Are you hungry? [+B R I N D L E P O O L]

De poes was net opgestaan. Ze schraapte met haar nagels haar stroachtige nest bijeen en legde nog één keer haar kop op haar poten. Ze keek hem haar gelige ogen de warriors den uit, terwijl ze zich moeiteloos haar nest uit hees en ze ging zitten om haar vacht te verzorgen. Ze raspte met haar ruwe tong haar haartjes plat en schoon, ze vond het belangrijk er goed uit te zien. De poes likte voor de laatste keer haar inmiddels sneeuwwitte pootje schoon en ze stond op. Ze deed zo til mogelijk, om de warriors in het nest niet wakker te maken, en ze verliet de den. De poes wandelde op een rustige pas richting de voedselhoop. Ze had veel trek, en zag dat een paar apprentice's de elders al wat te eten hadden gebracht, en waarschijnlijk de queens ook. Ze pakte een dik muisje beet en liep naar de hoek van het kamp, waar ze dichtbij de medicine cats den was. Misschien moest ze Brindlepool wat te eten brengen. Ze bedacht zich dat Cinnamonpaw dan waarschijnlijk ook wat wilde. Ze trippelde terug naar de voedselhoop, pakte een kleiner muisje en liep weer terug naar de medicine cats den. "Brindlepool?" vroeg ze vriendelik, waarna ze iets dieper de medicine cats den in ging. Ze zag net de schaduw van Brindlepool en ze legde de muisjes neer. "Heb je nog wat honger?" vroeg ze en ze ging zitten. Misschien had Brindlepool wel even tijd voor een praatje, en zo niet, dan hadden zij en Cinnamonpaw in ieder geval iets te eten.

+ B R I N D L E P O O L

Opgerold lag de zilver grijze poes in haar den, haar kopje bedekt door de pootjes die ze eromheen geslagen had. Het was nog redelijk vroeg, maar ze wist dat het niet lang meer zal duren voor het kamp ook ontwaakte. Ze strekte haar poten uit en liet haar scherpe nagels even uit hun hulsen gaan. Ze geeuwde even, haar mond wijd opengesperd. Voorzichtig hees ze haar slanke lichaam omhoog terwijl ze haar blik even liet verscherpen. De amberkleurige ogen van de poes werden al snel gericht op de hoek, waar haar apprentice lag te slapen. Ze was voor vandaag niets van plan, dus liet ze die maar even rustig verder slapen. De rust had ze wel verdient, gezien ze altijd goed haar best deed en oplette tijdens de trainingen die ze haar gaf. Ze was trots om zo’n apprentice te hebben, die waren tegenwoordig redelijk zeldzaam. Haar oren draaide direct naar achter, gevolgd door haar hoofd bij het horen van enkele pootstappen in haar den. "Brindlepool?" hoorde ze een stem zeggen, het was Honeyblossom. Één van de warriors van hun clan. Ze zag hoe de poes het verse muisje neerlag voor ze verder praatte. "Heb je nog wat honger?" vroeg ze nadien. De poes nam een zithouding aan, en Brindlepool besloot om er maar meteen op af te stappen. ’’Hier ben ik,’’miauwde ze warm tegen de warrior. ’’Nou, ik heb deze ochtend nog niets gegeten, dus wel een beetje ja.’’ knikte ze en haakte haar blik in die van de poes. Ze nam tenslotte ook een zithouding aan en sloeg haar staart om haar lichaam, om hem vervolgens te laten rusten over haar pootjes. Een gesprekje in de ochtend vond ze altijd wel fijn, dus waarom niet?

"Brindlepool?" vroeg de poes en ze zag dat Brindlepool meteen op haar af liep. ’’Hier ben ik,’’ miauwde de poes met een warme stem. De poes keek naar haar geliefde medicine cat. "Hallo Brindlepool!" miauwde ze en ze keek haar aan. "Heb je nog wat honger?" vroeg ze vriendelijk en ze keek naar de jongere poes. ’’Nou, ik heb deze ochtend nog niets gegeten, dus wel een beetje ja.’’ miauwde de poes en ook zij ging zitten, waarna ze haar staart om zich heen krulde. De poes duwde met haar snuit de twee dieren naar Brindlepool. "Voor jou en een voor Cinnamonpaw als ze wakker wordt." miauwde ze met een glimlach. De poes keek even naar het einde van een hol. "Hoe gaat het zo met de gewonde en zieke, is het aantal door dit weer vermeerderd of verminderd?" vroeg de poes nieuwsgierig, ze had wel interesse in het werk van Brindlepool, niet voor zichzelf maar gewoon in het geheel. "En hoe gaat het met de andere clans?" vroeg ze, ondanks ze wist dat ze misschien sommige dingen niet zou mogen weten.

"Voor jou en een voor Cinnamonpaw als ze wakker wordt." glimlachte Honeyblossom naar haar. Fijn dat ze aan hun dacht op deze ochtend, het was natuurlijk altijd leuk om wat gezelschap te hebben. ’’Heel erg bedankt,’’ zei de poes met een aardige en vriendelijke stem. "Hoe gaat het zo met de gewonde en zieke, is het aantal door dit weer vermeerderd of verminderd?" vroeg ze nadien verder. Brindlepool knikte zachtjes, en wachte even voordat ze een antwoord gaf. ’’Enkele kleine wondjes, ja die komen er genoeg. Maar echt uitdagende dingen, nee, en eigenlijk is dat maar mooi ook. Dat betekent dus dat het goed gaat met onze katten.’’ sprak ze met diezelfde stem. "En hoe gaat het met de andere clans?" vroeg de poes hierna nog. Honeyblossom had duidelijk intresse in haar vak, maar jammer genoeg kon ze haar niet vertellen over de situatie in Shadowclan. Ze had nu eenmaal haar geheimhoudingsplicht en ze wilde de warrior code niet verbreken, zeker niet nu de deze taak op zich gekregen had. ’’Goed, volgens mij. Ik heb verder niets gehoord.’’ mompelde ze wat afwezig, de poes vond het moeilijk om te moeten liegen.

Onderwerp: Re: Are you hungry? [+B R I N D L E P O O L]