Wishing to speak

Voorzichtig liet de poes haar ogen over de den glijden, de geur van verschillende kruiden in haar opnemend. Het was een geur die ze nu wel gewend was, al maanden dezelfde geur. Enkel zonder Angelvoice. Ergens mistte ze dit deel vreselijk, maar ze liet enkel weinig merken aan de clankatten. Ze wilde niet zielig doen, er waren wel grotere problemen aan de gang. Brindlepool keek licht geschrokken toen ze plotseling een zwart gelaat op haar netvlies liet vallen, en keek met een wenkbrauw opgetrokken verbaasd naar de kater. "Goedemiddag," sprak zijn brommende stem, en meteen daarna nam hij plaats. ’’Wel, goedemiddag.’’ sprak de poes met een warme stem en stapte op van haar plaats om zich in de richting van hem te bewegen. ’’Kan ik je ergens mee helpen?’’ haar vragende blik zou hem niet ontgaan kunnen zijn, gezien ze niet precies door had waarom hij hier was. Smokebreath, de medicine kat van Shadowclan, wat zou hij hier willen zoeken?

Het moest mintens iets ergs zijn, wilde een medicine kat van een andere clan in haar den komen. En hij leek nog erg serieus ook in zijn zaak, de verbaasde blik kon hem niet ontgaan zijn. De twee verschilden eigenlijk in alle opzichten van elkaar. De enige connectie die er lag was hun vak, maar elk ander kenmerk botste. "Gecondoleerd met Angelvoice," De poes knikte vriendelijk, het was altijd fijn om zulke woorden te horen. Het gevoel dat zelfs katten buiten de clan met haar meeleefden deed haar goed. "En ja, ik ben hier gekomen om advies te vragen over een situatie in Shadowclan." bromde de kater. Brindlepool liet haar kopje lichtelijk schuin kantelen zodat ze hem beter aan kon kijken. Ze nam een zithouding aan voor hem, haar diepe amberkleurige ogen haakten in die van hem. "Zeg, heb jij de laatste tijd nog ernstig zieke katten gehad?" Een frons verscheen op haar gelaat bij het stellen van deze vraag. ’’Nee... Enkel wat kleine ongelukjes, maar echte ernstige ziektes niet nee. Hoezo?’’ vroeg ze aan de kater. Ja, ze kon het niet laten om hem dit te vragen, puur uit nieuwsgierigheid.

Het zilveren puntje van haar staart tikte zachtjes op de grond van haar den, terwijl ze afwachtend zijn kant op keek. "Shadowclan wordt geteisterd door een ernstige ziekte." sprak Smokebreath, de verwarring was duidelijk te zien in het gezicht van Brindlepool. Ze fronsde lichtelijk, niet wetend wat er nu precies gaande was in de Shadowclan. Ernstige ziektes, het kan zoveel betekenen, al hoopte ze natuurlijk niet dat het al zijn slachtoffers had ge-eisd. "Er zijn al meerdere dodelijke slachtoffers gevallen." De verwarde blik maakte plaats voor een serieuzere. Haar ogen had ze nog steeds op hem gericht. ’’Hm... Weet je de oorzaak van die ziekte? Ik weet namelijk niet of andere clans hier last van hebben, al is hier niets te merken.’’ miauwde ze in zijn richting, een serieuze ondertoon was te horen.

Haar heldere ogen kijken de kater vriendelijk aan, het was waarschijnlijk vreselijk wat er in de Shadowclan heersde. Zo zag je maar weer hoe weinig andere clans hier vaak van meekregen, maar haar werd natuurlijk het zwijgrecht opgelegt. Smokebreath vernauwde zijn ogen even. "Nee, het dook ineens op en is hoog besmettelijk." miauwde hij met zijn zware stem. "Het enige wat lukt is om met Feverfew de koorts wat naar beneden te krijgen en het braken op laten houden met Watermint, maar de hoestbuien en het slijm dat opgehoest wordt, werkt niks tegen. Of de kat geneest, of stikt in zijn eigen slijm." Het gezicht van Brindlepool betrok bij het horen van deze woorden. Het was nooit leuk om te zien hoe je clan machteloos stond, zeker als je weet dat je er zelf ook niet erg veel aan kan doen. Smokebreath keek vermoeid uit zijn ogen, wat begrijpelijk was in zijn situatie. "Zou jij nog iets weten?" vroeg hij hierna aan haar. ’’Dat is niet zo best, nee... Ik zou het zelf ook niet meer weten. Is het echt een virus?’’ zei ze zachtjes.

Kort richte ze haar blik op de opening van haar den en keek naar buiten. Enkele katten van haar Clan struinden voorbij, zoals eigenlijk elke dag wel. Hier leek alles zo normaal, al kon ze de situatie die zich afspeelde rond Shadowclan ook wel voorstellen. Die waren natuurlijk getroven door een zware ziekte, en trof zo ook hun dodelijke slachtoffers... De rest van de katten wist hier niets van, behalve Shadowclan zelf. Misschien maar goed ook, gezien als er een gevecht zou komen iedereen wist dat Shadowclan nu op zijn zwakste punt was. De kater voor haar knikte instemmend op haar vraag, het was dus een virus... "Helemaal niks dus?" bromde Smokebreath. Langzaam schudde de poes haar hoofd. ’’Uitzieken is denk ik de beste oplossing. En natuurlijk alles goed in de gaten houden of het niet erger word, maar verder kan ik ook niet helpen.’’ sprak ze hoofdschuddend met een zachte stem. Ze baalde ervan dat ze hem niet goed kon helpen, hoe graag ze dat ook wou.