Days like this I want to be away [Maskpaw]

Limepaw zat voor voor het Leerlinghol. Ze waste zichzelf en keek tussendoor het kamp door. Het was zonhoog. Ze keek goed naar de katten. Zelf had ze geen mentor, en toch was het tijd leerling te zijn. Ze tuurde met haar gele ogen door de katten heen. De meeste waren druk bezig, en andere hadden al een leerling. Ze zuchtte diep. Ze wou zo graag leerling worden. Ze zwiepte geïrriteerd met het puntje van haar staart, en trok haar nagels in en uit, de hele tijd. Ze dacht aan haar zusje, Maskpaw, die had al een mentor. Was ik maar zoals zij! Jammerde ze in haar kop. De ochtend had ze al een onbehaaglijk gevoel dat haar iets dwarszat, en nu wist ze dat het om dat leerling gedoe ging. Ze stond op en besloot haar zuster op te zoeken. Misschien kon ze aan haar vragen wanneer je een mentor kreeg, en hoe het was. Ze had altijd als kitten gehoopt leerling te worden. Misschien zou ze het aan Shrewstar vragen? Limepaw liep verder het kamp door, om Maskpaw te vinden. Ze liep voorbij de hoop verse prooi. Ze wou wat pakken, maar bedacht zich omdat ze besefte dat dat later kon wanneer ze echt honger had. Kon ik maar mee jagen, en voor mijn Clan zorgen. Dacht ze verdrietig. Daar zou ik misschien wat aan hebben, in plaats van de hele tijd rondhangen hier, en niets kunnen doen. Misschien wou Maskpaw jagen? Dat zou toch niet erg zijn? Ze dacht diep na, maar nog steeds naar Maskpaw zoekend. Is ze met haar mentor? Ze voelde zich ongemakkelijk. Als ze maar in het kamp was. Ze besloot te zitten op een goede afstand waar ze goed naar de kampingang kon kijken. Zo kon ze zien of haar zus terug kwam of in het kamp was.

[flut, weet nog niks]

Zachte voetjes kwamen op de grond en in haar mond hingen er 2 muizen uit haar bek die ze richting het kamp droeg. Het was zonhoog en vandaag was het tenminste neit zo heet als normaal en daar genoot ze van. Haar ijsblauwe ogen hielden haar omgeving in de gaten. Volgens haar mentor moest ze zich nu vooral bezighouden met het zorgen voor de clan en soms nam hij haar mee om te trainen met het vechten, wat haar eindelijk een beetje begon te lukken. Haar lichaam begon zich eindelijk aan te passen aan elegantie die ze na hard trainen begon te krijgen. Want toen ze nog 6 moons was, was ze vreselijk klunzig en vooral bij jagen! Maskpaw trippelde de kamp binnen richting de berg verse prooi en gooide daar haar paar muisjes op. Nu het eindelijk greenleaf was, waren de beestjes een beetje dik en kon je er genoeg van vinden. Maskpaw keek met haar helderblauwe ogen de kamp door en vond al gauw haar zusje: Limepaw. Dat arme ding had nog geen mentor en ze had eigenlijk best wel medelijden met haar. Maskpaw trippelde naar haar toe en spinde zachtjes 'Dag Limepaw,' begroete ze haar rustig en ging zitten en krulde haar staart rond haar poten. 'Help je geen oudere?' vroeg ze rustig en keek haar onderzoekend aan.

Sorry flutjes, ben hier slecht in xD

Eindelijk zag ze de kop van haar zusje in de ingang van het kamp verschijnen. Ze droeg muizen in haar bek en gooide die op de hoop verse prooi. Limepaw spinde van blijdschap. Maskpaw zag haar en kwam naast haar zitten. 'Dag Limepaw,' spinde Maskpaw zachtjes. Ze ging zitten en krulde haar staart rond haar poten. 'Help je geen oudere?' Limepaw keek haar aan. "Dat... Dat zou wel moeten, ja, je hebt gelijk, maar... " Ze zuchtte. "Eigenlijk ben ik nog een kitten, ik heb dan wel een leerling naam, maar een mentor om me te leren jagen niet. Het vandaag niet de beste dag om eraan te denken." Stotterde ze verder. Ze sloeg haar ogen neer en liet haar kop hangen. Ze draaide haar poot en tilde die op. "Wat heeft de betekenis van paw voor mij bedoeld, als ik geen mentor heb? Ik wacht er al eeuwig op." Sprak ze uit haar gedachten. Ze voelde zich alleen. "Maskpaw, zou je me raad kunnen geven? Ten eerste: Wanneer krijg je een mentor? Of moet je dat aan iemand vragen? Of moet je een kat vragen je mentor te worden? Hoe lang duurt het wachten? En wanneer vindt de ceremonie plaats? Wie zal mijn mentor worden? Krijg ik wel een mentor? Ben ik wel nuttig genoeg?" De woorden stroomden uit haar mond, besefte ze met een schok, en ze hield haar mond. Haar hoofd liet ze weer hangen, en haar poot zette ze op de grond. Terwijl ze op antwoord wachtte, voelde ze een plomp in haar keel ontstaan. Ze had al lang genoeg gewacht.

[maakt niet uit, ben net zo Smile

]

Limepaw keek haar aan. "Dat... Dat zou wel moeten, ja, je hebt gelijk, maar... " Ze zuchtte. "Eigenlijk ben ik nog een kitten, ik heb dan wel een leerling naam, maar een mentor om me te leren jagen niet. Het vandaag niet de beste dag om eraan te denken." Stotterde ze verder. Maskpaw voelde medelijden met haar, ze wist hoe zwaar het was om zonder een mentor te zijn! Limepaw sloeg haar ogen neer en liet haar kop hangen. Ze draaide haar poot en tilde die op. "Wat heeft de betekenis van paw voor mij bedoeld, als ik geen mentor heb? Ik wacht er al eeuwig op." Sprak ze uit haar gedachten. Ze voelde zich alleen. "Maskpaw, zou je me raad kunnen geven? Ten eerste: Wanneer krijg je een mentor? Of moet je dat aan iemand vragen? Of moet je een kat vragen je mentor te worden? Hoe lang duurt het wachten? En wanneer vindt de ceremonie plaats? Wie zal mijn mentor worden? Krijg ik wel een mentor? Ben ik wel nuttig genoeg?" Maskpaw werd overdonderd door al die vragen en keek met grote ogen naar Lime. 'Als eerste word rustig. Shrewstar weet wat ie doet en zal ook jou een mentor geven. Ik weet niet wanneer de volgende ceremonie is maar ik denk dat je dan misschien je mentor krijgt.' Zei ze rustig en bleef haar zo kalm mogelijk aankijken 'Paw betekend dat je geen kitten meer bent maar een leerling, wij spelen neit meer maar helpen de clan en leerlingen die geen mentor hebben, helpen juist de oudere.' Legde ze kalm uit. Deed een stap naar voren en gaf een lik over haar voorhoofd en spinde zachtjes 'Alles komt goed zusje.' Zei ze zachtjes.

'Als eerste word rustig. Shrewstar weet wat ie doet en zal ook jou een mentor geven. Ik weet niet wanneer de volgende ceremonie is maar ik denk dat je dan misschien je mentor krijgt.' Zei Maskpaw op een rustige toon. 'Paw betekend dat je geen kitten meer bent maar een leerling, wij spelen neit meer maar helpen de clan en leerlingen die geen mentor hebben, helpen juist de oudere.' Legde ze uit. Limepaw knikte langzaam. Kan je misschien Shrewstar halen? Ik wil het hem vragen wanneer ik een mentor krijgt. En bedankt trouwens voor je hulp, ook al wist ik het al." Fluisterde ze. Ze tilde haar kop op en wierp een vertrouwde en dankbare blik op Maskpaw. Ze vond het raar. Limepaw en Maskpaw leken helemaal niet op elkaar qua uiterlijk, en toch waren ze hetzelfde. Ze was dankbaar aan de Starclan voor haar lieve zus. Wat moest ze zonder haren? "Ik hoop dat ik snel een mentor krijg, en zo, wie dan? Ze keek rond naar katten. Als ik maar een mentor heb, voegde ze er bij zichzelf aan toe. Limepaw keek verlangend naar de kampingang. Ze wou zó graag naar buiten, dat het haar nog net lukte om niet als een bang konijn weg te huppen. Alleen was dit konijn blij buiten het hol te gaan. Jagen, vechten, voor de Clan leven.. Dat was als een droom, die echt waar kon worden. En ze hoopte dat die kans heel erg in de buurt was. Ze hoopte het binnekort als een al gevangen muis voor een vos was. Wanneer, en daarom. Ze hoopte nu.

Kan je misschien Shrewstar halen? Ik wil het hem vragen wanneer ik een mentor krijgt. En bedankt trouwens voor je hulp, ook al wist ik het al." Fluisterde ze. Maskpaw grinnikte bij haar woorden en schudde haar hoofd 'geduld is een schone zaak bij de jacht en je moet leren geduld hebben zusje.' Zei ze grinnikend en keek naar Limepaw. Ook al lijken ze er vreselijk niet op elkaar, vind Mask het toch fijn om Lime in de buurt te hebben. "Ik hoop dat ik snel een mentor krijg, en zo, wie dan? Ze keek rond naar katten. Maskpaw volgde haar blik en grinnikte weer zachtjes 'Wie weet wie je krijgt, maar ik denk vast een goede mentor die je veel dingen zal leren.' Zei ze rustig en ze zag hoe Lime's blik bij de ingang bleef hangen. Maskpaw wist dat ze neit zomaar uit het kamp mocht of er moest een warrior bij zijn. Maskpaw gaf een snelle lik over haar borst en stond op 'Kom we brengen wat eten naar de oudere.' Zei ze om haar zusje weer tot zich te krijgen. Maskpaw trippelde naar de hoopje met vers prooi en verwachte dat Lime haar zou volgen.

'Wie weet wie je krijgt, maar ik denk vast een goede mentor die je veel dingen zal leren.' Limepaw knikte half afwezig. 'Kom we brengen wat eten naar de oudere.' Maskpaw stond op en liep naar de hoop prooi, Limepaw zweeg. Daarna volgde ze Mask en pakte een muis, een best dikke, dat hadden de oudere verdient. Ze keek Maskpaw even aan, en strompelde toen naar het hol van de oudsten. Ze legde de muis in het hol en liep weer naar de hoop. Ze staarde ernaar. Alles in het kamp deed haar aan leerling denken. Want leerlingen jagen. Dacht ze. Ze bouwen het kamp op, voegde ze eraan toe toen ze rondkeek. Ze verdedigen de Clan. Dacht met een blik op de katten die rondliepen. Ze vroeg half naar zichzelf, haar naar Maskpaw; "Zullen we Shrewstar halen? Ik wil hem graag wat vragen..." Ze staarde naar zijn hol. Zat hij erin, of...? Limepaw werd afgeleid door rondspelende kittens, en een glimlach vormde zich rond haar gezicht. Kittens maakte haar altijd blij. Ze speelden, deelden, en waren gewoon alles voor een kat. Zonder hun waren er geen Clans. Ze keek omhoog, en besefte met een schok dat de zon bijna onderging. Ze lucht vormde zich roze paars achtig, en de stralen stroomden door de lucht. Ze hoopte snel een glimp van de zilverpels op te vangen.

Ze legde het kraai naast de muis van Limepaw en liep naar binnen en ze itegen de oudere dat er eten lag. Ze bedankte haar en ze trippelde terug naar de hoop verse prooi en zag haar overal heen kijken, arme meid, ze had het met haar te doen. "Zullen we Shrewstar halen? Ik wil hem graag wat vragen..." Ze staarde naar zijn hol. Maskpaw schudde haar hoofd 'wees nou geduldig Lime!' Zei ze zachtjes en keek naar de kittens die aan het spelen waren. Toen keek ze omhoog en zag hoe de zon bijna onderging, misschien moest ze toch stout zijn? Ze boog zich wat naar haar oor toe 'Vanavond ga ik je een verhaal vertellen.' Zei ze zachtjes 'Als de zilverpels boven ons hangt!' Zei ze zachtjes. vroeger toen ze nog kittens waren vertelde ze graag verhalen, vooral omdat ze 4 maanden ouder was en haar zusje graag dingen vertelde over alles en nog wat.

'wees nou geduldig Lime!' Zei Mask zachtjes tegen haar. 'Vanavond ga ik je een verhaal vertellen.' Limepaw spitste haar oren. Ze was dol op verhalen, vooral die van haar zusje. Ze kon goed vertellen, vond ze. 'Als de zilverpels boven ons hangt!' Lime wierp weer een blik naar de zilverpels. De eerste paar krijgers stonden al aan de hemel. De donkere nacht brak aan, en de sfeer veranderde. Een paar katten vertrokken elkaar naar hun nest, anderen verzamelden zich voor patrouille. Nu was ze minder jaloers. "Waar gaat het verhaal over? Ik hou van verhalen! Vooral als jij ze verteld." Mauwde ze tegen haar zus. Ze krulde haar staart netjes rond haar poten, en keek naar de fonkelde zilverpels. De maan kwam op. Het kamp werd rustig, tot er nog maar een paar katten over bleven op de plek. "Als je het niet erg vind, wil ik je morgen wat vragen stellen. Ze gaan niet over dat mentor gedoe, belooft." Ze gaapte, en ging liggen. haar poten net over elkaar, en haar staart naast haar lijf. Ze likte zachtjes haar pootkussentjes. De nacht was fijner dan dag. Nacht was rustgevig, je kon dan nadenken. Overdag had iedereen het druk. Ze was blij met Maskpaw. Zonder haar kon Limepaw niks meer.

Maskpaw zag haar gespitste oren en grijnsde naar Lime, haar kleine zusjes! Mask keek naar boven naar de zilverpels en zag hoe sommige katten voor patrouille verzamelde. "Waar gaat het verhaal over? Ik hou van verhalen! Vooral als jij ze verteld." Mauwde ze tegen haar zus. Mask grinnikte en bleef zitten terwijl ze naar boven keek 'Het gaat over een kat, ene heel nieuwsgierig kat.' Zei ze mysterieuze. "Als je het niet erg vind, wil ik je morgen wat vragen stellen. Ze gaan niet over dat mentor gedoe, belooft." Ze gaapte, en ging liggen. haar poten net over elkaar, en haar staart naast haar lijf. Maspaw grinnikte en ging naast haar liggen dicht tegen haar aan en krulde haar staart rond Limepaw. 'is goed, dan mag je wel vragen stellen.' Zei ze zachtjes en begon te spinnen terwijl een verhaal omhoog kwam 'Er was eens een kat, een heel jong kat namens Moonpaw. Ze was een klunzig kat met een grote nieuwsgierigheid.' Begon Mask heel zachtjes terwijl ze zachtjes in haar oor verder het verhaal verder vertelde over Moonpaw die op reis ging.

'is goed, dan mag je wel vragen stellen.' Was haar antwoord op Limepaws vraag. 'Het gaat over een kat, ene heel nieuwsgierig kat.' Begon Maskpaw mysterieus. Ze ging naast haar liggen en legde haar staart om Limepaw. 'Er was eens een kat, een heel jong kat namens Moonpaw. Ze was een klunzig kat met een grote nieuwsgierigheid.' Het begon al leuk, dacht Limepaw. Ze vertelde over Moonpaw, die op reis ging. Ze voelde zich fijn, en bedacht dat zij dat ook zou willen. Het begon zacht te regenen, en Lime keek omhoog. Ze zag vier sterren hoog in de lucht naast elkaar, in een vierkant. "Wil je me morgen meenemen naar vierboom?" Vroeg Limepaw zachtjes. De sterren keken haar aan, besefte ze. Ze dacht weer aan de krijgsvoorouders. Zouden haar ouders daar ergens tussen zitten. Er was zo veel wat ze wilde leren, maar waar ze nog op moest wachten. Vierboom zou haar misschien helpen. Misschien waren haar ouders in een andere Clan? Ze keek weer naar de sterren, en de vier sterren die er eerst waren, waren weg. Ze hebben me verlaten... Dacht ze somber. "Ik ga maar slapen, kom je? Ik voel me niet helemaal ok." Ze likte het oor van haar zusje en stond op. Ze liep richting het leerling hol en nestelde zich heerlijk in. Morgen zou ze verder vragen. Morgen ga ik iemand ontmoeten...

Het was zachtjes begonnen te regenen maar Maskpaw had er niet zo een last van. "Wil je me morgen meenemen naar vierboom?" Vroeg Limepaw zachtjes. Maskpaw slikte toen ze haar vraag hoorde, ze wist niet of ze met haar mocht, hoewel ze eigenlijk hoorde te jagen, of Deadstorm moest haar komen ophalen 'Ik beloof niks.' Zei ze zachtjes en keek naar Lime. "Ik ga maar slapen, kom je? Ik voel me niet helemaal ok." Ze likte het oor van haar zusje en stond op. Maskpaw knikte en stond zelf op. ze trippelde achter haar zusje de leerlingen hol in en nestelde zich in haar eigen nest vol met warme mos en zonk weg in een land vol met dromen. Dromen die haa rongerust maakte en waardoor ze onrustig bewoog en zachtjes voor zichzelf murmelde. Ze had de laatste tijd wel vaker last van Nachtmerrie's.

Sorry, Al mijn inspiratie is weg door school >,<

De wind streelde haar vacht, en ze keek op. Gejammer van katten in het kamp klonk op. Dit moet een droom zijn, dacht ze. Ze zag een kat op haar af rennen. Maskpaw! Maar ze was zo groot? Was ze Warrior? Limepaw keek naar zichzelf, en ze was twee keer zo groot als eerst. "Limetear, kom je?" Een stem achter haar, ze draaide zich om. Limetear? Het was een zwarte kater, die zo te zien op haar wachtte. Lime draaide zich om naar haar zus, die nee schuddend, bang naar haar toe staarde. Limepaw probeerde haar wat te vragen, maar er kwam geen zuchtje uit haar mond. Ze schrok, er sijpelde een straaltje bloed uit haar poot. Ze schrok wakker. Een nachtmerrie, zeker. Limepaw liep naar buiten. De zon kwam zo op, dat wist ze. Ze zag de laatste krijgers uit de hemel verdwijnen. Limepaw begon zich te wassen. Toen ze klaar was, liep ze een eindje van het leerling hol, in de schaduw. Daar kon ze met alle gemak op haar zus wachten op haar de vragen te stellen die ze in haar kop nog steeds verborgen hield. Ze keek naar de ingang van het kamp. Niet aan denken. Ze wende zich af. Ze keek naar de ingang van het leerling hol, wachtend op haar zus. Vandaag was misschien wel een leuke dag.

Maskpaw rende zo hard ze kon, zo hard haar poten haar konden dragen. Ze rende en durfde niet achter zich te kijken. Een meute honden kwam achter haar aangerend en Maskpaw voelde de zweet over haar voorhoofd rollen. Het geblaf begon steeds dichter bij te komen en ze voelde hoe haar hart te keer ging. Gehijg kwam steeds dichter bij en... maskpaw schrok wakker ne hoorde een paar katten brommen dat ze wat minder moest eten voor het slapen. Maskpaw negeerde de gebrom en liep naar buiten. De zon kwam omhoog en ze zuchten. Ging zitten voor de hol en haalde haar klauwen een paar keer uit. Ze begroef haar klauwen in de koude grond en haalde rustig adem. Daarna trok ze haar klauwen terug en begon haar vacht te schoon te likken. Daarna keek ze zoekend naar de kamp en zag in de schaduw haar zusje zitten. Mask stond op en trippelde naar haar toe, ze had gewoon te veel naar de oudere en katten gelusiterd met al die verhalen over de meute honden...Dat was het gewoon. 'Goede morgen Lime' Zei ze spinnen en haar gedrag was net als of ze geen enge nachtmerrie had.

'Goede morgen Lime' Limepaw draaide haar kop in de richting van de stem. Ze wiebelde met haar oren, en liet een geamuseerd gemiauw horen. "Goede morgen Maskpaw. Ik heb een raar gevoel, weet je." Ze twijfelde. "Vandaag zou ik graag met jou een kijkje buiten het kamp willen, als het kan." fluisterde ze, trekkend met haar oren. Ze wiebelde een beetje heen en weer, alsof ze zo kon opspringen en wegrennen. Vrij als een vogel, weg van de drukte. Door de moerassen rennen, in de bomen verstoppen. Op patrouille gaan, of op jacht. Er was zo veel wat ze nog wou doen, maar wat ze nog niet kón doen. Ze zuchtte. Wat zou haar zus zeggen? Ze krabde met haar achterpoot haat oor. Haar snorharen trilden en ze dronk de lucht. ShaduwClan, SchaduwClan en SchaduwClan. Ze hoopte op haar mentor. En op de verwachting die haar vandaag te wachten stond. Wat als Maskpaw haar mentor werd?

[wist niks]

Mask hoorde een geammuseerde miauw en grinnikte om Lime. "Goede morgen Maskpaw. Ik heb een raar gevoel, weet je." Ze twijfelde. "Vandaag zou ik graag met jou een kijkje buiten het kamp willen, als het kan." fluisterde ze, trekkend met haar oren. Ze wiebelde een beetje heen en weer, alsof ze zo kon opspringen en wegrennen. Maskpaw grinnikte om haar acties en dacht na, zo erg zou het toch niet zijn? Limepaw was een leerling en mocht ze eigenlijk de kamp ook verlaten maar ze had geen mentor...Maskpaw zuchten en keek weer naar haar MAar ze kon haar ook niet zomaar hier achter laten. Mask zuchten 'goed dan, voor deze ene keer mag je mee.' Zei Mask met een kleine glimlach en liep naar de hoop met vers prooi, even wat eten voor ze ging jagen, gister had ze niks naar binnen gewerkt en je kon zo merken dat Mask niet vaak at. Ze zorgde eerder voor de clan dan ze voor zich zelf zorgde.

'goed dan, voor deze ene keer mag je mee.' Limepaws ogen werden groot van verbazing, en sprong op. "Echt waar? Echt? YES!" Ze was helemaal blij, dat ze eindelijk een keer naar buiten kon. Jagen, en dat soort dingen! Ze zag Maskpaw naar de hoop verse prooi lopen, en volgde haar op de voet. Zelf pakte Limepaw een klein spitsmuisje, ze had amper honger. Ze schrokte het op, en wachtte daarna geduldig bij de ingang van het kamp. Ze wist het wel! Vandaag was de dag! Dan leerde ze muizen, konijnen, vogels en dat soort dieren kennen! Limepaw was helemaal blij, en voelde zich helemaal fit. Niks was meer over na de nachtmerrie. Ze trok ongeduldig met haar pootjes. Het was te opwindend, besefte ze. En misschien zou ze binnenkort ook een mentor krijgen! Het beloofde een leuke maan te worden. Eentje volgens haar zin, voegde ze eraan toe. Dit jaar begon ze met het zorgen voor de Clan. En zou andere geuren kennen. Ze zou misschien snel Warrior worden ook. Droom niet zo veel, waarschuwde ze zichzelf, en meteen werd ze rustig. Van begon tot aan, zo hoort het. Niet anders. Ze wachtte op Maskpaw. Vandaag...

"Echt waar? Echt? YES!" hoorde ze achter zich en een klein glimlach sierde de mondvan Maskpaw terwijl ze een muis uitkoos en die naar binnen nam. Haar helder blauwe ogen stonden helder en ze hield van uit haar ooghoek Lime in de gaten. Ze zag hoe die een spitsmuis naar binnen schrokte en Mask grinnikte. Zo was ze ook geweest toen ze voor het eerst naar buiten ging. Toen ze klaar was likte ze haar lippen en zag gewoon aan de gedrag van Limepaw dat ze opgewonden was. Mask trippelde naar haar toe en likte haar voorhoofd even en liep naar de uitgang. Dit was voor haar een dood gewoon route en toen ze buiten was trippelde ze verder maar haar zintuigen stonden op scherp en haar neus nam alle geuren in zich, het was nog vroeg dus niet alle dieren zouden wakker zijn, maar je moest je vooral stil bewegen zodat de beesten niet merkte dat je er was en er uit zouden komen.

Ze sloop naar buiten. Ze opende haar mond en dronk alle geuren die ze rook, van prooi tot boom, van water tot katten. Ze sloop klunzig naar een boom en snuffelde eraan. "Wat raar! He, kom je? Kun je me wat dingen leren?" Miauwde ze luid. Ze keek haar zus vragend aan, en stormde weg tussen de planten, maar rende uit haar poten. Zelf deed ze eigenlijk niks, en daar schrok ze van. Ze werd een heel stuk in het territorium geleid, tot ze vier grote eiken zag. De bladeren zwiepten zacht in de wind, en roken vers. Ze rook een water achtige geur, en een naar bos. Ook een van een heide. Wat waren dat voor geuren? Ze snoof ze nog diep in. Andere katten! Ze wou net over de geuren lopen, tot ze zich bedachte. Ze rende terug naar Maskpaw. Limepaw keek bezorgd. "Dat deden mijn poten, niet ik..." Jammerde Limepaw. Ze hield haar oren laag en sleepte haar staart op de grond. Wat was er toch vandaag. Ze was in de war. Het was raar. Er klopte iets niet. Of was dat jonge katten instinct? Ze draaide haar oren en werd bang van al die geluiden. Ze hoopte dat Mask hier meer over wist.

"Wat raar! He, kom je? Kun je me wat dingen leren?" Miauwde ze luid. Maskpaw draaide zich geërgerd om en zag eerst Lime's vragende blik tot ze plotseling weg schoot. Maskpaw schoot voor uit en zag Limepaw rennen, ze zuchten en begon achter haar zusje aan te rennen, zie je wel! Dit was gewoon een stom idee geweest om een leerling zonder mentor mee naar buiten te nemen. Mask remde af toen ze merkte dat ze naar de 4 bomen gingen en opende haar mond om de geuren in zich te laten dringen. Ze rook een nattig geur..Riverclan, daarna rook ze iets met bossen...Thunderclan en ook een weiden geur..Windclan. Wat deden ze hier allemaal? Er was toch geen bijeenkomst? MAsk werd uit haar gedachten gerukt door Limepaw die naar haar toe kwam. "Dat deden mijn poten, niet ik..." Jammerde Limepaw. Ze hield haar oren laag en sleepte haar staart op de grond. Mask keek boos naar Lime 'Stil nou en kom mee.' Zei ze zachtjes en hield zich laag bij de grond terwijl ze dichter nar de 4 bomen sloop, Ze hield zich zo veel mogelijk in de schaduwen en bleef in de struiken zitten, hopend op wat informatie.

Onderwerp: Re: Days like this I want to be away [Maskpaw]