{Open || Poltergeist}

Twirlfang merkte aan de stand van de zon dat het al iets later was geworden, en dat hier staan simpelweg tijdverspilling was. Timefall mocht hij niet bepaald, en Strawberry... Zijn mening over haar had al zo vaak door zijn hoofd heen gespookt dus deze keer was hij van plan om over iemand of iets anders te denken. Echter werden zijn gedachten algauw onderbroken door Timefall die het weer eens niet kon laten om te praten. 'Dat is goed om te horen' De oren van de tabby kater stonden niet naar voren gericht, maar neutraal opzij. Als hij eerlijk moest zijn, en zijn masker afzette, zouden zijn oren diep in zijn nek zijn gezonken. Deels omdat Strawberry naast hem stond, en deels omdat het gedrag van Timefall hem niet echt aansprak. 'Nog iets interessants te vertellen iemand?' Sprak de tweekleurige weer. Twirlfang schudde zijn kop op een rustige manier en spitste zijn oren eventjes toen de kattin ook weer haar stem liet horen. "Ik heb wat activiteit geroken bij de rogue borders," Zodra de poes gedaan was met praten, en de woorden écht tot hem doordrongen, bleef hij voor een paar tellen verstard staan. Zei ze dat expres? Ach, wat maakte hem het uit. De kater beet op zijn lip en heel eventjes vlamde er pure haat op in zijn geel kleurige ogen. "Maar ik geloof dat het voor nu niks is om zorgen over te maken." "De rogue's zijn altijd wel aanwezig aan de borders, dus het is niet echt iets nieuws, nietwaar?" Miauwde hij gedwee, proberende er niet verdacht uit te zien.

De poes voor hem wist een onschuldige glimlach op haar gezicht te toveren, "Ik heb wat activiteit geroken bij de rogue borders," Miauwde ze toen op een rustige toon, even vernauwde Timefall zijn ogen, maar deed ze al snel weer gewoon open, "Maar ik geloof dat het voor nu niks is om zorgen over te maken." Sinds wanneer was deze poes zo zelfverzekerd? De keren daarvoor dat ze sprak klonk ze niet zo rustig, maar was het meestal fluisterend, murmelend of stamelend, of in ieder geval niet geheel op haar gemak. "De rogue's zijn altijd wel aanwezig aan de borders, dus het is niet echt iets nieuws, nietwaar?" klonk er plots een antwoord, het was Twirl welke hem uit zijn gedachtes rukte. Even knikte hij, 'Het zal inderdaad niets ergs zijn' sprak hij, 'Of ze moeten ineens een groep gaan vormen, maar dat lijkt me niet' Rustig keek hij van de ene naar de andere. Hij vertrouwde het nog steeds niet helemaal. Misschien dat hij nog wat het vertrouwen van Straw zou proberen te winnen als Twirl weg was, hij had zo het gevoel dat er iets niet pluis was, bij beiden niet.

_{Strawberry's staart zwiepte heen en weer terwijl ze de gezichtsuitdrukkingen van de twee katers voor haar nauwkeurig in zich opnam. Als ze dit spelletje speelde, zou ze wel moeten opletten hoe ze haar kaarten neer zou leggen. Anders zou het nog wel eens desastreus voor haar af kunnen lopen. Daarom slikte ze haar nervositeit weg, of tenminste, daar deed ze een poging toe. Ze toverde weer een glmlach op haar gezicht, al was deze wel degelijk minder zelfverzekerd en iets meer bescheiden en nerveus, zoals hij wel vaker was. "Ach, jullie zullen inderdaad wel gelijk hebben, maar het geeft gewoon zo'n onveilig gevoel, activiteit bij de borders." Miauwde de poes met een lichte trilling in haar stem. "Na het verraad van Darkfire Enzo..." Het was ook niet voor niks dat ze Darkfire aanhaalde in haar woorden.}

Hij moest eerlijk toegeven, beginnen over de Rogue borders was een goeie zet van Strawberry. Zolang ze maar niet dacht dat zij de leiding mocht of kon nemen. Het bleef nog altijd Twirlfang's' spel. Hij had het ontworpen, dus hij mocht ook de regels bepalen. En wanneer Strawberry zich niet aan de regels hield, zou hij haar er wel aan laten herinneren. Een schrale lach kwam op zijn gelaat te staan toen hij daar aan dacht. Wat hij zou doen wist hij nog niet, in ieder geval, ze had niet zo'n groot risico moeten nemen om over de Rogue borders te praten. 'Het zal inderdaad niets ergs zijn' Bevestigde de tweekleurige kater Twirlfang's mening. 'Of ze moeten ineens een groep gaan vormen, maar dat lijkt me niet' Zijn gele ogen kruisten even met die van Strawberry's. "Zie je wel? Niks om zorgen over te maken." Hij grijnsde even en snoof de lucht op. "Ach, jullie zullen inderdaad wel gelijk hebben, maar het geeft gewoon zo'n onveilig gevoel, activiteit bij de borders." Zijn oren kwamen naar voren te staan en hij keek opzij, naar de richting van de poes. "Hoe bedoel je? Alsof ze naar het midden van ons territorium zouden durven komen. Behalve als je naar hen toegaat, dan snap ik het dat je je onveilig voelt." Misschien zou het in Timefall's oren raar klinken, but who cares? Hij had het al eens eerder bevestigd; Zijn spel, zijn regels. "Na het verraad van Darkfire Enzo..." Een zucht verliet zijn lichaam en hij rolde eventjes met zijn ogen. "Geloof me, Darkfire zullen we hier niet meer zo gauw terug zien."