Twee heldere kijkers keken naar op het zacht stromende water en een glimlach verscheen op een wit bekje. Een heldere zon liet de zwarte strepen van Curlewpaw schitteren en dat gaf een fijn gevoel aan de poes. Ze was alleen en daar genoot ze met volle teugen van. De poes was vaker liever alleen, dan echt in een groep. Ze wou nergens bijhoren, alleen bij de clan. Maar de clubjes konden haar niks schelen, daarnaast haatte ze het om vrienden te kunnen maken. Wel ze zal wel eens een vriend maken, maar het was niet haar hobby. Trouwens, ze was veel te gesloten om vrienden te kunnen maken. Dat was misschien nog wel het probleem. Curlewpaw was niet vol van vertrouwen en vertrouwde je niet vlug. Cindersmoke vertrouwde ze wel een beetje, maar echt open was ze nog niet tegen haar verse mentor. Hij moest misschien maar een band maken. Of zij... Ze hoopte wel dat hij niet te veel zal doorbrengen met de poes waarmee hij is. Curlewpaw was haar naam vergeten, iets met Honey. Wel, misschien moest ze geen zorgen maken en kwam alles goed. Werd ze een van de beste Warriors die het hele woud heeft gekent. Curlewpaw geeuwde luid en ging maar op haar buik liggen. Ze keek naar de golfjes in het water en zag een kikker wegspringen. Shadowclan prooi...Daar ging ze niet achteraan. Wel zielig voor de Shadowclan cats, dat ze zo iets moesten eten. Kikker leek haar niet persé lekker. Misschien waren ze daarom altijd zo humeurig. Tenminste, dat had Curlewpaw over hun gehoord, maar misschien viel het mee. Ze had nog nooit een kat van de andere clan gezien. Laat staan een kittypet of rogue. Mmm, mischien moest ze eens wat gaan doen. Eens kijken of ze kon vissen. Dus, van alles uitproberen. De poes ging rechtop zitten en keek als een reiger naar het water. Ze had wel eens een verhaal gehoord van hoe een oydere apprentice zijn eerste vis ving. Toen hij een vis voorbij zag zwemmen, sloeg hij zijn poot in het water en sloeg de vis eruit. Dus, dat ging Curlewpaw nu ook proberen. Wow, ze moest wel opletten. Een kleine vis kwam vlak bij de kade langs. Curlewpaw sloeg haar poot in het water. Gelukt, de vis schoot omhoog en landde weer in het water...Mislukt, de vis schoot vlug weg. Wel, zo ging het dus niet. Dan maar gewoon in het water. Net toen ze er in wou gaan, klonk er geritsel in de struiken achter haar en ze ving de bekende geur van een Riverclancat op. Hoewel ze niet kon reuken wie het was. ''Hoi?'' ze draaide zich om en wachtte af.