::Unexpected Company::

Onderwerp: ::Unexpected Company:: zo 19 mei 2013 - 22:48

Op haar gemakje trippelde ze over de leuning van een park bankje, het was vroeg in de ochtend. De dauwdruppels die zich de vorige avond hadden gevormd glansde nu over het groene grasveld in de klare ochtend zon. Over een paar uur zou het hier stikken van de tweebenen, die hierheen kwamen om hun jongen te laten spelen of om hun ''trouwe'' viervoeter de hond uit te laten. Crushfall trok haar neus even op bij het vooraanzicht, tegen dan was ze hier lekker weg. Ze kon het geschreeuw en geren van die kleine tweebenen niet verdragen, laat staan dat ze een hond kon uitstaan. Maar welke kat wel? Dat had ze altijd gedacht... Tot op een dag dat ze eens op een tuinhek zat, ze was aan het gluren naar een kater die achter de glazen deur van een tweebeenhuis zat. Vroeger had ze nooit geweten dat ook katten huisdieren waren van die tweebenen, tot op die dag dat ze het met haar eigen ogen zag. En dat was dan nog niet het ergste, uit het niets liep er opeens een kleine witte hond door het huis. Crush zag hem naar de kat lopen die voor het raam lag. Met een kloppend hart was ze blijven toekijken, en tot haar grote schrik en walging was dat achterlijke beest gewoon naast de kater gaan liggen. Haar hele wereld had toen op z'n kop gestaan, sinds wanneer waren katten en honden beste vriendjes? Sinds die dag was haar afkeer voor huisdieren nog erger geworden. Crushfall was heel anders opgevoed, haar waren heel andere dingen aangeleerd. Maar vriendjes zijn met honden? Nee dat was al een uitgesloten zaak geweest sinds ze een kitten was geweest. Crush drong de herinneringen aan die dag weer naar de achtergrond, de gedachten verpeste haar goede humeur en daar had ze geen zin in. Soepel trippelde ze tot het einde van de leuning, waarna ze er met gemak af sprong. Geruisloos belande ze op haar vier poten in het vochtige gras, snel sprintte ze naar de overkant van het grasveld. Stil dook ze iets verderop de struiken in, ze nam een sluiphouding aan en baande zich behendig een weg door het dichtte struikgewas. Haar oren, ogen en reukzin stonden op scherp. Hier moest wel wat te scharrelen vallen, al was het maar een magere muis. Een rat zou een warm welkom zijn voor de jonge kattin, ze was van ver gereisd. Langzaam sloop ze verder op het kleinste geurtje en geluidje lettend, in het park liepen veel eekhoorns rond. Maar ze wist uit ervaring dat een jacht op hun maar een keer op de tien lukte, en teveel energie wou ze niet verspillen. Ze was op onbekend terrein, ze had nog zoveel te ontdekken. Er waren nog te veel gevaren die ze niet kende, Crushfall was namelijk niet van hier. Ze had nog geen besef van waar ze wel en niet mocht komen. Het geluid van een knappend takje deed haar opschrikken, het geluid was niet afkomstig van een of ander knaagdier. Maar van een andere kat, ze kon het rieken. Oplettend keek ze met haar grote bruine ogen om zich heen, opzoek naar degene die het geluid had veroorzaakt.

[Open]

Onderwerp: Re: ::Unexpected Company:: ma 20 mei 2013 - 8:55

_{Mr. Tips zat op de hoge hoed en keek naar buiten. Berry Jones zat in de kersenboom te zingen en de zon scheen uitnodigend, maar de kater aarzelde nog. Toen stond hij toch maar op. Zijn spieren deden pijn van het rennen, duiken en de andere capriolen van gisteren. Hij was zeker niet van plan om zijn stad ooit nog te verlaten. Gisteren was al erg genoeg geweest. Eerst een Elitepoes en vervolgens een vos. Nee, hij had zijn portie avontuur wel weer gehad. Hij had er geen behoefte aan nogmaals op verkenningstocht te gaan.

Het was vroeg in de ochtend, maar hij had zijn ontbijt al gehad. Beth was een echt ochtendmens. Op dit moment zat ze de krant van vandaag te lezen. Mr. Tips sprong van de vensterbank en kreunde zachtjes bij het neerkomen. Hij had in geen jaren zoveel spierpijn gehad. Tja, dat kreeg je als je moest vluchten voor een vos...

Eenmaal buiten leek hij zijn gebruikelijke zelf: trots, kalm, met een haast koninklijke uitstraling. Hij liep alsof er een rode loper voor hem was uitgelegd en keek kalmpjes glimlachend om zich heen.

Toen hij aankwam in het park, was daar nog geen tweebeen te bekennen. Mr. Tips trok zijn neus op toen hij een een aangrenzende steeg gerammel van prullenbakken hoorde. Zwerfkatten, bah. Er kwam een in het zwart geklede en gehelmde tweebeen voorbij op een minimonster op twee wielen, dat luid brulde. Mr. Tips liep naar een bankje. Hij stapte op een takje, dat met een zacht geluid doormidden brak. De kater sprong op de rugleuning van een bankje. Het was een beetje vochtig, maar hij moest het er maar mee doen. Hij zette zich neer en krulde zijn staart sierlijk om zijn pootjes. Van daarboven keek hij bijna uit over het park als een koning over zijn koninkrijk. Zijn gouden blik bleef even rusten op de abessijn. Haar vacht zag er verzorgd uit, maar niet zo netjes als die van een huiskat. Het moest wel een wilde zijn. Misschien een zwerfkat, misschien een clankat. Of misschien een Elitekat. Hij rilde onwillekeurig bij deze laatste gedachte.}

Ze zag nog net een kater opspringen, hij belande op de plek waar zij nog net had gezeten. Op de leuning van het park bankje. De ogen van de kater ontdekte haar tussen de struiken vlak achter de bank. Crushfall staarde scherp terug, ze zat nog steeds in een jachthouding. Hij was veruit de eerste die ze tegenkwam deze ochtend. Hij zag er veel te netjes uit, al snel begreep ze waarom. Zijn geur bevestigde dat hij duidelijk een huisdier was. Hij was zeker jaren ouder als Crush zelf, ze was nog nooit z'n oude kat tegengekomen. Van waar ze kwam werden katten zelden zo oud als deze kater. Ondanks dat hij dan een huisdier was moest ze toch respect zien op te brengen voor zijn oude leeftijd. Crushfall kroop de bosjes uit, het had geen enkele zin om nu vijandig te doen. Ze was hier nog niet zolang, en door herrie te schoppen zou ze aandacht trekken. Iets dat ze eerlijk gezegd niet wou, ze had hier en daar al een glimp opgevangen van wat er hier wel niet rondliep. 'Goedemorgen.' miauwde ze naar de kater, waarna ze zelf ook terug soepel op de bank sprong. Ze ging iets lager als hem op het zitvlak van de bank zitten, haar staart omarmde haar poten automatisch. Ze probeerde zich te ontspannen, maar dat wou niet echt lukken. Ze was uit nature altijd heel oplettend. Ze kon bij elk geluidje al opspringen, en er net zo snel vandoor gaan als het gevaar bleek. Als je alleen rondreisde was het niet altijd even veilig, ze had geen bondgenoten bij zich die haar zouden kunnen bijstaan bij gevaar of een gevecht. Net daarom moest ze altijd op haar hoede zijn, het was vermoeiend, maar ze kon er mee leven.

_{De abessijn had hem ook gespot en liep richting het bankje. Mr. Tips had een groeiend gevoel van onbehagen, maar hij wist zijn kalme uitstraling aardig te bewaren. Hij probeerde het gevoel te verdrijven. Was hij na gisteren opeens bang geworden voor alles wat leefde? Deze kat had hoogstwaarschijnlijk geen kwaad in de zin. Hoogstwaarschijnlijk...
Dfe poes sprong op het bankje, maar bleef onder hem, op het zitvlak, zitten. Mr. Tips moest zeggen dat hij iets ontspande doordat hij nog steeds boven de poes zat. De poes begroette hem vriendelijk. Zie je wel? Niks aan de hand. Ze ruikt ook niet als Elite. "Hij werd weer rustig en herinnerde zich zijn manieren. Hij glimlachte naar de poes. "Goedemorgen," begroette Mr. Tips met een klein hoofdknikje. "Mijn naam is Tips, Oswald Tips. Aangenaam kennis te maken." Ja, altijd beleefd was hij. Hij was niet voor niets een kat van stand. Zijn blik gleed over de kat voor hem. Vrij slank gebouwd, een mooie, diepe vachtkleur, grote, mooie ogen. Nee, dit was zeker geen lelijke kat. Je zou haar zelfs een schoonheid kunnen noemen, al vond Mr. Tips het toch wel jammer van die wilde uitstraling. De zachtheid vcan haar vacht zou pas echt tot zijn recht komen als hij iedere dag geborsteld werd. Mr. Tips vroeg zich af of ze rasecht as. Ze zag er uit als een abessijn, ja, maar echte raskatten kwam je in het wild niet gauw tegen. Wilde katten gaven er doorgaans niet om of hun partner wel of niet van hetzelfde ras was. Net als mijn ouders, dacht hij met een klein glimlachje op zijn gezicht.}

De zwarte kater leek het ook prettiger te vinden dat ze lager als hem zat, ze kon maar niet bedenken waarom hij een tikkeltje bang voor haar was. Oké, hij was dan een huisdier... Maar hij was een stuk ouder als zij zelf en ze had buiten zichzelf niemand anders bij zich. Ze zwierf als z'n 5 Manen alleen rond. 'Goedemorgen.' miauwde ze op haar aardigste naar de kater, zo zou hij tenminste beseffen dat ze werkelijk niks slecht in de zin had op dit moment. Het lukte, ze zag hem zichtbaar ontspannen. Op slag kreeg ze een glimlach van hem waarna hij haar terug groette. Ook Crushfall knikte terug, alleen iets minder beleefd. Die kat was heel anders als zij opgevoed. Nou zolang hij maar geen Chinees sprak kon het ermee door. "Mijn naam is Tips, Oswald Tips. Aangenaam kennis te maken." stelde hij zich als eerste voor, heel snel gaf ze zelf haar naam niet graag prijs. Maar nu kon ze daar een uitzondering op maken. 'Aangenaam,' begon ze licht glimlachend, 'Ik sta bekend als Crushfall.' gaf Crush op haar beurt haar naam aan Oswald Tips. Wat een rare naam bedacht ze, maar ze was niet zo onbeleefd die woorden luidop uit te spreken. Voor hem en al de andere huiskatten was dit vast een heel gewone naam, en was die van haar misschien wel vreemd en niet voorkomend. Uit het niets merkte ze een takje op tussen haar vacht, die was er vast blijven inhangen toen ze door de struiken kroop opzoek naar ontbijt. Nonchalant plukte ze hem eruit, een plukje haren bleef er aan hangen. Maar het deed haar niets, dit had ze met haar zijdezachte vacht wel vaker voor.

Onderwerp: Re: ::Unexpected Company:: di 21 mei 2013 - 8:58

_{De poes knikte ook, zij het minder netjes dan hij. Tja, dat had je met die boskatten, nietwaar? Het viel nog mee dát ze knikte en enigszins beleefd was. Dat kon je lang niet van iedereen zeggen. 'Aangenaam,' antwoordde de poes met een klein glimlachje. 'Ik sta bekend als Crushfall.' Crushfall, dat klonk als een clannaam. Mr. Tips had wel vaker clankatten ontmoet, al kwamen ze doorgaans niet vaak bij de stad. Hij had er echter al genoeg ontmoet om te weten hoe een clannaam klonk en dit klonk er zeker als zo een. Het vreemde was dat hij geen clangeur rook. Alle clans hadden een duidelijke geur die bij hun clan hoorde, maar bij deze poes kon hij die niet ontdekken. Toch een zwerver, dan? Misschien met een clanouder en een zwerverouder? Of was ze zelf een ex-clanner? Hij besloot er niet naar te vragen, dat was wel zo beleefd. Hij ging niet zitten wroeten in andermans privéleven. Ook dát kon je niet van iedereen zeggen. Met een glimlachje dacht hij terug aan Eriksen, de nieuwsgierigste rogue die hij ooit had ontmoet.
De poes haalde een takje los uit haar vacht. Kijk, dat was ook zoiets wat hem nooit zou overkomen. Als er al een takje in zijn vacht bleef hangen, dan was die er binnen een paar seconden ook weer uit.
In een boom zat een merel te zingen. Toen het dier zweeg hoorde hij vanuit de verte een antwoord komen. Hij vroeg zich af of het Berry Jones was. Het kwam wel uit die richting, in ieder geval.}

Onderwerp: Re: ::Unexpected Company::