{Open || Poltergeist}

[ Open ]

_{Zou het uitmaken als ze er niet meer was? Zou het uitmaken als ze haar geest weg zou glippen naar de Starclan? Strawberry vroeg het zich soms af. Ze wist het namelijk echt niet meer. Haar hoofd was een chaos. Ze kon er geen orde meer in krijgen. De dreiging van Twirlfang die boven haar hoofd hing maakte haar misselijk van angst. Het was net alsof de kater erop wachtte tot ze een misstap maakte... He haunted her steps. Strawberry ging zitten tussen de wortels van een boom terwijl een golf van misselijke angst haar overnam voor een moment of twee. Ze kromp ineen en kneep haar ogen stijf dicht, terwijl ze het gevoel weg probeerde te dwingen.}

Een zachte zucht verliet het lichaam van de massieve kater toen deze moest opstaan. Het was maar eens tijd om iets te gaan doen. Jagen, de grenzen een keertje opschonen of nog iets anders, daar was hij het nog niet helemaal over uit, maar hij zou wat gaan doen en wel buiten het kamp. Time had even geen zin meer om in het kamp te blijven zitten en zette zijn lichaam dan ook maar in beweging in de richting van de uitgang. Hij drong door de doorntunnel en keek buiten even rond. Het was prachtig weer en hij zou maar gewoon beginnen lopen en dan maar zien waar hij uitkwam. Na een tijdje stopte hij al door een kat in de verte. Hij liep wat dichterbij en herkende Strawberry, de poes had haar ogen dichtgeknepen. 'Gaat het?' vroeg hij rustig terwijl hij voorzichtig nog een paar stappen dichterbij zette.

_{Ze moest focussen... Ze moest haar gedachten ordenen en een oplossing verzinnen. Maar ze kon niet om hulp vragen. Ze kon niemand vertellen dat ze haar verbannen tante opgezocht had in de rogue plaatsen. Ze zat klem tussen wal en schip. Ze zat verder zo diep weg in haar gedachten dat ook niet had gehoord dat er een kat op haar af was gekomen. Ze sprong dan ook geschrokken overeind alsof ze door een wesp gestoken was, toen Timefall haar plotseling aansprak. Eventjes had ze een momentje nodig om op adem te komen, maar hierna herkende ze Timefall. "Oh.. euh... Hallo Timefall," Stamelde ze. "Ja.. Het gaat wel," Loog ze vervolgens, terwijl ze haar hoofd afzocht naar een geloofwaardige verklaring voor haar gedrag van daarnet.}

Na zijn woorden sprong de poes geschrokken overeind, waardoor een vrolijke glimlach Time's gezicht sierde. "Oh.. euh... Hallo Timefall," Stamelde ze. "Ja.. Het gaat wel." Even bekeek de kater de poes, het leek hem nou niet echt dat het helemaal goed ging, ze gedroeg zich een beetje vreemd en schrok ontzettend toen hij iets vroeg. 'Weet je het zeker?' vroeg hij nog, hij zou er niet verder op in gaan als ze echt niks wou zeggen, maar toch, sommige katten hadden gewoon een klein extra duwtje nodig om te zeggen wat er aan de hand was. 'Ik zie immers niet zo vaak een kat zo in concentratie zitten dat deze schrikt van een clangenoot' Zijn opmerking was niet spottend bedoelt, helemaal niet. Even liet hij zijn blik van haar afdwalen om te zien waar hij precies was, maar richtte hem daarna weer op de poes.

_{Wat ongemakkelijk schuifelde Strawberry met haar pootjes. Ze vond het niet prettig om tegen haar clangenoten te liegen. Maar had de poes uberhaupt veel keus? Ze wilde Twirlfang ook niet verraden. Nog niet dan... Haar staart zwiepte nerveus heen en weer. 'Weet je het zeker?' Vroeg de kater. Strawberry liet haar hoofd wat meer zakken uit een schuldgevoel. 'Ik zie immers niet zo vaak een kat zo in concentratie zitten dat deze schrikt van een clangenoot' Strawberry beet eventjes wat kort op haar lip. "Nee... Ik weet het niet zeker," Miauwde ze, met een haperende stem, "Maar... Ik kan het niet zeggen. Sorry." Ze legde haar oren naar achter toen ze het uitsprak.}

Met ruime passen wandelde de kater genaamd Twirlfang over het Thunderclan territorium. Hij had momenteel niets te doen, en aangezien hij niet verweten wilde worden als luierik had hij maar gezegd dat hij ging jagen. Hij kneep zijn gele ogen dicht, om ze vervolgens weer te openen en verveeld rondom hem heen te kijken. Plots drong er een maar al te bekende geur zijn neusgaten binnen. Strawberry... Terwijl hij zijn oren naar voren spitste begon hij zijn passen iets te versnellen. Ergens had hij een soort medelijden met haar, omdat ze het de laatste tijd zo lastig had. Echter werd dat medelijden verminderd door de feit dat ze wist dat hij haar tante had vermoord. Ze was gevaarlijk, voor hem dan toch. Zij kon iedereen vertellen wat hij had gedaan, en eerlijk gezegd was hij een tikkeltje verbaasd dat ze dat nog niet had gedaan. Toen hij de poes eenmaal in zicht kreeg zag hij nog iemand bij haar zitten. Shit, dat kon hij net gebruiken. Rustig gleed hij weer tot stilstand, en bleef hij naast de poes staan. "Goedendag Timefall, Strawberry." Begroette hij de twee met een simpele grijns op zijn gezicht.

I couldn't resist it. :')

Strawberry beet even op haar lip, "Nee... Ik weet het niet zeker," Miauwde ze, haar stem haperde en de kater had wel medelijden met haar, ze leek zo van streek, "Maar... Ik kan het niet zeggen. Sorry." De kater glimlachte even, 'Maakt niet uit' sprak hij rustig, 'Als je maar weet dat je het altijd mag vertellen als je dat wil' Kort nadat hij dat gezegd had, verscheen er een kater, Twirlfang... "Goedendag Timefall, Strawberry." Begroette hij de twee met een simpele grijns op zijn gezicht. Time knikte even vriendelijk naar de kater, 'Ook hallo, Twirlfang' miauwde hij, 'Ook even op pad?' Een rustige glimlach was op zijn gezicht verschenen en hij keek naar de twee voor hem. Hij zou Strawberry niet langer ondervragen over daarnet, ze had het er duidelijk moeilijk mee en wou het niet zeggen. Hij zou haar nu ook weer niet dwingen!

Als hij eerlijk moest zijn was hij expres naast Strawberry gaan zitten, om te zien hoe ver hij haar kon mentaal kon pushen. Een geheimzinnige grijns hield zich schuil onder een vriendelijke lach toen Timefall naar hem knikte. 'Ook hallo, Twirlfang' Begroette de andere kater hem en stelde erna ook nog een vraag. 'Ook even op pad?' Deze keer was het Twirlfang's beurt om te knikken. Vervolgens liet hij zijn gele blik rusten op Strawberry's vacht. "Hallo Twirlfang," Miauwde de poes na een tijdje. Het leek hem te lukken, om Strawberry mentaal te laten instorten zodra hij bij haar in de buurt kwam. "Jullie hebben er toch niks tegen dat ik even hier kom staan hé?" Zijn stem had een toon die niet herkenbaar was. Een tikkeltje ijzig, maar tegelijkertijd ook weer vriendelijk.

Even keek hij in de richting van Straw toen ook deze Twirl begroette en zag duidelijk de lichte angst in haar ogen. Wat was er toch? Had Twirl hier iets mee te maken? Hij kon het zich haast niet voorstellen, maar je wist het nooit... "Jullie hebben er toch niks tegen dat ik even hier kom staan hé?" haalde de kater hem uit zijn gedachtes, zijn toon kon hij niet direct thuisbrengen, het vriendlijke en dat ijzige door elkaar, maar toch schudde de kater gewillig zijn hoofd, 'Ik niet in ieder geval'. Even keek hij naar de twee voor hem, de ene leek wel bang, maar hij wist niet waarvoor en die andere sloeg een wel heel vreemde toon aan. Wat was dit voor stel? Zijn blik ging van de ene naar de andere kat.

Beide zeiden ze dat het hen niets uitmaakte, al wist hij wel beter. Timefall zou er inderdaad hoogst waarschijnlijk niks mee inzitten, maar de gevlekte poes genaamd Strawberry wel. Hij schudde onopvallend zijn kop en slokte een hap zuurstof naar binnen. "Over wat hadden jullie het?" Vroeg hij maar na een stilte. Het was deze keer niet zijn bedoeling geweest om d'r op stang te jagen, hij hield er gewoon niet van dat het zo stil was. Het zwakke zonlicht bescheen zijn vacht maar gaf hem echter niet veel warmte. De warmte van de zon was nog steeds zoek, die zou pas komen wanneer het Greenleaf was. "Ik moet straks wel nog even iets gaan doen."

--Sorry voor af en toe rare zinnen, moest de post er uit sjouwen. xD--

De poes had er, als hij haar woorden mocht geloven, ook niks op tegen dat de kater bleef. Even was het stil, maar toen deed Twirl zijn mond weer open, "Over wat hadden jullie het?" Vroeg hij, hij had geen zin om te gaan zeggen dat Strawberry er bang had uitgezien, dat zou zij zelf waarschijnlijk ook niet waarderen, dus haalde hij zijn schouders op. 'Gewoon, over alles en niets, je kent het wel' Een vrolijke grijns verscheen op zijn gezicht en Twirl ging verder, "Ik moet straks wel nog even iets gaan doen." Time knikte even als teken dat dat hem nou niet echt stoorde. Hij liet die kater wel doen, als dat beest even iets anders wou gaan doen maakte hem dat niet uit, waarschijnlijk ging hij immers jagen of de grenzen controleren of iets dat daar op lijkt. Eigenlijk wist hij niet goed wat hij moest zeggen bij deze twee...

'Gewoon, over alles en niets, je kent het wel' Was de kater zijn antwoord. Hij keek Timefall aan met één wenkbrauw die op getrokken was, maar haalde zijn schouders vervolgens dan toch maar omhoog als teken dat het hem niks uitmaakte. Als Strawberry zijn geheim tegen Timefall had gezegd dan zou de gevlekte kater helemaal anders reageren op zijn aanwezigheid, daar was hij zo goed als helemaal van overtuigd. "Ja, dat klopt." Miauwde de poes nog als vaststelling dat wat Timefall had gezegd waar was. Toch vertrouwde Twirlfang het hele gebeuren niet, maar ging hij er gewoon niet op in omdat hij geen problemen wou veroorzaken. "Succes ermee," De bruine tabby kater knikte kort naar de poes als een soort bedankje en zei voor de rest niks meer, afwachtende op wat de andere zouden zeggen.

[Dat kun je wel stellen xD]

Strawberry had zijn antwoord bevestigd en de kater succes gewenst en toen was het weer stil. De stilte voelde een beetje ijzig en ongezellig aan, even wiebelde Timefall wat zenuwachtig met zijn oortjes. 'We praten toch weer veel vandaag, zeg' onderbrak de kater de stilte, hij hield niet van die stilte. Daarbij waren er voor hem nog veel te veel dingen onduidelijk. Echter kon hij die niet zomaar vragen, hoe erg hij het ook wou... 'Hoe gaat het eigenlijk?' Zijn vraag was vooral gericht op Twirl om een beetje de indruk te geven dit al aan Strawberry gevraagd te hebben, anders viel zijn antwoord van daarnet zo door de mand. Rustig keek hij de kater aan.

_{De stilte maakte Strawberry alleen maar nerveuzer. Want alleen van buiten was het stil, van binnen raasden er allemaal gedachten door haar kop heen en dat maakte haar alleen nog maar nerveuzer. "We praten toch weer veel vandaag, zeg." Onderbrak Timefall de stilte. Wat ongemakkelijk knikte Strawberry. "Dat kun je wel stellen ja..." Murmelde ze zachtjes, terwijl ze een plan in haar hoofd begon te vormen om er gewoon met een vlug excuus ervandoor te gaan. En als het gesprek toch dood begon te vallen... Wat had ze in dat geval eigenlijk te verliezen? Maar Timefall zette het gesprek door, net toen Strawberry haar vlugge aftocht wilde maken. Van binnen mopperde ze erover, maar ze had ook niks toe te voegen aan zijn woorden, dus ze viel weg in een ietwat ongemakkelijke stilte. "Hoe gaat het eigenlijk?" Ze was eigenlijk ook wel benieuwd wat Twirlfang zou antwoorden...}

Beetje bij beetje begon de stilte aan zijn geduld te knagen. Gelukkig was het Timefall die een einde aan de doodse stilte maakte. 'We praten toch weer veel vandaag, zeg' Twirlfang wierp een soort van geïrriteerde blik op de tweekleurige kater. Hij had eerder verwacht dat 'ie iets zinnigs zou zeggen, maar de stilte verbreken door te zeggen dat het zo stil was...? Oké, hij gaf toe dat hij nou ook niet de sociaalste kater was van allemaal, maar asociaal was hij ook weer niet. De zin die volgde deed hem even huiveren, aangezien hij het niet had verwacht haar stem nog te horen. "Dat kun je wel stellen ja..." Murmelde Strawberry zachtjes. Hij keek haar zijdelings aan maar zei niks terug. 'Hoe gaat het eigenlijk?' "Euh..." De bruine tabby kater schudde onopvallend zijn kop en verzon snel een antwoord. "Goed." Sprak hij uiteindelijk.

"Euh..." klonk het eerst, Time grijnsde even, het was duidelijk dat Twirl dit niet geheel had verwacht, "Goed." Sprak hij uiteindelijk. Het leek wel alsof hij even zat te twijfelen over zijn antwoord, maar hij schonk er geen aandacht aan. In plaats daarvan legde de wit met bruine kater zijn staart rustig over zijn voorpoten en knikte even, 'Dat is goed om te horen' miauwde hij rustig, terwijl een glimlach zijn gezicht sierde, 'Nog iets interessants te vertellen iemand?' Hij wist dat het gesprek zou doodlopen als er niet iemand vragen zou blijven stellen of gewoon zou blijven doorpraten en omdat hij het gevoel had dat de rest nou niet echt van plan was iets te zeggen, nam hij maar het woord.

_{Een plotseling gevoel van dapperheid overkwam Strawberry voor een momentje. Waarom zou zij degene moeten zijn die opgejaagd moest worden...? Eigenlijk zou ze wel even willen testen hoe Twirlfang zou reageren als ze lichte dreiging afgaf. Want als je met een constant gevoel rondliep, trad er altijd een fenomeen op dat je altijd apart kon noemen. Gewenning. Misschien zou ze zichzelf later wel voor de kop slaan, maar voor nu wilde ze dit eens even proberen... "Nog iets interessants te vertellen iemand?" Vroeg Timefall. Strawberry toverde een onschuldige glimlach op haar gezicht. "Ik heb wat activiteit geroken bij de rogue borders," Miauwde ze op een rustige toon, al trilde ze van binnen als een blaadje in een stormwind, "Maar ik geloof dat het voor nu niks is om zorgen over te maken." Ze krulde haar staart om haar voorpoten heen.}