Doesn't matter how long it has to take [& SPOTTEDLEAF]

_{Met grote krachtige passen liep de kater het kamp uit, op weg om wat te gaan jagen, tenminste dat was zijn eerste ingeving geweest. Maar nu hij er zo over nadacht vond hij het wel weer eens tijd de vierboom op te zoeken, hij vond wel dat je daar eens in de zoveel tijd moest komen, gewoon om alles eens te bekijken en misschien kwam hij nog eens katten van andere clans tegen. Het kon nooit kwaad eens met hen te spreken, niet waar? Strak hield hij zijn tempo aan, terwijl hij recht in de richting van de vierboom keek. Het mocht misschien niet heel ver zijn, maar toch wel een eindje wandelen. Even keek de kater naar de lucht, welke hoe verder hij ging, steeds lichter werd. De donkere wolken hingen nu al zo'n 2 dagen onheilspellend boven hun hoofd en hij wachtte maar tot de storm overwoei. Echter bleven de wolken, maar was de storm nog niet gekomen, wel zo af en toe een klein miezerbuitje, of iets in die richting, maar nooit de echte storm. Een zucht verliet zijn lichaam en rustig liep de kater door, tot hij de vierboom in zicht kreeg. De vage geuren van Windclan, Riverclan en Shadowclan prikkelden zijn neus met daartussen wat rogue geuren. Ach, als die er nu maar niet waren, was het goed. Bij de steen aangekomen keek hij eens even rond, alles zag er precies nog zo uit als de vorige keer dat hij hier kwam...

[& SPOTTEDLEAF]}

Spottedleaf haalde even diep adem, en sloot haar ogen voor een paar tellen. Vervolgens opende ze die weer en schoot ze tegelijkertijd sierlijk de lucht in. De lichtgrijze muis die niks doorhad, totdat de calico kattin was gesprongen, zocht direct de veiligheid van zijn hol op. Echter was het prooidier te laat, en had Spottedleaf het beestje al doodgebeten. Trots raapte ze het op, en liet ze het ergens onder een paar struiken weer vallen. Met één van haar voorpoten schopte ze wat zand over het pas gedode diertje zodat ze die later weer kon komen halen. Met snelle passen trippelde ze verder richting de Fourtrees. Aangezien ze vandaag nog niet echt iets nuttigs had gedaan, behalve jagen, wou ze de borders gaan nakijken. Je wist maar nooit of een andere Clan een aanval had gepland. De verse Newleaf geuren vulden haar neusgaten en deden de Windclan poes huiveren. Ze had de warmte en aroma's van Newleaf gemist. Afgelopen Leafbare was een zwaar seizoen geweest, echter was er geen enkele Windclanner gestorven van de kou of van een ziekte. Althans, toch niet dat zij wist. Behalve Inkmask, hun vorige deputy. Ook al was hij niet gestorven door een ziekte of van de kou, hij was doodgeschoten geweest door enkele Twolegs. Ze miste hem, maar ergens wist ze wel dat Inkmask het nu goed had. Dat de Starclan hem had ontvangen met open armen. Eenmaal aangekomen gleed ze met haar vriendelijke blik over alle bomen en struiken die er rondom haar heen stonden. Niets speciaals te zien. Net toen ze van plan was weer terug te gaan naar het Windclan territorium, drong een nieuwe geur haar neusgaten binnen. Nieuwsgierig draaide de schildpad poes haar om. Misschien had ze te snel een conclusie gemaakt, aangezien er net een onbekende kater was gearriveerd. Rustig stapte ze naar hem toe, en keek ze de gevlekte kater aan met haar warme amberkleurige ogen. "Hallo, Thunderclan kat." Begroette ze hem rustig. Niet dat ze on-loyaal was, en zomaar vriendschap sloot met een wildvreemde kat. Maar je hoefde toch ook weer niet vijandelijk te zijn, toch?

_{Plots zag de kater een poes op hem afstappen, Windclan zo te ruiken. "Hallo, Thunderclan kat." Begroette ze hem rustig, 'Zeg maar Timefall hoor' antwoorde hij hier rustig op en glimlachte vrolijk naar de kattin voor hem. Een gesprek kon nooit kwaad, alsof je daardoor onloyaal werd. 'Ook de vierboom en zijn mooie weer aan het bewonderen?' vroeg hij vrolijk en keek de tortoiseshell poes even aan, waarna hij naar achteren keek naar het Thunderclan territory waar je nog net de donkere wolken kon zien hangen. Het werd er al haast niet meer licht, even zuchtte hij en richtte zijn aandacht weer op de poes, 'Wat is jouw naam eigenlijk?' Hij gunde de kattin een vriendelijke glimlach en wachtte op antwoord van haar. Hij was blij dat hij even uit het donker was en dat de zon hier op zijn pels kon schijnen, want het donker maakte hem een beetje depressief, wat misschien ook wel logisch was. De hele tijd verwachtte hij dat er een storm zou losbarsten, maar de hele tijd werd die maar uitgesteld. Nu hoopte hij dat de wolken gewoon zouden overwaaien, maar daar leek het niet echt op...}

Haar ogen bleven gericht op de kater wiens naam nog onbekend was. Hij leek rustig en vriendelijk te reageren op haar aanwezigheid, iets wat ze echt apprecieerde. 'Zeg maar Timefall hoor' Miauwde de kater rustig en glimlachte naar haar. Haar oren stonden nog altijd vriendelijk naar voren gevouwen, en de lach op haar gezicht werd ook iets groter. "Oké dan, Timefall." Zei ze terug en ging op de grond zitten. Iets wat ze al wel had gezien was dat het Thunderclan territorium al enkele dagen geteisterd werd door donkere wolken. Wat dat allemaal mocht betekenen wist ze niet, en ze was het ook weer niet van plan te vragen aan Timefall. Het zou mega onbeleefd zijn, en Spottedleaf was alles behalve dat. 'Ook de vierboom en zijn mooie weer aan het bewonderen?' Vroeg de Thunderclanner vrolijk. Neutraal liet ze haar blik van de wolken weer naar Timefall glijden, en zuchtte ze even diep. "Haha, eigenlijk niet. Ik kwam even de grenzen nakijken." Beantwoorde ze zijn vraag even vrolijk als de kater en krulde haar staart netjes rond haar voorpoten. Het smalle, fijne lichaam van Spottedleaf was afgewerkt met een zachte calico pels. Timefall daar in tegen, hij was groot en sterk. Met andere woorden, de twee katten leken niets op elkaar. En hoogst waarschijnlijk had dat wel iets te maken met het feit dat ze beide in een andere Clan zaten. 'Wat is jouw naam eigenlijk?' De Windclan poes knipperde even met haar amberkleurige ogen, en slokte vervolgens een grote hap zuurstof naar binnen. "Spottedleaf is mijn naam."

_{"Haha, eigenlijk niet. Ik kwam even de grenzen nakijken." Beantwoorde ze zijn vraag, 'Dat kon ook natuurlijk' sprak hij glimlachend, hij had zijn reden al half gegeven, dus daar moest ze niet naar vragen, 'Wat is jouw naam eigenlijk?' vroeg hij toen. De Windclan poes knipperde even met haar amberkleurige ogen, en slokte vervolgens een grote hap zuurstof naar binnen. "Spottedleaf is mijn naam." Hij knikte even bij het horen van haar naam, het paste wel bij haar, 'Aangenaam' sprak hij vrolijk, hij moest toegeven dat hij in een goede bui was vandaag en dat was misschien maar goed ook, anders zou de poes er nu al snel van langs hebben gekregen door al gewoon op hem af te stappen. Maar daar ahd hij deze dag geen zin in. 'Eindelijk komt Newleaf een beetje op gang, enkel is dat bij ons niet echt te zien' grinnikte hij. Het moest de zon op zijn vacht zijn die hem zo vrolijk maakte, wat wou je ook als je nu al minstends 2 dagen opgesloten zat in het donker, dat het de hele tijd nacht leek te zijn en dat je heel onregelmatig een kleine regenbui over je heen kreeg. Daar werd je niet bepaald vrolijk van.}

'Dat kon ook natuurlijk' Een schrale lach kwam tevoorschijn op haar gelaat. Je kwam niet vaak katten tegen die zo aardig waren. Maar de Thunderclanners waren dan ook weer niet zo snel op hun teentjes getrapt als de Shadowclanners. Echter ze voelde geen haat tegenover één van die twee Clans. Eerlijk gezegd haatte ze geen enkele Clan, zelfs niet de kittypets. Ze waren tenslotte toch gewoon maar allemaal katten? Iedereen was evenveel waard, echter waren er sommigen die hun waarde wisten op te wekken. 'Dat kon ook natuurlijk' Sprak Timefall vrolijk. Ze knikte een beetje afwezig, maar liet haar blik weer rusten op de schouders van de kater die voor haar stond. 'Eindelijk komt Newleaf een beetje op gang, enkel is dat bij ons niet echt te zien' Grinnikte hij, waardoor ze hem weer in de ogen aankeek. "Ik wil niet onbeleefd zijn of zo, maar er is toch niets aan de hand hé?" Vroeg ze lichtjes verlegen. Hij was er deze keer zelf over begonnen, dus was het wel begrijpelijk dat ze vragen begon te stellen. En het was gewoon uit ongerustheid dat ze het vroeg, niet om informatie te pakken te krijgen.

_{De poes keek hem weer aan en vroeg licht verlegen, "Ik wil niet onbeleefd zijn of zo, maar er is toch niets aan de hand hé?" De kater haalde zijn massieve schouders op en keek even naar hun kamp, 'Tja, een paar donkere wolken, dat is al, alhoewel je soms het verschil niet meer te zien krijgt tussen dag en nacht. Er wordt een storm verwacht, maar hij komt maar niet, misschien is het ook niks.' Een vrolijke glimlach sierde de kater zijn gezicht, wie boeide het ook. Als de storm kwam, dan kwam hij, daarbij was er geen enkele clan die een andere clan wou aanvallen als er gewoon een hevige storm werd verwacht. Enkel leken Fireheart en Bluestar zo gespannen, ze zonden steeds meer patrouilles er op uit, verdedigden het kamp extra goed... Er moest iets aan de hand zijn, maar wat, dat wisten ze niet. Ach het zou ook wel, hij zou het wel zien, hij kon er toch niets aan veranderen! Rustig keek hij de poes weer aan, 'Maar goed, bij jullie nog iets interessants gebeurt?' Ze waren hier bij Fourtrees een kat mocht hier toch wel vriendschappelijk met een kat van een andere clan praten, of niet soms? Soms wat info uitwisselen kon heus geen kwaad, het was juist goed om een beetje te weten wat er in andere clans omging, niet waar?}

Met een vragende blik in haar ogen keek ze de kater aan. Misschien was ze te ver gegaan, en kon ze die vraag beter niet hebben gesteld? 'Tja, een paar donkere wolken, dat is al, alhoewel je soms het verschil niet meer te zien krijgt tussen dag en nacht. Er wordt een storm verwacht, maar hij komt maar niet, misschien is het ook niks.' Een tikkeltje verbaasd door de plotse informatie spitste ze haar oren nog iets meer naar voren. "Dat lijkt me niet al te gezellig..." Murmelde ze half in haarzelf. Het zag er ook naar uit dat er binnenkort een storm ging losbreken in het territorium van de Thunderclan, maar volgens Timefall kwam die maar niet. Ze liet haar zakken totdat ze in een zithouding terecht kwam, en sloeg haar staart over haar poten. 'Maar goed, bij jullie nog iets interessants gebeurt?' Vroeg de Thunderclanner aan haar. Als ze nu niets zou zeggen, leek het op verraad. En ze was niet van plan om die kater hier te laten vertrekken met zulke gedachten over haar. Een liichte treurige blik kwam tevoorschijn in haar amberkleurige ogen. "Inkmask, onze deputy is doodgeschoten door enkele Twolegs die ons territorium betraden." Miauwde ze iets zachter dan voorheen. De schildpad poes zuchtte diep, en schudde vervolgens haar hoofd. "Maar voor de rest verloopt alles goed in de Windclan." De treurige blik die zojuist nog zichtbaar was in haar ogen was ondertussen al verdwenen, en had plaats gemaakt voor een iets vrolijkere blik.