Demons will allways be Demons

Een knappe, maar kleine poes verscheen aan de horizon. Haar poten maakte geen enkel geluid in de stilte die er al heerste. Ze zette haar korte trip door naar het park, een plek die ze de laatste tijd vaak bezocht. Er kwam nauwelijks iemand en het gaf haar tijd om aan te sterken. Ze liep nu wel een heel stuk soepelere en haar ogen glansden echter weer vol haat en kilte. Ze was weer het monster dat ze vroeger al was. Haar staart had ze elegant geheven toen ze zich afzette en op een randje ging zitten zodat ze een open zicht had van haar omgeving. Haar ogen vielen al snel op een ander gestalte dat haar kant op kwam, haar oren schoten meteen naar achteren. Ze was niet in een bui voor gezelschap, wie het ook was. Langzaam sloeg ze haar scherpe klauwen uit en begon met haar pluizige staart te zwiepen. ''Maak dat je wegkomt mormel!'' Siste ze toen het gestalte binnen gehoorsbereik was. Haar ogen staarden strak naar de kat en ze bleef wachten op een antwoord.

RAZA!!

_{Haar ogen knipperde open toen ze wakker werd. De zon stond laag en het was duidelijk al middag. Het feit dat ze zag dat ze in de Owl tree had geslapen maakte haar niet blij. Ze wou over een verharde weg lopen en dan heerlijk het park in. Raza klauterde uit de boom en liep richting de Tweebeen plaats. Een luide gaap maakte haar weer helemaal wakker dus ze liep fitter.

Na een paar minuten slenterde ze over de straten van de Twoleg place. Die gezichten van die mensen waren raar, zo plat. Ze sloot haar ogen lang en deed ze na een tijd weer open. Ze liep het park in opweg naar een muurtje, maar een stem liet haar oren spitsen. ''Maak dat je wegkomt mormel!'' Die woorden waren niet echt wat ze wou horen. "En wie ben jij dan. De leider van alle clans, bitch." Zoon taalgebruik gebruik je niet tegen haar, woede stroomde door haar heen en een druk achter haar oren deed haar grommen. Wie was dat ? Wie durfde zomaar haar "mormel" te noemen. Ze was toch wel een geheel bruine kat die niet zo heel vaak voorkomen. Een mormel was ze zeker niet, en dat moest duidelijk gemaakt worden.}

"En wie ben jij dan. De leider van alle clans, bitch." Na die woorden begon Escada hard te lachen. Jij, de leider van alle clans? Laat me toch niet lachen.'' Schamperde de knappe poes en zwiepte met haar staart. Ze bleef grinniken en stond even op en zette twee stappen op het muurtje. Haar twee kille gele ogen staarden neer op de poes die haar stoorde. ''Ik daarintegen zou wel de leider van al die walgelijke clans kunnen zijn. Maar waarom ze leiden als je ze ook kan afslachten?'' Haar stem bleef op een sinistere toon steken en ze ging weer zitten. Langzaam tilde ze haar poot en wastte hem heel langzaam terwijl ze haar ogen in de van de onbekende poes boorde. ''En mijn naam, is in jouw geval Mevrouw Bitch,'' zei ze kalmpjes en zwaaide haar pluizige staart heen en weer. Ze was nu langzaam tot een grotere uitdaging aan het komen. Wat ze nu wilde is deze poes tot haar grens slepen en dan in een klap neerhalen. Simpelweg om te bewijzen wie de baas is onder hen. Ze mocht dan wel klein qua bouw zijn, maar haar in haar knappe koppie hield zich een meesterbrein schuil.

_{Ze gingen zitten en krulde haar staart om zich heen. ''Ik daarintegen zou wel de leider van al die walgelijke clans kunnen zijn. Maar waarom ze leiden als je ze ook kan afslachten?'' Raza deed een wenkbrauw omhoog. Deze poes mocht ze eigenlijk wel. ''En mijn naam, is in jouw geval Mevrouw Bitch,'' "Mijn naam is Mormel, Mevrouw Bitch." Ze voelde een vlieg belanden op haar vacht en sloeg met haar staart, waarbij de vlieg dood ging en ze haar staart weer om zich heen krulde. "Trouwens, Mevrouw Bitch, wat doet zo'n bitchie als jij hier? Luchten ? Lijkt me meer wat voor jou om te moorden." Bot deed Raza niet meer, deze kat mocht ze al had ze het voel dat ze haar zou bespringen. Als ze haar besprong was het een gevecht, maar van gevechten hield ze.}

Toen de onbekende poes een wenkbrauw optrok bij haar woorden zwiepte de knappe gestreepte poes met haar staart. Dit was niet de reactie de ze gewild had, ze had gewild dat de poes kwaad werd. Dit beviel haar totaal niet, was deze poes nu met haar een spelletje aan het spelen? Snel sloeg ze haar nagels uit en bleef onbewogen zitten, haar ogen vol achterdocht. "Mijn naam is Mormel, Mevrouw Bitch." Escada volgde elke beweging van de poes. ''Dan past je naam dus bij wat je bent, een mormel.'' Sprak ze neerbuigend en bewoon nog altijd niet. "Trouwens, Mevrouw Bitch, wat doet zo'n bitchie als jij hier? Luchten ? Lijkt me meer wat voor jou om te moorden." Nu snoof Escada even en schudde haar hoofd, deze poes was net zo onnozel als Chikita. Maar Chikita had geleerd die onnozelheid achter zich te laten en geduld te hebben. ''Als ik een onnozele idioot wil afmaken dan komt die vanzelf naar me toe. Ik ga zelden op zoek naar hen die willen sterven.'' Sprak ze kalmpjes en alleen het puntje van haar staart bewoog. zolang deze onbekende poes haar niet aanvloog hoefde ze niet verder te reageren.

oei oei!! spottedkit, weeral ik!! help me!!!! Ik word nog een bange kitten!! Ik moet terug naar het kamp maar ik ben de weg vergeten....

Spottedkit, dit is nu de laatste keer! Gelieve de regels te lezen, en echt vijf regels te posten, met juiste punctuatie. Als het niet duidelijk is, stuur me een pm.

- Moonstripe

_{''Als ik een onnozele idioot wil afmaken dan komt die vanzelf naar me toe. Ik ga zelden op zoek naar hen die willen sterven.'' Sprak de grote poes haar aan. Gelijk had ze hier wel in, maar toch ging Raza iets liever opzoek en zitten of zoiets naast een idioot. Aan de blik van de poes was te zien dat ze het niet leuk vond dat Raza haar stoer vond. Even geeuwde de bruine poes. Veel te zeggen was er niet. Maar een klik ontstond er zeker niet.}

Sorry, no inspi, laat, verkeerde account. Ik wou het topic laten lopen xd

In stilte bleef de gestreepte poes naar de andere poes kijken, wachtend op het kleinste verschil in gezicht, beweging en zelfs houding. Dat soort dingen verieden vaak wat je dacht, of wilde doen. Het was altijd een voordeel om dat te kunnen zien aan anderen. Het was ook wel deels wat haar sterk maakte, maar ook haar onschuldige uiterlijk hielp haar een flink eind op weg. ''Erg interessant gezelschap ben ik niet hea,'' Miauwde ze kalmpjes en grijnsde kort. Ze wist het wel, er waren genoeg tekens die dat aantoonde. Maar ze wilde het nu eigenlijk ook zelf horen, dat was het enige. Langzaam zwiepte haar staart heen en weer en de wind tilde haar dikke pels ietsjes op terwijl het langs haar lijf woei.

Mijne faalt ook xd

_{''Erg interessant gezelschap ben ik niet hea,'' Onderbrak de poes de stilte. "Nhhmnja, het enige wat me dwars zit is dat ik nog steeds je naam niet weet" Antwoordde ze en ging liggen, waarbij ze haar hoofd op haar poten, die gekruist lagen, legde en de kant van de poes op keek. Wie was dit ? Zou haar zus haar kennen ? Was ze nou boos op Raza of niet ? Duizenden vragen dwoelden door haar hoofd heen, maar of ze hier ooit antwoord op zou krijgen, was de hoofdvraag.}

Super-kort-sneltrein-power

"Nhhmnja, het enige wat me dwars zit is dat ik nog steeds je naam niet weet" Nu begon de poes te lachen en schudde haar sierlijke kop. Natuurlijk wist die poes haar naam niet, maar toch moest ze die wel weten. Haar reputatie was niet ongekend, maar waarschijnlijk was deze poes pas gekomen nadat Icy leader werd. Zij was naar voren gestapt en had haar steun uitgesproken, of iets wat er op neer kwam. Het enige wat zij wilde is bloed aan haar klauwen. ''Goh, wat zou mijn naam toch zijn.'' Sprak ze langzaam en grinnike weer. ''Bovendien, ik weet die van jou ook niet dus wat doet het er toe.''

_{''Goh, wat zou mijn naam toch zijn.'' Sprak de grote poes voor haar. 'Bovendien, ik weet die van jou ook niet dus wat doet het er toe.'' Daar had ze een punt. "In jou geval mormel, maar mijn naam is Raza. Alhoewel ommige me wel Tsubaki noemen, of Tsubaki-Chan. Ik ben op straat gezet omdat ik te agressief was. Icy is my big friend, die me soms wel irritant vind. O en trouwens, ik ben half Japans. Dus een vecht techniek zit er wel in, so if ya wanna fight... Ik weet het, ik maak geen kans, maar schrammen zouden mij voor een keer geen kwaad toen niet ?" Zei ze. "Now ya freaking know me. Now you're name." Zei ze, terwijl ze ondertussen een van de grootste fouten van haar leven aan het veroorzaken was.}

"In jou geval mormel, maar mijn naam is Raza. Alhoewel ommige me wel Tsubaki noemen, of Tsubaki-Chan. Ik ben op straat gezet omdat ik te agressief was. Icy is my big friend, die me soms wel irritant vind. O en trouwens, ik ben half Japans. Dus een vecht techniek zit er wel in, so if ya wanna fight... Ik weet het, ik maak geen kans, maar schrammen zouden mij voor een keer geen kwaad toen niet ?" Zei ze. "Now ya freaking know me. Now you're name." Nu fronste de schildpadpoes even en stond op. ''Daag jij me toevallig uit, goor stinkend en achterlijk stuk vuil.'' Siste ze zacht en zwiepte met haar staart. Dit was niet hetgeen wat je van een kat met haar uiterlijk zou kunnen verwachten. ze zette zich af en landde op de grond. ''I am Escada, bringer of death.'' Siste ze en sloeg haar klauwen verder uit en stapte langzaam naar voren. ''en zodra ik klaar met jou ben, is er niks van je meer over.'' Haar ogen kregen een donkere gloed en haar staart zwiepte heen en weer. maar aanvallen deed ze niet, altijd de zet van je tegenstander afwachten.

_{''Daag jij me toevallig uit, goor stinkend en achterlijk stuk vuil.'' Raza knikte blij en grijnsde lelijk. De grote poes sprong op de grond waarbij een plof te horen was, en het zand nogal omhoog ging. ''I am Escada, bringer of death.'' sprak ze, en liep naar voren. ''en zodra ik klaar met jou ben, is er niks van je meer over.'' Volgde ze erachteraan. "Tha, i am Tsubaki-Chan, the weapon of the one who's gonna surpass god ! Riep ze luid, en kreeg een beeld van Braku star in haar hoofd, waarbij een glimlach haar niet kon laten. Escada bleef staan, maar Raza was ook niet dom. Nooit als eerste aanvallen, dat was ook wat ze als eerst aan haar leerling had gezegd voor dat mormel een Rogue werd. Ineens hoorde ze een grote klap, waarbij ze naar boven keek. "N...nanny ?" Zei ze. O. Het was onweer, waarbij ze weer naar de poes keek. "I'm not gonna start, baka."}

Toen de poes knikte als antwoord op haar vraag keek de gestreepte poes haar alleen maar minachtend aan. "Tha, i am Tsubaki-Chan, the weapon of the one who's gonna surpass god!'' Riep de poes luid en toch schudde de schildpadpoes nu haar compacte kop. ''"There is no god, our creed is but for ourselves." Antwoordde de poes nu sinister. Zij geloofde niet in goden, dus hoefde ze ook niks te vrezen of beter te zijn dan iets. Er was niemand om je aan te moeten bewijzen, niemand behalve jezelf. De klap boven haar hoofd deed haar niks, ze bleef staan zoals ze stond en gaf geen krimp. Ze begon alleen maar te grijnzen als een echte duivel. "N...nanny ?" Stotterde de poes even en Escada gooide haar kop in de lucht en lachte. ''is de grote krijger opeens bang voor onweer?'' Spotte ze en zwaaide met haar staart. Haar ogen glansden gevaarlijk en ze staarde naar de andere poes. "I'm not gonna start, baka." Nu fronste de schildpadpoes weer. ''Did you just call me an idiot? Not very smart. Perhaps you should call yourself an idiot.'' Ze grinnikte, maar deed geen aanstalten om aan te vallen. ''En blijkbaar hebben we deels hetzelfde geleerd. Een van ons zal de eerste zet moeten zetten, maar deze komt niet van mij.'' Antwoordde ze nu langzaam en bleef de poes aanstaren

Late en ff te lui om van acc te wisselen

_{''is de grote krijger opeens bang voor onweer?'' sprak ze. "Al was ik het had je daar dan problemen mee" zei Raza. ''Did you just call me an idiot? Not very smart. Perhaps you should call yourself an idiot.'' Even lachte Raza. "I will, i'm making a conversation with you" Sprak ze. ''En blijkbaar hebben we deels hetzelfde geleerd. Een van ons zal de eerste zet moeten zetten, maar deze komt niet van mij.'' Zei de grote poes. "Your just to afraid"}

Ze kon zich wel krom lachen om dit misbaksel, maar ze deed het niet. Dat zou die idioot misschien laten denken dat ze haar mocht, en dat was echt niet zo. Ze was niet eens lichtelijk onder de indruk van dat mormel. "Al was ik het had je daar dan problemen mee" Was het antwoord op haar opmerking en de gestreepte poes gooide haar kop naar achter en lachtte even kil. ''Ohnnee, ik zou me dan juist in een scheur lachen. Want dan heb jij een probleem waar ik gemakkelijk mijn voordeel mee kan doen.'' Antwoordde ze nu zelf koeltjes en zwiepte met haar staart. Haar andere opmerking had dat mormel even laten lachen, wat was er zo grappig aan? "I will, i'm making a conversation with you" Nu snoof de poes en schudde haar kop. ''Perhaps you're making the biggest mistake of your worthless life.'' Antwoordde ze weer zonder een spier te veroeren. "Your just to afraid" Zei de poes en nu siste ze. Bang, zij? Zij was nooit bang voor iets, zelfs de dood zou ze nog toelachen. ''Well darlin, come up to me and dare to say that again.'' Ze zwiepte even met haar staart en grijnste boosaardig. ''In my face, unless you're the scaredy-cat here.'' Haar ogen waren donker en haar grijns sinister, ze had haar plan nu al uitgestippeld. Ze was zelfs bereid om zelf de eerste move te maken, tenzij die achterlijke haar plan door de war schopte.

_{''Ohnnee, ik zou me dan juist in een scheur lachen. Want dan heb jij een probleem waar ik gemakkelijk mijn voordeel mee kan doen.'' Antwoordde ze. "Lach jij maar, ik vind het goed" Antwoordde Raza dan weer daarop. . ''Perhaps you're making the biggest mistake of your worthless life.'' Raza glimlachte. ''Well darlin, come up to me and dare to say that again.'' De lach bleef staan waarbij ze haar hoofd iets opzij deed en in een snelle beweging weer terug. . ''In my face, unless you're the scaredy-cat here.'' Zei ze ondertussen. Langzaam liep ze weer vooruit, en stopte haar gezicht bijna in dat van de grote poes. "Baka, i said; Your just to afraid"}

"Lach jij maar, ik vind het goed" Zei het misbaksel en ze lachtte nu toch gewoon. het interesseerde haar niet meer, al kreeg ze straks de eerste klap. Niet dat dat zou gebeuren want ze had haar eigen plan al klaarstaan, een plan dat perfect moest verlopen. Haar plannen verliepen altijd perfect, dus dit zou ook helemaal gaan zoals ze wilde. Langzaam kwam de poes naar voren lopen en Escada hield haar gezicht in een plooi. "Baka, i said; Your just to afraid" Zei ze en nu grijnste de poes breed. Haar klauwen waren al uitgeslagen en zonder een seconde te twijfelen sloeg ze ermee tegen de kop van het misbaksel. ''Scared, Me?'' Siste ze hatelijk en lachtte. ''Nothing scares me,, not even death...'' Haar ogen glansden als die van de duivel en ze zette al haar spieren aan, wachtend op de reactie van het misbaksel.

_{Een kras kwam langs haar gezicht, waarbij haar neus open viel. Ze bleef gewoon doodnormaal staan, waarbij Escada weer siste. ''Scared, Me?'' Lachen nog wel. ''Nothing scares me,, not even death...'' Raza keek haar in de ogen. "Funny, same story over here. By the way, you don't have to spit when you talk" Sprak ze kalm. Ze vocht niet terug, het was maar een schram op haar neus. Misschien brandde het wel, maar dit was ze wel gewend.}

Onderwerp: Re: Demons will allways be Demons