I'l get you, fish! // Hawkscream

Met een vrolijke glimlach trippelde het katertje langs een reeks lindebomen wiens takken waren versierd met fleurige, zuurstokroze bloesems. De grond was nat en zompig en voelde koel aan tegen zijn poten. Gulden zonnestralen vielen door het lichte bladerdak en tekenden fonkelende patronen op de vruchtbare grond. Het was een warme, vermoeiende dag en opzoek naar verkoeling marcheerde Glacierpaw naar de waterval nabij het kamp. Als de kans er was zou het katertje wel wat prooi meenemen voor de clan maar daar stond zijn kop nu niet naar. Zijn ijsblauwe ogen schitterden actief en in vrolijk sprongen kwam hij vooruit. De modderige bodem voelde lekker koud aan in zijn poten en kietelde wat. Het deed hem niets dat zijn lichtgrijze vacht nat werd of dat de haren rond zijn klauwen vuil waren. De ruisende rivier klonk vredig en leek de gang van de natuur te dirigeren. Glacier sloop tussen enkele struiken sporkehout door en tuurde rond zich heen. Bij zijn rechterpoot bevond zich de waterval die een voortdurende stroom van vrolijk geklatter gaf, aan de andere kant liep de rivier verder. Op het wateroppervlak dreven wilgenkatjes, afgevallen bladeren en ander natuurlijk afval. Enthousiast denderde de apprentice op de rivier af. Hij gluurde over de oever, zoekend naar beweging. Behendig zakte Glacierpaw in jachtpositie zodat zijn schaduw het water niet raakte. Geconcentreerd gleden zijn felblauwe ogen over de beek. Komaan, komaan... Daar! Razendsnel reageerde de leerling bij het zien van een plotse beweging in het water. Hij zette zijn poten krachtig af tegen het vochtige zand op de oever en dook recht in het water. De rivier sloot bijna al zijn zintuigen af, waardoor Glacier volledig moest vertrouwen op z'n tastzin. Tussen zijn klauwen voelde het katertje iets glibberig's en glad's. In één beweging duwde hij zich naar boven, het vette lichaam tussen zijn poten inclusief. Hij spartelde wild met zijn achterpoten en opende zijn ogen. Tussen zijn poten bewoog een zilverkleurige vis. Instinctief probeerde de kater het dier klem te zetten tussen zijn klauwen. Door de plotse druk floepte het gladde lichaam van de prooi uit zijn greep en dook de vis terug in het water. In een flits was het zilveren lijf verdwenen in de schaduwen van de rivier. Teleurgesteld peddelde Glacierpaw terug naar het droge. De jacht was over.

Met een druipende pels hees Glacier zich uit het meer. Er speelde een schaapachtige glimlach op zijn lippen terwijl hij het water uit zijn vacht schudde. Het regende spetters rond hem. De leerling zette zichzelf neer op de oever. Met zorgvuldige streken begon hij zich te wassen. Het was eigenlijk wel een beetje ironisch: met speeksel het water uit je pels halen, maar het werkte en dat was wat telde. Er kwam een jonge, tabby warrior zijn kant op. Het was een frisse kater met amberen blik en kalme tred. Glacier vermoede dat zijn bezoeker de naam Hawkscream droeg, al was hij niet helemaal zeker. "Ik vind het alsnog een goede poging van je", mauwde de krijger vriendelijk en hij zette zich naast Glacierpaw. De leerling kreeg een trotse schittering in zijn ogen en zijn met natte haren beplakte staart krulde vrolijk. "Dankje Hawkscream", snorde de apprentice vol genegenheid. Het was een hele eer om van een warrior een complimentje te krijgen. Zijn blik gleed terug naar de rivier, waar de lelijke vis nu ergens rondzwom. "Ik krijg die gluiperd wel eens te pakken", miauwde Glacierpaw met een samenzweerderige grijns op gezicht. Kalm ging hij verder met zich schoon te likken. Starclan zij dank dat het een zonnige dag is, anders zou mijn pels nog in geen honderd manen droog geraken, klaagde hij luidruchtig. Dat was het nadeel aan een natte pels, wist Glacier, na een ploeterpartijtje duurde het uren voordat ie weer droog was. Hij benijdde Hawk op dit moment om zijn korte, tabby haartjes.

De tabby warrior leek goed geleumd. Vriendelijk grinnikte Hawkscream tegen Glacier:"'Daar moet je je ouders de schuld van geven" Het was een simpele zin, een grapje dat iet slecht bedoelt was. Toch had die opmerking een harde impact op het net actieve jong. Zijn ouders. Ongemakkelijk wende hij zijn blik af en tuurde in het struikgewas. Het katertje mompelde:"Mijn ouders, ja... " De leerling had maar één ouder, maar een échte ouder. Er was maar één kat die instond voor zijn opvoeding terwijl de ander hem had laten vallen. Snowcrystal was er al zijn hele leven voor hem geweest, als lieve en zorgzame moeder. Maar een vaderfiguur had het jong nooit gekend. Tussen zijn slapen betekende het woord vader evenveel als verrader. Ergens liep er een kater rond die hem normaal had moeten groot brengen maar het katje en zijn moeder had laten vallen. Glacierpaw praatte er niet graag over. Niemand praatte er over. Zijn mams niet, de andere Queens niet, niemand. Er werd geen woord gelost over de mysterieuze krijger die het leven van de leerling had bestempeld met leegte. De jongkat richtte zich terug op Hawk; een glimlach was op zijn lippen geschilderd maar de sprankeling in zijn ogen slonk. Glacier probeerde het nijpende gevoel in zijn maag te negeren en luisterde verder naar de jonge warrior. "We kunnen het anders ook samen proberen? Ik ga het water in en probeer de vissen naar de oever te leiden en jij pakt ze dan?", stelde Hawkscream voor. Een stoot van opwinding dekte het ongemakkelijke gevoel over zijn vader wat in en de apprentice zwiepte vrolijk met zijn staart. Met een blije knik mauwde hij:"Ja lijkt me leuk!" Glacierpaw trippelde naar de zompige oever en ging daar wiegend met zijn achterwerk klaarstaan.

Glacier wierp een blik over zijn schouder, naar Hawkscream. De kater kwam aan getrippeld en mauwde vriendelijk:"Goed, laten we dan meteen maar beginnen." De leerling knikte enthousiast en ging klaar staan, wiegend op de tippen van zijn poten die lichtjes wegzakten in de zompige oever. De tabby krijger gleed soepel het water in, rondneuzend boven het oppervlak van de rivier. Glacierpaw controleerde of zijn schaduw niet op de stroming viel, zodat hij de jacht niet zou verpesten. Even leek het rustig, de vissen hielden zich wijselijk stil na de aanval van de leerling. Net toen het katertje er overtuigt van ging raken dat de prooi zich had verscholen in delen van de rivier waar zijn niet konden komen schoot Hawk in actie. Door de spetters water die opvlogen kon Glacier niet goed volgen. Geconcentreerd richtte hij zich op het gebied waar hij de jacht zou moeten overnemen. Voor zich draaide de krijger zich om en klonk het geluid van petsende slagen. "Glacier, het is bijna jou beurt", schalde de stem van de jonge warrior over de beek. "Ik sta klaar", melde de apprentice vrolijk. De jongeling maakt zich breed en sloop naar de ondiepten van de rivier. Een flits van zilver gaf aan waar de vis was. Hij wist dat het dier niet verder kon omdat het anders op het droge zou raken en sterven. Glacierpaw deed een stap naar links maar hield zijn ogen op het rechter deel van de beek. Zoals verwacht schoot het beestje weg van zijn poot. De leerling reageerde razend snel en schepte de vis uit het water waardoor het zilveren diertje door de lucht cirkelde. Gedreven door een adrenaline stoot sprong het katertje op en ving de prooi tussen zijn tanden. Hij wist moeiteloos door de zachte, glanzende schubben heen te bijten een proefde wat van het zoute vlees. Met trots twinkelende ogen wandelde Glacier terug naar de oever waar hij het levenloze lichaam neerlegde. Hij mauwde voldaan een vreugdekreet:"Yay! Goed gedaan Hawkscream, we hebben die zwemmer mooi te pakken!" Het katje boog zich naar de vis toe en snoofde geur van overwinning op.

Euforie golfde door hem heen. Trots keek Glacierpaw neer op de zilverkleurige vis. De prooi had grappige, uitpuilende ogen, vond de leerling. Met een fiere blik draaide hij zich naar Hawkscream die uit het water kwam opgerezen. De krijger mauwde vrolijk:"Ik ben echt trots op je, je hebt het echt goed gedaan. Zelfs Warriors hebben nog moeite met het vangen van vis en zoals jij het hebt gedaan, nou, dan zou ik zeggen dat je Mentor erg boft met zo'n Apprentice." De jonge kater begon te glunderen. Zijn mondhoeken krulden verder naar boven en een warm gevoel van genegenheid verspreidde zich over zijn lichaam. Wat een compliment! Glacier had zijn pluizige, lichtgrijze staart als een vaandel opgestoken en hij brabbelde overdonderd:"Bedankt Hawkscream" De apprentice voelde hoe zijn kaken gloeiden. "Nu moet ik blozen", deelde de jongkat lachend mee. "En we hebben nu ook nog eens een leuke manier van jagen gevonden, niet?", sprak de warrior. De leerling ontwaarde een vriendelijke twinkeling in zijn ogen. Hij knikte uitbundig. "Zeker, het was echt heel leuk. Hoe jij de vis op een supercoole manier mijn kant op dreef en ik de prooi zo"-Glacierpaw maakte een wijde schepbeweging met zijn natte voorpoot-"Het water uit tilde!" Zijn ijsblauwe ogen gleden naar het beestje dat levenloos op de zompige oever lag, er kwam een heerlijke geur van af vervuld van zilte tinten en rivier aroma's. Likkebaardend porde de leerling er tegen, het lichaam maakt een stugge beweging. Hij wist wel dat het niet mocht maar... de vis rook zo lekker. "Zouden we er een hapje van nemen?", vroeg Glacier speels:"Niemand zal het merken"

Glacier's enthousiasme werd lichtjes afgeremd door de frons die op Hawkscream's voorhoofd verscheen maar toch lag de speelse glimlach nog steeds op zijn lippen. Hij argumenteerde zijn plan zelfzeker en staarde de kater vrolijk aan. Gelukkig was het antwoord positief en de apprentice maakte een opgewekte beweging met zijn grijze kopje. "Ach, de Clan kan wel zonder deze vis, en we kunnen er sowieso nog meer vangen." Hawk sloeg zijn staart om zijn poten en Glacierpaw voelde dat de milde ogen naar hem gericht waren. "Yay!", mauwde het katje blij. Hij zette zijn tanden in het weke, rozige vlees en scheurde een laagje vis weg. De prooi was vet en fris, de zoute smaak tintelde op zijn tong en genietend sloot hij zijn ogen. Luid smakkend legde de leerling zich neer en hij plaatste zijn kop snorrend op zijn voorpoten, terwijl de zon het tweetal verwarmde. "Mmmmm, wat lekker", spon de kater en hij liet zijn tong langs zijn lippen strijken. De jongkat rekte zich uit en spreidde zijn genietend tenen. "Hier, neem ook een hapje", mauwde Glacier en hij duwde de vis Hawk's kant op. De apprentice likte het vet van zijn lippen, stond op en trippelde naar de rivier waar hij van het koele water dronk. "Wat een leven", mauwde het katje verzadigd.

[Laat D: Ik had veel te doen met school.]