In trouble? {STRAWBERRY}

_{Zachtjes zette hij zijn poten op de grond, zijn ambere blik gericht op het achtereind van een eekhoorn. De pluizige staart irriteerde hem eigenlijk wel, aangezien die eekhoorns er zo ontzettend snel mee weg konden komen. Nogmaals hief hij zijn voorpoot op, maar toen hij deze vervolgens weer op de grond wilde plaatsen, had hij niet gezien dat er een twijgje lag. Krak! Het geluid raasde door zijn kop en de eekhoorn keek direct op en vluchtte weg. Hawkscream had echter geen zin om opnieuw een prooi te zoeken, dus racete hij er achter aan. De wind streek over zijn korte tabby vacht en zijn prooi vluchtte het klein bos uit. Stom, nu had hij geen veiligheid meer in de bomen. Met een grote grijns op zijn gezicht geprint zette hij nog een tandje bij en probeerde de staart te pakken te krijgen met zijn voorpoten, terwijl hij op volle vaart achter de eekhoorn aan rende. Steeds kon hij dat grijze ding nét niet te pakken krijgen. Een licht gegrom ontsnapte uit zijn keel en hij kwam abrupt tot een stop toen hij de oever van de rivier zag. De eekhoorn sprong met elegante hupjes over de Steppingstones en ontsnapte naar het ThunderClan gebied. Hawkscream keek opzij, om er zeker van te zijn dat er geen ThunderClan katten in de buurt waren en stak toen de rivier over via de stenen. Maar toen hij net aan de andere oever was, rook hij de dreigende verse geur van een ThunderClan Warrior. Oh-oh..}

»н α ω к ѕ c я є α м«

_{Met bescheiden pootstapjes zette Strawberry haar poten op het pad richting de Riverclan grens. Na de onthulling van Stormfur, trokken haar poten daar automatisch heen, ze kon het niet helpen. Ze was er nog steeds niet uit wat ze voor de kater voelde, maar ze wist wel dat ze het prettig vond om met hem te praten. Het was veilig rond hem, rond hem kon ze eventjes haar zorgen vergeten en dat was absoluut welkom. Om die redenen droegen haar poten haar ook richting de steppingstones, de plek waar ze hem altijd zag. Maar ze zag geen grijze vacht of de bekende amberkleurige ogen. Nee, dat niet. Eventjes hield ze halt om even te kijken, hopende dat hij toch nog even op zou doemen. De laatste dagen waren bedrukt geweest in Thunderclan, door de dood van de clanleader en dergelijke... Haar hart maakte eventjes een sprongetje toen ze beweging zag, maar ze fronste toen er een bruine tabby kater over de stepping stones schoot. Meteen schoot ze erheen. "Hey! Wat moet dat op Thunderclan territory!" Riep ze, zo dreigend als ze maar kon, wat ongeveer het dreigingsniveau van een dode mus was, in alle waarschijnlijkheid. Maar nog steeds kon je zien dat de kattin kwaad was dat de grens overschreven was, of tenminste, op haar hoede. Haar pels had ze overeind gezet en haar staart zwiepte dreigend heen en weer.}

_{"Hey! Wat moet dat op Thunderclan territory!" Toen hij de stem klonk met een wat onvriendelijke toon keek hij wat geamuseerd op. Zijn angst was er niet, nog niet tenminste. Maar toen hij de poes tegenover hem zag kon hij het niet helpen om zijn glimlach niet op zijn gezicht te laten verschijnen. Hij wist wel dat ze hem probeerde weg te jagen, maar zo ver was ze nog niet gekomen. Toch kon hij de woede in haar houding wel herkennen en zou het niet slim zijn om haar verder te pushen. "Eigenlijk niets." Zei hij met een licht vriendelijke toon, het had geen zin om hier een gevecht uit te slepen. "Ik jaag hier niet, ik claim geen gebied of wat." Even wist hij niets meer te zeggen en keek hij wat sukkelig naar zijn poten. Mja, hij had zo het gevoel dat hij zo verjaagd zou worden, zolang hij niets te zeggen had. Maar wie praat er dan ook met een Warrior uit een andere Clan. Nog even wierp hij een blik op de poes.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Als je het Strawberry op dat moment gevraagd had, wat ze zou moeten doen met een indringer, had je geen zinvol antwoord gekregen. Eigenlijk had ze geen idee. De kater was groter, sterker, en allicht niet alleen. Wie weet was er nog wel een andere visvreter in de buurt. Wat als ze tegenover Stormfur zou komen te staan? Wat moest ze dan uitrichten? Ze wist dat ze niet tegen haar goede vriend kon vechten. Maar dat hield ze voor zich. "Eigenlijk niets." Reageerde de kater, waardoor Strawberry wat verward en nerveus met haar oren wiebelde. Wat was dat nou weer voor een antwoord? Wat moest ze daarmee? Ze had geen flauw benul en dat maakte haar nerveus. "Ik jaag hier niet, ik claim geen gebied of wat." Legde de kater wat verder uit, waarna hij wat sukkelig stil viel. Een flits van twijfel joeg eventjes door Strawberry's blauwe ogen heen, waarna ze weer vertwijfeld een stap naar voren zette. "Wat doe je dan op Thunderclan gebied?" Haar dreigende facade begon al heel erg snel af te brokkelen, want ook diezelfde twijfel begon in haar stem toonbaar te worden. Ze kon er niet omheen, ze was niet de kat om dreigend te zijn. Dat kon Twirlfang veel beter, dat had hij al vaak genoeg bewezen immer.