{{ Let me be a warrior! I wanna hunt! ::O P E N::

_{A star felt drown from the sky when Berrykit looked outside the Nursery. Een zucht rolde over zijn lippen terwijl hij zijn ogen dicht deed, en op dat moment zich zelf als een warrior zag jagen. Ik kan wel jagen, ik ben er klaar voor! Ik kan wel een warrior zijn! En dat zal ik bewijzen! De nacht lucht vulde zijn neus gaten toen hij de Nursery uit stapte. Hij keek om zich heen. De warrior die de nacht wacht hield zag hem niet. En dat was goed. Hij keek even over zijn schouder waar hij Honeykit nog zag liggen en een stukje veder op, zijn lieve zusje Silentkit. Daarna keek hij naar de lucht - naar Silverpelt waar Starclan was. Waar zijn ouders waren, warriors om trots op te zijn, en waar hij aan wou laten zien dat hij klaar was voor het Warrior schap. Hij grijnsde. Hij trippelde over de open plek richting de Warriors den. Daar kroop hij naar binnen zonder aarzelen. Hij staarde om zich heen, elke warrior sliep, en zelf zocht hij een random plekje op om te slapen. "Morgen ga ik mee met de Dawn Patrol," fluisterde het katertje tegen zich zelf.

Voor 1/2 Shadowclan warriors}

Hiddendance lag rustig te slapen in de grote Warriors den. De grote warrior had een geweldige droom; Hiddendance liep rustig rond bij de Little Creek. Hij was omgeven door verschillende, mooie ShadowClan poezen die hij nog nooit had gezien, laat staan ontmoet. Ze waren duidelijk ShadowClan, dat kon hij geweldig goed ruiken, maar ze hadden iets anders dan andere ShadowClan katten. De gespierde kater flirtte met ze alle tegelijkertijd en ze hadden er niets op tegen. Ze knipoogden naar hem en weigerden niets. Hiddendance voelde zich in de zevende hemel, en al helemaal wanneer die ene, beeldschone poes naar hem kwam gewandeld. "Hé, maak is allemaal plaats voor deze mooie dame!", riep de warrior tegen de rest van de katten. Ze gingen een voor een opzij een maakten een weg tussen hun in waar de poes door kwam gelopen. Toen ze in beeld kwam knipoogde hij heel overtuigend naar haar en zei: "Hey, Hiddendance'je, alles goed? Ik moet je iets heel belangrijks vertellen! Kom eens wat dichter, het is iets tussen jou en mij...", zei ze. Hiddendance zette een paar stapjes vooruit en legde zijn oor tegen haar prachtige gezicht maar toen hij dat deed veranderde ze in een kleine tweebeen die hem begon te knuffelen en over zijn hoofd krapte. Geschrokken werd hij wakker en hij sperde zijn ogen open. Hij voelde zijn hart kloppen in zijn keel maar toen hij een ros gedaante de Warriors den zag binnenwandelen ging hij meteen weer plat liggen in de hoop dat hij niets gezegd had in zijn slaap. Het katertje zocht een random plaatsje uit en koos het plaatje dat nog vrij was, vlak naast Hiddendance. Hij herkende de geur van Berrypaw, de apprentice met zijn rosse vacht kleur. Hij vond altijd al dat dit katje een rare persoonlijkheid had maar besloot hem te laten voor wie en wat hij was. De gespierde warrior sloot zijn grote ogen maar werd meteen weer uit zijn rust gehaald wanneer hij Berrypaw iets hoorde fluisteren tegen zichzelf: 'Morgen ga ik mee met de Dawn Patrol', verstond hij. De apprentice had waarschijnlijk gedacht dat Hiddendance nog sliep, dat had hij dan helemaal verkeerd gedacht. Hij draaide zich naar de roodkleurige kater en fluisterde op een akelige toon tegen hem: "En wat denk jij hier te komen doen? Dit is de Warriors den, met de nadruk op het woord Warriors. Ga jij maar lekker bij de andere apprentices liggen, ooit kom je hier nog wel, maar dat van die Dawn Patrol, dat beslis jij toch niet, ukkie?" Deze woorden sprak hij uit terwijl hij ging rechtzitten. Hij torende hoog boven de kater uit, hij was een van de grootste katten van de Clan. Al zittend en zwijgend keek hij Berrypaw aan, wachtend op een antwoord.