I have to learn to be a warrior.[Cindersmoke}

Ze had een mentor! De poes kon het nog steeds niet geloven en toch...Gister was de ceremonie geweest en zij was samen met nog enkele anderen genoemd om een mentor te kunnen krijgen. Cindersmoke was die van haar geworden. Curlewpaw kende de zwartwitte kater nog niet zo goed, maar hoopte dat hij aardig was. Helaas zou ze zich nu meer moeten weergeven dan ze normaal doet. Ze wist stiekem al dat dit eraan kwam. Het was ochtend en de poes was vroeg wakker geworden. Cindersmoke zag ze nergens, was hij het vergeten soms?Wat zei hij nou weer? Dat ze op tijd moest zijn, meer niet. Misschien was hij met de ochtendpatrouille mee? Mmm, misschien lag hij nog te slapen. Ze was best wel vroeg en er waren nog maar weinig katten wakker. Misschien? Nou, dan moest ze nog maar even wachten. De poes ging op haar buik in de zon liggen voor de den en strekte haar voorpoten uit. Hopelijk schoot hij op, ze wou dolgraag beginnen.

Het was een dag na de ceremonie. Hij had een eigen apprentice gekregen om te trainen, wat hij eigenlijk best leuk vond. Hij had zelf geen mentor gehad vroeger en had zichzelf alles geleerd, maar toch was hij een veelbelovende warrior, volgens Stormstar. Cindersmoke zou er ook alles aan doen om de clan te dienen, en nog veel beter, om Honeyspots te verdedigen en te helpen. Hij ging even zitten. Hij was nog niet zo lang geleden wakker geworden en was nog een beetje sloom. Hij kon natuurlijk een training niet afzeggen. Gisteren had hij zijn leerling al gezien, het was een poes genaamd Curlewpaw. Hij likte even zijn achterpootje af en keek toen met een glimlach naar de nog slapende Honeyspots. Ze sliep altijd zo lief, dat had ze al die tijd dat ze samen waren al gedaan. Hij kreeg weer even een terugblik over die dag dat Honeyspots met Icy vocht. Hij was te hulp geschoten, maar het had tevergeefs geholpen. Gelukkig was Stormstar in de buurt, hij had de twee gered. De dagen erna had ze in de medicine cat den gelegen om bij te komen van haar verwondingen. Hij was er elke dag geweest, 24 for 7. Toen schudde hij zijn kop en dacht aan de training die hij moest geven. Hij was nu wel een beetje aan de late kant, maar daar moest zijn leerling maar even genoegen mee nemen. Hij hoopte in ieder geval dat zij al klaar stond. Hij stond op en zigzagde tussen de nog slapende katten door. Al gauw was hij bij de uitgang van het kamp, tot zijn grote blijdschap stond Curlewpaw al op hem te wachten. Gelukkig maar, hij zou niet lang hebben gewacht, dat zeker weten niet. Met een knik groette hij de jonge poes. "Goedemorgen, Curlewpaw. Klaar voor de training?" vroeg hij vriendelijk en kalm. Toen wenkte hij haar dat ze hem moest volgen. Hij liep op weg naar een beter stuk om te gaan jagen, dat was waar de les vandaag over zou gaan.

Toen kwam de zwartwitte kater in zicht en veerde de jonge poes op. "Goedemorgen, Curlewpaw. Klaar voor de training?" vroeg haar verse mentor. Curlewpaw knikte en volgde de kater het camp uit. De twee clanleden liepen bijna zij aan zij, hoewel de kleinere moest rennen om de andere bij te houden. ''Wat gaan we doen?'' vroeg Curlewpaw aan haar mentor en ze rende een stukje voor hem uit, om vervolgens vlak voor hem te stoppen. Ze ging zitten en keek naar Cindersmoke. ''Toch wel iets leuks?'' de poes vergat haar motto en deed tegen Cindersmoke zoals ze tegen haar beste vriend zal doen. Ze vertrouwde de kater, alsof ze hem al jaren kende. Hoewel zij nog niet eens 12 manen was. De poes sprong op en ging weer naast haar mentor lopen. Iets zei haar dat ze er bijna waren. Hopelijk werd het jagen, dan kon ze de clan bedienen. Dan kon ze iets waard zijn!

(Kort)

Hij trippelde op weg naar een beter stuk in het Riverclan territorium om te jagen. Hij dacht aan de tijd dat hij zo oud was als de bruinkleurige poes die nu naast hem liep. Hij had nooit een mentor gehad, dat mocht duidelijk zijn. Hij had zichzelf alles aangeleerd, en daar had hij ook geen spijt van. Hij keek naar links, waar de jonge poes bijna moest rennen om hem bij te houden. Hij begon wat langzamer te lopen, zodat de apprentice nog niet moe zou zijn voor de training begon. Het zou een zware training worden, in ieder geval, waarschijnlijk. Hij zou de poes nog niet gaan uitputten, rustig opbouwen. Maar als je nooit had getraind was het wel zwaar, dacht hij tenminste. “Wat gaan we doen?” hoorde hij de stem van de jonge poes zeggen. Ze rende voor hem uit en ging op een gegeven moment voor hem zitten. Haar ogen keken in de zijne, niet echt erg doordringend, al was dat waarschijnlijk wel de bedoeling. “Toch wel iets leuks?” Hij knikte. “Met mij doe je altijd iets leuks,” zei hij voor de grap. Een grapje kon best, maar een training was serieus, en zijn leerling moest ook serieus kunnen zijn. “Nog maar een klein stukje, en dan zijn we er.” Hij liep weer verder, wetend dat Curlewpaw hem wel zou volgen. Hij zag de plek die hij in gedachten had al voor hen opdoemen. Een paar minuten later waren ze op de plek aangekomen. Hij keek om zich heen, om een aantal prooien te spotten. Hij hoorde tientallen vogels vrolijk hun melodietjes zingen, een aantal muisjes en konijntjes huppelden een beetje rond. Hij ging tevreden zitten, en keek naar de jonge poes. “Vandaag gaan we jagen, iets wat je waarschijnlijk al wel had verwacht. Het is de bedoeling dat je een kleine prooi aan me gaat presenteren. Ik ga kijken hoe je jaagt, en geef je daarna kritiek en tips om het te verbeteren. Als je hulp nodig hebt, ik zit hier. Wees voorzichtig en muisstil, zodat de prooien je niet aan horen komen. Succes,” sprak hij vriendelijk. Hij wist dat je het best leerde van fouten, dat had hij zelf wel doorgehad. Hij ging rustig zitten en wachtte tot de poes een prooi voor hem had neergelegd.

Sorry, een beetje kort ;s

Curlewpaw ging weer achter Cindersmoke lopen en besloot rustig aan te doen voordat ze er waren. Waarschijnlijk kon ze zich straks nog wel inspannen. Ze was benieuwd wat er werd, maar waarschijnlijk werd het jagen. Mooi, daar had ze zin in. De woorden van Cindersmoke drongen niet echt tot haar door, maar aangezien hij door liep, liet ze het maar zitten. Opeens bleken ze er te zijn, toen Curlewpaw naast Cindersmoke stilstond, drong opeens het harde gefluit van de vogeltjes door. Ze keek om zich heen en zag dat er een overvloed aan prooi was. Cindersmoke ging zitten en vertelde zijn trainingsplan. “Vandaag gaan we jagen, iets wat je waarschijnlijk al wel had verwacht. Het is de bedoeling dat je een kleine prooi aan me gaat presenteren. Ik ga kijken hoe je jaagt, en geef je daarna kritiek en tips om het te verbeteren. Als je hulp nodig hebt, ik zit hier. Wees voorzichtig en muisstil, zodat de prooien je niet aan horen komen. Succes,” Dus, gewoon...Zomaar beginnen? Curlewpaw liet haar koperen ogen rond gaan, op zoek naar een prooi. Haar oog viel op een spitsmuis. Klein, maar goed, je moest ergens beginnen. Helaas, had ze nog nooit een kat zien jagen. Ja, ze had als kitten in sluiphouding gezeten. Maar iets in haar zei dat dat niet helemaal de bedoeling was. Maar goed, nu die spitsmuis. Ondanks dat ze er onzeker over was, ging de bengaal toch in haar kitten-sluiphouding. Haar buik hing op de grond en ze trok hem op. Als een mollige mol ging ze op haar 'slachtoffer' af, het gras kietelde haar kin. Dit schoot niet op...Curlewpaw kwam weer overeind. De muis schrok van haar schaduw en verdween in een holletje. Curlewpaw zuchtte en ging zitten. Dit lukte nooit... Ze voelde dat ze in de gaten werd gehouden en besloot door te zetten Wat zal ze nu eens nemen? Ach, ze nam maar gewoon weer een muisje. Daar zat er een. Dit keer iets groter, een bosmuis. Nu niet als een mol doen... Ze gooide haar achterwerk de lucht in en ging door haar voorpoten. Nee, nu zag ze er niet uit. Haar achterwerk ging weer een stukje omlaag en ze ging met de voorkant weer omhoog. Prefect. Alleen haar kop ging wat naar beneden, zodat ze door het groene gras haar slachtoffer in de gaten kon houden. Man, wat konden die beestjes lang op een plek blijven zitten... Ze deed voorzichtig een stapje naar voren en voelde hoe ze wankelde. Meteen herstelde ze zich weer en deed haar achterwerk nog meer omlaag. Voorzichtig sloop ze op de muis af en wachtte op het goede moment. Haar achterwerk bewoog zachtjes, net als het puntje van haar staart. En toen nam ze de sprong. Ze vloog een enkele seconde door de lucht en kwam toen met haar beide poten op de muis terecht. Gelukt! Gelukt! Ze was zo bezig met haar overwinning, dat ze vergat de muis te doden. Hij glipte onder haar poten en wou weg rennen, maar Curlewpaw sloeg hem de lucht in. Ze hoorde hem duidelijk piepen, maar dat gaf haar een goed gevoel. Ze sprong op de gelande muis af en maakte het klusje af door hem keihard te bijten. Met haar eerste prooi ging ze naar Cindersmoke en ze legde het trots voor hem neer.