It's a sad period, hm?

Onderwerp: It's a sad period, hm? do 2 mei 2013 - 20:58

_{Hij opende zijn bruine ogen en staarde richting het zonlicht dat door de ingang van de den naar binnen kwam. Hoe mooi het er ook uit zag, het toverde geen glimlach op zijn gelaat. Bluestar, de leader van zijn Clan was een dag ervoor overleden. Het was een verse herinnering in zijn geheugen en het zou er blijven tot zijn dood, net als bij iedere Clanlid die oud genoeg was om het te onthouden. Stormpaw zuchtte, nee, niemand zou een glimlach op zijn gelaat kunnen toveren deze tijd. Het was verschrikkelijk, voor iedereen. Bluestar had zich opgeofferd en zo ook haar einde gevonden, te vroeg... De kater zette de gedachten uit zijn hoofd en ging zitten, om zich vervolgens snel te wassen. Nadat hij zich had gewassen stond hij op en rekte hij zich uit, waarna hij richting het zonlicht liep en de den verliet.

Tigerpaw}

Old:

Onderwerp: Re: It's a sad period, hm? do 2 mei 2013 - 21:17

Bluestar was dood. Hoewel de hele Clan het verlies voelde, was het voor haar slechts een kleine tinteling in haar poten. Waarom zou ze nu wel door haar poten zakken, ze was het inmiddels wel gewend om dingen te verliezen. Ze had immers niets meer over. Haar moeder en haar vader waren weg, haar broertjes en zusjes ook. Geen enkel familielid dat ze had gekend was nog in haar buurt. Vrienden, ach, zelfs die niet. Acornpaw had ze gemogen, maar hij was er ook niet meer, althans, hij ging niet meer met haar om. Niemand anders zou het natuurlijk begrijpen, als ze openlijk vertelde dat het haar niet zo veel deed. Iedereen nam aan dat haar normale stille, geïrriteerde zelf, een teken was van rouw. Dat mochten ze denken, hoefde zij niet uit te leggen waarom en hoe. De rode poes rekte zich kort uit om vervolgens haar nest uit te stappen. Het zonnetje scheen al buiten, het kamp begon weer op te leven zoals elke ochtend. Haar spieren waren nog lichtelijk stijf van het trainen met Sabre, maar ze was intussen zo gehard dat het haar niet hinderde. Tigerpaw trippelde naar de prooistapel om daar wat uit te zoeken. Na het eten zou ze wel het bos in gaan om zelf wat te jagen.

Stamps:

Onderwerp: Re: It's a sad period, hm? do 2 mei 2013 - 21:27

_{Zijn poten leidden hem naar de stapel met gevangen prooi. Zijn blik stond slaperig en uitgeput. Zijn poten prikkelden en zijn lichaam deed zeer. Hij had eigenlijk helemaal geen honger, maar hij wist bij zichzelf dat hij moest blijven eten, ook al had hij geen honger. Sinds zijn ouders hem in de steek hadden gelaten, was hij veranderd. Hij was niet meer dat vrolijke katertje van vroeger, maar hij was ook niet kwaadaardig geworden of iets in die zinnen. Hij was gedwongen om te vroeg volwassen te moeten worden. Stormpaw bleef staan bij de prooistapel, waar een mede Apprentice stond, Tigerpaw. Hij wist niet of ze hem ooit had gezien, omdat hij nogal een stil achtergrond type was. 'Hé, Tigerpaw.' Miauwde hij. Hij pikte een muisje van de stapel en legde die voor zijn poten neer. 'Heb je misschien zin om samen te eten?' Vroeg hij maar, omdat hij totaal geen zin had om alleen met zijn eten te gaan spelen. Misschien konden ze daarna nog wat gaan jagen, als Tigerpaw dat wilde.}

Onderwerp: Re: It's a sad period, hm? do 2 mei 2013 - 21:41

Er kwam nog een andere apprentice aangelopen toen ze bij de prooistapel stond. 'Hé, Stormpaw' groette ze terug. Het was een wat lege groet, maar er was nu een goede reden voor waar ze zich achter schuil kon houden. Oh, daar was het al.. Hij vroeg haar om samen te gaan eten. Ze rolde even ongezien met haar ogen, maar bedacht zich wel dat ze geen reden had om nee te zeggen. 'Prima' zei ze rustig, waarna haar blik weer naar hem toe gleed. Dit kon nog wel eens een zeer lange ochtend worden. Haar ogen vielen even kort op de muis die hij had gepakt. Op z'n minst zag het diertje er lekker mals uit. Tiger volgde hem dus ook stilletjes naar een plekje in het kamp waar ze stilhield om op de grond neer te ploffen. Haar maag rommelde zacht, als gevolg van de nachtelijke trainingen die ze moest doorstaan. In het begin had ze niet gedacht dat iets wat in een droom gebeurde echt effect kon hebben op haar lichaam. Tot het moment waarop ze gewond raakte en de snee in haar schouder er nog was toen ze 's ochtends haar ogen opende. Ze vertrouwde erop dat Sabre haar niet meer kwaad zou doen dan een enkele kras hier en daar. Zolang ze haar best maar bleef doen.

Stamps:

Onderwerp: Re: It's a sad period, hm? vr 3 mei 2013 - 10:42

_{Hij liep in rustig tempo richting een beschaduwd plekje, waar hij zijn muis neerlegde en ervan begon te eten. Tigerpaw leek geduldig, hoewel ze zelf niks had uitgekozen. Daardoor had Stormpaw zijn eigen eten snel op, zodat Tigerpaw niet lang hoefde te wachten. Hij likte zijn lippen af en stond op, waarna hij zich nog een keer uitrekte. 'Waar zou de meeste prooi zitten?' Vroeg hij. De kater tuurde richting de uitgang van het kamp. In het dennenbos zouden ze niet veel kunnen vinden, misschien moesten ze gewoon naar het loofbos gaan, daar was ook de meeste kans op schuilplaatsen. Hij zou Tigerpaw's antwoord afwachten, ze was immers best stil en Stormpaw wilde haar niet ongemakkelijk laten voelen. Bovendien was hij zelf ook niet zo een prater en om een keer al het praten op zichzelf te nemen, gaf hem ook geen prettig gevoel.}

Old:

Onderwerp: Re: It's a sad period, hm? vr 3 mei 2013 - 12:42

Ze was vlug in het eten van haar deel van de muis. Hij leek het te merken en liet haar niet wachten. Goed, dat was een pluspunt. De poes stond tegelijk met hem op en rekte haar ietwat stijve lichaam even uit. Na kort nagedacht te hebben over de vraag die hij had gesteld opende ze haar mond om te antwoorden. 'Ik denk ergens in het midden van het territorium, bij de stroom of de uilenboom' sprak ze kalm. Haar stem klonk meestal zo. Lichtelijk leeg voor iemand die echt goed luisterde, of iemand die haar vroeger had gekend. Maar hoe veel waren er daar nu van.. Ze wenkte Stormpaw met haar staart en stapte toen naar de kampingang toe. Het was begin leaf-fall, dus er was nog volop prooi te vinden. Enkele dieren begonnen al met het verzamelen van eten voor hun lange slaap in leafbare. Dat betekende dat ze nu allemaal uit hun holletjes kropen, makkelijke prooi dus.

Stamps:

Onderwerp: Re: It's a sad period, hm?