{Open} When it is night, we look to StarClan, and we see our families there.

_{Frostlake lag in de Warrior Den. Hij sliep niet, nog niet tenminste. Hij kon niet inslaap komen. Vandaag was weer een gewone dag geweest. Jagen, eten, patrouilleren en meer van dat soort dagelijkse dingen. Vandaag had hij het druk gehad, vooral tijdens het jagen. Er was veel prooi en de stapel werd langzaam wat kleiner. Maar nu lag deze weer helemaal vol. Een grijns van voldoening kwam heel eventjes op zijn gezicht. Maar deze verdween na een tijdje weer. Hij draaide zich om, want hij lag niet helemaal lekker. Zijn ogen waren gericht op zijn poten, niet echt interessant. Hij hoorde het ademhalen van de katten om hem heen. Langzaam spande hij zijn spieren aan en stond op. Zo zachtjes mogelijk verliet hij zijn nest en trippelde tussen de slapende warriors door. Buiten ging hij naast de ingang van de Warrior Den zitten. Hij keek omhoog. Silverpels stond hoog in de lucht. Hij keek geïnteresseerd naar de sterren. "Ook een goede jacht gehad?" Fluisterde hij zachtjes. Waarschijnlijk zou niemand weten tegen wie hij het had, en dat was misschien maar beter ook.}

Haar ademhaling was matig, haar grijze lichaam ging zachtjes omhoog als de poes inademde. Rustig lag Cinderflame te wachten tot ze in slaap zou raken. Ze had de afgelopen dag met moeite iets gedaan, ze was op jacht geweest, maar ze had bijna niets kunnen vangen. En wat haar klauwen dan niet had kunnen ontsnappen was klein en mager. Ze zuchtte diep en ging vervolgens rechtop zitten. Ze schudde zich uit en krulde zich dan terug op in haar nest. Haar ogen gleden in het rond, overal waar ze keek zag ze hoe warriors rustig lagen te slapen, tot ze naar de ingang keek, daar zag ze hoe een kat de den verliet. Even twijfelde de grijze poes over wat ze zou doen. Maar als ze door kreeg dat ze echt niet in slaap zou raken, duwde ze zich terug op. Met kleine pasjes trippelde ze achter de warrior aan. Haar oranje kleurige ogen gaven net genoeg licht om te zien wat er gebeurde in het kamp. Ze liep nog een eindje door en zag dan de langharige, zware vacht van Frostlake. De kater die ze onlangs nog had ontmoet. 'Frostlake?' miauwde Cinderflame dan nog steeds een beetje twijfelachtig. Met matige passen stapte ze verder op de warrior af.

_{De zwarte kater keek om bij het horen van zijn naam. Een grijze poes genaamd Cinderflame kwam naar haar toe. ''Hii.'' Zei hij en glimlachte half. Zijn zwarte staart om zijn poten geen gekruld en zijn ogen op haar gericht. ''Kon je ook niet slapen?'' Hij draaide zijn hoofd weer en keek naar de sterren, zijn ogen stonden zacht, en er gleed een traan naar beneden. Cinderflame kon dit niet zien, alleen als ze haar ogen geheel op zijn ogen had gefocust. Hij draaide zijn kop naar de grond en veegde het af aan zijn vacht, nu was er niks meer over van die ene traan. Hij vond het stom dat hij die ene traan had doorgelaten, hij was een ShadowClanner, en die huilden toch niet?

- Kort, niet echt inspi -}