{KITS BREAKINGXSTORM}

Name: Covekit // Covepaw // Covemist
Genger: She-cat
Parents: Breakingdawn x Stormfrost

Looks:

As Kitten
Als kitten is Covekit lichtgrijs // donker zilver. Haar ogen zijn dan donkergroen met blauwe tinten er door heen. Haar vacht is al redelijk pluizig en dik als kitten, en ze heeft ook al mooie pluimen op haar oortjes. Haar staart is ook opvallend lang, dat haar uiterlijk wat tenger maakt. Als kitten kan je al aan haar zien dat ze een lenige snelle poes zal worden.
As Apprentice
Wanneer Coverkit haar naam Covepaw zal hebben zal ze in het begin gewoon nog steeds haar kitten look hebben, die ook lang blijft hangen. Maar naar een moon of twee zal haar uiterlijk wat donkerder worden hier en daar en zal haar borst juist wat lichter worden. Ook haar ogen worden wat lichter en haar staart word alleen maar nog donkerder, dat zal ook het donkers zijn van haar vacht.
As Warrior:
Wanneer Covepaw haar naar Covemist zal hebben en ze vol groeit zal zijn, kan je goed aan haar zien waar voor ze is gebouwd. Voor het jagen. Ze is tenger gebouwd en heeft lange poten die geschikt zijn voor het rennen. Haar lange poten zullen ook van pas komen bij het vissen. Haar vacht is ook mooi getekend. Haar borst en buik zijn spier wit en haar snoet is licht zilver, haar poten zijn ook licht zilver met mooi donker grijze markeringen, die ze ook op haar kop heeft. Haar staart is donker grijs en aan het uiteinde word het juist weer wat lichter. Haar ogen zullen mooi mos groen zijn.

Karakter:

As kitten
Wanneer Coverkit haar ogen geopend heeft kan je meteen al aan haar merken dat ze nieuwsgierig is en graag wilt leren. Aan haar manier van doen kan je al zien dat ze graag zou willen verkennen en jagen, daar begint ze ook al jong mee, het jagen op staarten van andere katten, of ze het nou willen of niet. Vaak wacht ze anderen op bij het opening van het kamp. Uiteindelijk zal ze ook eens van plan zijn om het kamp te verlaten. Dan zal er iets ergs gebeuren wat haar speelse roekeloze en nieuwsgierige karakter meteen zal vernietigen, maar daar komt een verhaallijn aan vast.
As apprentice
Na de ceremonie en wanneer Covekit haar naam Covepaw zal dragen is ze een heel stuk achterdochtiger en wantrouwend. Er zijn maar enkelen die ze zal vertrouwen en dat zijn enkele vrienden en een stuk van haar familie. Ze is een stuk minder nieuwsgierig en leergierig, het liefst is ze gewoon alleen en doet ze haar eigen ding, zoals zich zelf leren jagen en zelf leren vechten, alleen, zo dat ze zeker weet dat haar niks zal gebeuren. Ze is niet graag samen, om dat ze de meeste katten ook echt niet vertrouwd. En Gatheringen zijn niks voor haar. Als ze graag bij iemand is, is dat bij haar vader of moeder, of bij haar siblings, voor de rest niet. Ze zal zich ook minder op haar gemak voelen als ze wel bij hun wilt zijn, maar als het niet kan, ze zal dan ook snel in paniek kunnen raken.
As warrior
Na haar warrior ceremonie zal Covepaw voortaan bekend staan als Covemist. Ze zou nog steeds achterdochtig en wantrouwend zijn door wat er gebeurd is als kitten, maar ze heeft geleerd om dingen los te laten, dat ook wel redelijk gelukt is. Ze vertrouwd anderen nu dan ook wat sneller dan toen ze nog jonger was. Ze zal ook wat wijzer zijn en behulpzamer. Uiteindelijk wilt ze graag ook anderen gaan helpen met problemen om te voorkomen dat ze de zelfde jeugd zullen krijgen als haar, ze zou daarom zich ook vaker met kits en apprentices bezig houden.

Evt. Foto's:

As Kitten:

As Apprentice:

As Warrior:

Voorbeeldpost:

Als kitten:

Als apprentice:

As Warrior:

Bijzonderheden:

Bijzonderheden qua karakter:
Cove is erg goed in het begrijpen en het helpen van anderen met problemen wanneer ze daar voor in staat is. Ook is ze erg slim en weet ze snel zwakke plekken van anderen te vinden. Enkel is ze niet sterk, en kan ze daar niet snel gebruik van maken, ook niet met woorden, want daar is ze te lief en verlegen voor.
Bijzonderheden qua snelheid en kracht:
Cove is heel snel en lenig, ze kan goed klimmen, en kan zich makkelijk uit nauwe plekjes bevrijden. Ook is ze een goede zwemster.

"Reason why you wanna be kit: Because I love Breakingdawn en Stormfrost <3 The're characters are just totally awesome <3
Do you love meh x'D: Of course I love you <3 you're my family <3

De plaatjes zijn niet perfect, weet t, maar t gaat om t idee. Als ik betere vind, zal ik ze wel vervangen, en dan zal ik t ook melden.[/size]

Langzaam opende een nog kleine kitten haar ogen. Haar lichaam deinsde op en neer op het ritme van haar hart. Haar ademhaling ging gelijkmatig, net zoals die van de andere kittens die zich in de nursey bevonden. Haar blik was eerst wat wazig, maar langzaam versterkte hij en kon ze alles scherp zien. Ze was, zoals gewoonlijk, de enige die wakker was. Even bewoog ze zich om wat rechter te liggen, en keek nog een keer rond. Enkele kittens lagen opgerold in hun mostnestje, nog diep in slaap. Dit was altijd het moeilijkste begin van de dag; zo stil mogelijk de nursey uit zien te glippen. Ze was soms wat onvoorzichtig geweest, en dat volgde tot gesnauw van de kittens die nog lagen te slapen. Dan had ze weer perongeluk tegen iets aangestoten, en maakte zowat iedereen wakker. Ze voelde zich op dat soort momenten hulpeloos, want niemand mocht haar. Tenminste, zo voelde het. Met slome bewegingen stond ze op, en rekte zich uit zover ze ruimte had. Even trok ze haar mond wijd open, en kleine, scherpe tandjes kwamen tevoorschijn. Met beheerste, kleine pasjes bewoog ze richting de uitgang. Ze probeerde zich door de kittens te wurmen, en soms raakte ze bijna een kitten aan. Gelukkig was de uitgang al in zicht, en versnelde ze haar tempo. Toen ze er bijna was, nam ze een sprint en rende de nursey uit. Het was haar gelukt, zonder enkele kittens wakker te maken. Voor de nursey bleef ze staan, en richtte haar blik op het verlaten kampt van de Riverclan. Geen enkele kat was wakker, maar dat had ze ook wel verwacht. Enkele doffe zonnestralen bereikte de grond en verlichtte de vroege ochtend. Het was niet koud, maar je kon het ook niet 'warm' noemen. Enkele mistsluiers hingen rond de bomen verderop en zorgde voor een wazig zicht. Het zag eruit als een sprookje.. Couragekit murmelde zachtjes wat uit bewondering. Op dat moment begon haar maag te knorren. Ze had al in geen twee dagen wat gegeten.. Zou er nog wat overzijn op de prooitstapel? Met snelle pasjes trippelde de kitten richting de prooitstapel. Eenmaal aangekomen, zag ze dat er bijna niets meer was overgebleven van gister. Er lagen nog drie oude vogels, en een redelijk vers klein muisje. De vogels zagen er niet meer goed uit, dus koos ze het muisje maar. Ze nam het tussen haar tanden en vertrok weer richting de struiken. Daar kon ze ongezien van haar prooi genieten. Als ze aprrentice was kon ze voor zichzelf jagen, en hoefde ze het niet meer te doen met wat er op de prooistapel lag. Dit was namelijk niet altijd even lekker. Wat afwezig begon ze te kauwen, en at rustig de muis op. Iets later waren er alleen nog maar botjes over, de rest was al op. Couragekit had honger, dus had ze dit keer haar maaltijd helemaal opgegeten. Ze verborg de resten, zodat niemand haar aanwezigheid hier kon herkennen, en wandelde richting de uitgang van het kamp. Ze was niet vaak uit het kamp geglipt, bang om gesnapt te worden. Ze wist tenslotte wat er dan boven haar hoofd hing.. Vlak voor de uitgang bleef ze staan. Zou ze een poging wagen? Er was tenslotte toch niemand nog wakker. En voorlopig zouden de meeste nog wel een uurtje blijven slapen.. Snel nam ze een beslissing en stapte het kamp uit. Even weg zijn kon toch geen kwaad.. bedacht ze, en liep verder. Hier en daar schoot een vogel konijn terug zijn hol in, toen die zagen dat Couragekit hun kant op liep. Na ongeveer vijf minuten gelopen te hebben, hield ze weer halt. Ze wilde niet meer verder, straks werd er ontdekt dat ze weg was, en dan zwaaide er wat. 'Laat ik maar terug naar huis gaan.' zei ze hardop in zichzelf en keerde zich om. Op een sneller tempo trippelde ze weer terug richting het kamp. Toen de ingang weer naderde schoot ze achter wat struiken. Ze zag een kat door het kamp lopen. Hoe was dat mogelijk? Het was nog veelste vroeg, normaal waren er nooit katten aanwezig in het kamp op dit tijdstip. Met wijd opengesperde ogen van verbazing volgde ze de bewegingen van deze kat. Ze kon het niet heel goed zien welke kat het was, daar was het te ver voor. Tot haar opluchting vertrok de kat weer richting de den, en was het kamp weer veilig. Ze was nog steeds geschokt van wat ze net had gezien, maar gelukkig had de kat niet gemerkt dat er een kitten mistte. Nog voorzichtiger dat eerst sloop ze het kamp weer in, en maakte gebruik van de schaduwen die de struiken maakte. Door die schaduwen was haar pels minder zichtbaar, voor het geval er nog een kat het kamp controleerde. Zachtjes trippelde de kleine kitten terug naar de nursey. Helaas moest ze ook nog eens ongezien binnen zien te komen, en ze mocht ook geen geluid maken. Dit waren de lastigste delen van haar 's ochtendse uitstapjes. Voorzichtig stak ze haar kop naar binnen, om te zien of alle kittens wel sliepen. Voor zover Couragekit zag waren alle ogen gesloten. Met beheerste passen sloop ze de nursey in, en drukte haar lichaam dicht tegen de grond aan. Ze mocht niemand wakker maken, dan zouden ze haar geheid verraden. Couragekit wurmde haar tengere lichaam tussen de nesten rond, hopend nergens tegenaan te stoten. Haar nest bevond zich linksachter in de nursey, natuurlijk helemaal achteraan. Daar hadden ze wel voor gezorgd, haar nest zover mogelijk weg stoppen. Maar eigenlijk had ze er niet zoveel problemen mee, zo lag ze wel rustig en verder weg van de rest. Gelukkig kwam ze veilig bij haar nest aan, zonder geluid te maken of een kitten wakkker te maken. Het was haar deze keer geluk! Lichtjes vrolijk plofde ze weer neer bij haar mos nestje. Het mos rook wat muf, het zal snel weer ververst worden. Even bleef ze wat bewegen, tot ze een goede lighouding had gevonden. Was ze maar apprentice, dan kon ze wél het kamp uit zonder het stiekem te doen. Dan kon ze de echte wereld verkennen, want zo was er maar niks aan. Pas toen ze echt lag merkte Couragekit dat haar avontuur haar best vermoeid had. Haar oogleden vielen weer dicht en ze kwam terug in een diepe, droomloze slaap.

Setje:
Reason why you wanna be kit: Never fight is always lost, right? Deze kans krijg je bijna nooit een tweede keer, dus ik heb maar een poging gewaagt. Natuurlijk is mijn aanmelding niet perfect, maar dat is niemand. En ik vind de ouders ook echt geweldig, dat moet ik er natuurlijk bij zeggen. Ik heb nu al zin dit karakter te bespelen, omdat ik mezelf er gewoon goed in kan vinden.
Bijzonderheden: In haar karakter heeft Courage nog wel eens last van moodswings, waardoor ze de ene keer heel vrolijk kan zijn maar op het andere moment weer down is.
Dreams: Ze droomt vaak over een beter leven, waardoor ze soms wat later reageert. Dit heeft ze als sinds kleine kitten, helaas zal haar karakter nooit echt veranderen zoals ze het gewild had.
Do you love meh x'D: Haha, ja, en Tiny natuurlijk ook <3