Who want to be alone?

Onderwerp: Re: Who want to be alone? vr 11 feb 2011 - 7:25

Rainflower keek omhoog, naar de wolken. De felle zon scheen zo fel, dat Rainflower knipperde met haar ogen. Ze keek omhoog naar Blackclaw. Warmte vulde op in haar hart. Een fijn gevoel. Ze keek weer naar de zon. Maar het kon ook de zon zijn! Haha, niet grappig, Rainflower. Rainflower keek een beetje beschaamd om haar eigen gedachten naar de grond. Toen Blackclaw begon te spreken, keek ze geschrokken op. Ergens was ze wel blij dat Shadowfur dood was, omdat ze dan geen problemen blij de Clan meer zouden hebben, behalve met die Evileye. Maar aan de andere kant vond ze het echt jammer voor Blackclaw. Ze keek naar Blackclaw. 'Wel...' begon ze voorzichtig, terwijl ze omhoog keek, waarvan haar nek trouwens ontzettend pijn deed, maar ze hield gewoon vol. 'Ik denk dat Tigerflame dan wel is gelijk kan hebben. Ze hoeft maar een keer niet uit te kijken bij andere katten of misschien het donderpad en ze is dood,' zei Rainflower toen kil. Ze keek naar Blackclaw en legde haar kopje weer neer op de plaats van daarnet, omdat de pijn geheel ondraaglijk werd. Rainflower overdacht alles nog een keertje. Was die trut echt dood? Zou ze hun niks meer kunnen aandoen? Rainflower zat met die gedachten in haar kopje, maar ze zou ze nooit uitspreken. Niet waar Blackclaw bij was. Als ze hem wou helpen, dan deed ze dat niet op de juiste manier door die zijn ex-vriendin uit te schelden. Voor alle andere Clanleden was Shadowfur een moordenares, maar voor Blackclaw was hij zijn vriendinnetje. Rainflower keek een beetje beschaamd naar de grond. Tenslotte wist ze niet eens wat er gebeurd was in de Den, want gekke Rainflower had doorgeslapen, ondanks het lawaai. Dat was een soort talent van haar. Rainflower keek naar Blackclaw. 'Sorry... Het spijt me dat je met haar dood moet leven, Blackclaw. Gecondoleerd,' zei ze, terwijl ze hem een lik gaf. Wat moest ze anders doen? Tegenover Blackclaw vond ze het enorm rot dat Shadowfur dood was, maar Shadowfur mocht van haar part dood blijven, ook al waren die gedachten echt veel en veel te ruw. Blackclaw mocht ze nooit te weten komen. Oh nee! Ze keek naar Blackclaw. Da mocht hij nooit. Hij zou haar vermoorden. Ze gaf hem rustig nog een lik en keek hem toen aan. Daarna legde ze haar kopje neer.

Onderwerp: Re: Who want to be alone? vr 11 feb 2011 - 18:55

Hij was te zwak om een Shadowclan Warrior te zijn, te zwak om door te gaan voor wat hij altijd gedacht had te zijn. Te zwak, te zielig. Blackclaw snoof in zichzelf, wilde dat hij overnieuw kon beginnen. Zijn hart voor altijd afschermen en slechts houden van het duister dat er groeien zou. Nu was het duister ook aanwezig, maar het leek af en toe te breken, alsof er kleine lichtstraaltjes doorheen barstten, zonder toestemming, zonder dat hij het wilde. Blackclaw slikte zijn twijfel weg toen hij - in een zeer duister hoekje van zijn hart - zijn gevoelens voor Shadowfur terug zag. Waarom kon hij het niet gewoon vergeten? Dat zou wel slijten met de tijd. Seconden erodeerden net zozeer als het getij. De zwarte kater liet Rainflower liggen, tegen hem aan, al voelde hij zich wat ongemakkelijk. Het was vreemd om iemand die 27 manen jonger was naast hem te hebben liggen. Nog wat manen, een stuk of 12, en hij kon bij de Elders. Rainflower echter, was nog jong, in de bloei van haar leven. Hij kon af en toe niet naar haar kijken zonder te beseffen dat zijn leven al tot een einde kon komen, slechts vanwege leeftijd. Blackclaw had al veel meegemaakt en de littekens voelde hij nog steeds, schrijnend op de plaats waar ooit een puur hart geklopt had. Hij schrok wat op door de woorden die hem wat laat bereikten. 'Ik kan niet leven met haar, dus zonder haar zal wel lukken,' zei hij, proberend onverschillig over te komen.. wat niet echt lukte. Het zou wel slijten, hield hij zichzelf voor, het zou wel goed komen. Hij verschoof wat, omdat hij het idee had dat zijn zij lam werd. Te weinig bloed ernaartoe, hé. 'Ik hoop dat er nooit meer zo'n iemand komt als Shadowfur,' mompelde hij, zijn gele ogen deels gesloten. Misschien.. was hij wel voorbestemd om verliefd te worden op moordenaars.. Nee, daar moest hij niet aan denken..