelijk. Ze was niet zo goed in het bedanken enzo, wie moest ook bedanken? De boom? Het gras?