Prelude of darkness and light

Welkom leedjes bij de nieuwe grote verhaallijn van Warrior Cats! We gaan jullie nog even in spanning houden, maar geloof me, de details komen snel genoeg!

Jullie zijn alvast welkom om te speculeren over wat er allemaal gaat gebeuren~

Langzaam veranderden de dorre en duistere grasvlakten waarover hij altijd heenliep in velden van eindeloze en kleurige bloemen. Het ziekelijke groene en lichtgevende mos verdween langzaam en vervaagde in de wind. Toen de zwarte en massieve kater zijn ogen weer opende, was hij niet meer in het duistere woud waarin hij altijd rondwaarde. Voor nu was hij in het droombeeld van een kat. Een andere omgeving dan dat hij gewend was. Maar hij moest er bijna van overgeven. Walgelijk gebied... Zo walgelijk zoet.. Maar voor was hij hier niet om te 'genieten' van de ambiance.

Zijn massieve poten maakten lichte afdrukken in de aarde terwijl hij zocht naar degene met wie hij wilde spreken. Rustig liet hij zijn stem luiden toen hij de massieve kater zag. "Firestar," Miauwde de kater, zijn rauwe stem ietwat gladder makende tot een vriendelijker toon. Met een lichte glimlach boog hij zijn kop naar de vlammenkleurige kater. "Wat goed om u gevonden te hebben." Miauwde hij.

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

Die avond was een normale avond. Firestar liet zijn blik voor een laatste keer door het kamp glijden, voor hij zijn den in stapte en uit het zicht verscheen. Met lome passen liep hij naar zijn nest en plofte erin neer. Na zich goed opgerold te hebben tussen het zachte mos, sloot hij zijn ogen en zonk hij al snel weg in zijn dromen. Het ging echter wat anders dan normaal, want in plaats van echte dromen, merkte hij dat hij zich op een open veld vol bloemen bevond. Na al de dromen die hij al van StarClan had ontvangen wist hij het onderscheid tussen een echte droom en een droom van hen wel te maken. Terwijl hij om zich heen keek om te zien of er iemand was die hem iets kwam vertellen, verscheen er een massieve zwart met witte kater. De kat liep op hem af en sprak hem aan bij zijn naam. Firestar knikte toen hij aangesproken werd. Hoewel hij hem niet kende was zijn houding vriendelijk, dus waarschijnlijk was hij hier om hem iets belangrijks mee te geven. "Hallo, met wie heb ik het genoegen te spreken?" vroeg hij even beleefd aan de kater voor hem. Waarschijnlijk was deze kater lang van voor zijn tijd in het bos.

WORDS ### TAGS Sabrefang NOTES None

Sabrefang richtte zijn priemende, gele ogen op de clanleader die voor hem stond. Zijn psyche was zo zwak, zo makkelijk te breken. Of tenminste, zo leek het. "Hallo, met wie heb ik het genoegen te spreken?" Miauwde de clanleader op een beleefde toon. Sabrefang glimlachte rustig naar de kater en trok even met zijn snorharen. Hierna boog hij zijn kop op een beleefde wijze. "Met Sabrefang," Miauwde de kater rustig, "Ik heb ver voor uw tijd geleefd en ben hier nu om u te waarschuwen." Miauwde de kater op rustige toon met zijn diepe stem. De kater wist dat hij het goed moest spelen, maar dat zou hij dan ook doen. Het manipuleren van katten als ze dachten dat je van goddelijke plaatsen kwam, was makkelijker dan dat je zou verwachte.

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

De rode kater wachtte kalmpjes op antwoord en bij het horen van de naam Sabrefang ging er, zoals hij al verwachtte, geen lampje branden. Dit was een kat die hij niet kende. "Aangenaam, Sabrefang" sprak hij rustig, al deden de laatste woorden van de kater zijn vacht wat ongemakkelijk prikkelen. Firestar ging zitten, wetende dat hij hier nog wel even zou zijn als er iets belangrijks aan de gang was. "Voor ik het vergeet, het is niet nodig mij zo formeel aan te spreken, zeker niet door een oud warrior als u." De katten uit StarClan hadden altijd zijn respect gehad en hij voelde zich redelijk nietig nu hij hier voor deze warrior uit oudere tijden stond. Nu dat eruit was kon hij Sabrefang vragen waarvoor hij in zijn droom was verschenen, wat het gevaar was dat op de loer lag. "Vertel, wat is het waar ik voor gewaarschuwd moet worden?"

WORDS ### TAGS Sabrefang NOTES None

Rustig krulde Sabrefang zijn dikke, zwart met wit gekleurde staart om zijn lichaam heen, waarna hij zijn blik weer op de clanleader richtte. Dit was bijna te makkelijk. De kater boog zijn kop eventjes om de kater nogmaals een blijk van begroeting te geven. "Vertel, wat is het waar ik voor gewaarschuwd moet worden?" Vroeg de clanleader. "We kunnen het niet langer aanzien hoe je lijdt door dingen uit het verleden, dingen die je te zwaar beïnvloeden en je oordeel vertroebelen." Miauwde de kater op rustige toon. "En vooral omdat het dingen zijn die het niet waard zijn om over te rouwen." Miauwde de kater. "We vinden het belangrijk dat je weet, zeker nu je clanleader bent, dat je gebruikt bent door degene die je het meeste lief hebt..." Miauwde de kater. "The ice will melt away under the warmth of the flame, protecting it from all the powers it can't tame... But the water flow will drift and drown the fiery heart and then the flames will slowly fade and fall apart.." Prevelde de kater.

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

Bij het antwoord wat hij kreeg voelde hij zijn oren wat zakken. Dus StarClan keek toe hoe hij wankelend stand probeerde te houden. Natuurlijk zagen zij al zijn zwaktes, alsof dat te verbergen viel voor katten die altijd over je waakte. Het feit dat het zo duidelijk was, dat was iets waarop hij niet gehoopt had. Helaas was hij niet zo'n goede toneelspeler. Bij de volgende woorden van Sabrefang schoten Firestar's oren echter weer omhoog. Zijn groene ogen wat nauwer, de woorden die net gesproken waren in zich opnemend. Wat? Dingen die het niet waard zijn om over te rouwen? Hij had al bijna zijn mond open gedaan toen Sabrefang zijn woorden vervolgde. Niet dat deze woorden het er beter op maakten. Nee, in tegendeel. Firestar's oren schoten omlaag, zijn uitdrukking geschokt, maar ook vol ongeloof. Tot overmaat van ramp volgde er ook nog eens een prophecy over wat er hier gaande was, alsof ze het hem in zijn gezicht wilde wrijven. "En u denkt dat ik het zomaar geloof als iemand die ik nog nooit ontmoet heb, me eventjes komt vertellen dat Icestorm mij gebruikt heeft? Het spijt me, maar ze heeft mij altijd geholpen en ik kan deze beschuldigingen niet simpelweg aannemen." Zijn stem klonk feller, maar nog net niet onbeleefd. Toch was er ergens een klein beetje twijfel gezaaid. Als deze kat de waarheid sprak.. Wat als hij gelijk had?

WORDS ### TAGS Sabrefang NOTES None

Zoals hij al verwacht had, kreeg hij niet echt een hele vrolijke reactie van Firestar. Nee, de reactie was er één vervuld van pijn en hij genoot ervan. Toch hield hij zijn blik in een medelevende plooi en keek hij naar de vuurrode kater, die alleen al leek te wankelen onder zijn woorden. "En u denkt dat ik het zomaar geloof als iemand die ik nog nooit ontmoet heb, me eventjes komt vertellen dat Icestorm mij gebruikt heeft? Het spijt me, maar ze heeft mij altijd geholpen en ik kan deze beschuldigingen niet simpelweg aannemen." Miauwde de kater. Sabrefang zuchtte lichtjes. "Ik snap dat het moeilijk is om aan te nemen. Maar wat voor een baat zouden wij hebben bij het vertellen van leugens?" Vroeg de kater rustig, nog steeds het woord Starclan vermijdende. Firestar zou hem nooit kunnen beschuldigen van liegen. De dwaze kater nam alleen maar aan dat hij van de Starclan was. "Je hebt een kat geholpen die uit balans was, eentje die dringend hulp nodig had om haar uit de problemen te helpen. Eentje die vreesde voor haar leven. Wat zou jij doen als je in de situatie zat? Een kleine, witte leugen zou dan een klein offer zijn.. niet?" Miauwde de kater op rustige toon.

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

Firestar wachtte af. Hij had al zo weinig houvast gehad de laatste tijd en dan moest dit er ook nog bij komen. Sabrefang leek echter medelevend te blijven, geen moment liet hij blijken dat dit gewoon een nare grap was, of misschien de woorden van iemand die hem om de een of andere redenen wat aan wilde doen. Zijn woorden kwamen dan ook hard aan. Wat had StarClan te winnen met zo'n leugen? Niets natuurlijk. Toch was zijn vlam nog niet opgebrand. "Ik snap dat ze niet in de beste positie zat, maar ik ken haar al van voor ze zo was. Icestorm zou nooit zoiets doen. En daarbij, ik was degene die haar leuk vond, toen ze nog zo bang was dat ze niets van me moest weten. En nu dan, in StarClan, nu ze weer bij zinnen is. Ze zou het me allang verteld hebben als het anders zat. Ik heb haar al genoeg mogen bezoeken hier," kwam er vurig uit. Nee, hij was niet klaar om dit te geloven, hij moest dit ook helemaal niet geloven. Dit klopte niet, zo was Icestorm niet.

WORDS ### TAGS Sabrefang NOTES None

"Ik snap dat ze niet in de beste positie zat, maar ik ken haar al van voor ze zo was. Icestorm zou nooit zoiets doen. En daarbij, ik was degene die haar leuk vond, toen ze nog zo bang was dat ze niets van me moest weten. En nu dan, in StarClan, nu ze weer bij zinnen is. Ze zou het me allang verteld hebben als het anders zat. Ik heb haar al genoeg mogen bezoeken hier," De kater was weerbarstiger dan dat hij eruit zou zien. "Nogmaals, wat zouden we eraan hebben als we niet eerlijk naar elkaar zijn, beste Firestar? En waarom is ze dan niet hierheen gekomen om het te ontkrachten?" Miauwde de kater op kalme toon. "Ik ben gestuurd om je uit je lijden te verlossen, aangezien we het niet langer konden aanzien. Een moederpoes doet immers alles voor haar kittens en jij nu ook.. Is het je verder niet opgevallen dat er een opvallend blauwe kitten in je nest zit...? En een bruine? Het spijt me om het je te moeten vertellen, werkelijk waar." Miauwde de kater, waarna hij zich op de opkomende zon richtte, zelfs in de droom was er voor hem een tijdindicatie. "Voor nu moet ik je verlaten. Maar als je me nodig hebt.. Ik zal er zijn." Miauwde kater. "Voor nu.. ontwaak" De woorden echoden en langzaam begon de droomwereld af te brokkelen en de kater langzaam op te lossen in de lucht.

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

De rode kater sloeg zijn klauwen in de aarde onder hem toen Sabrefang weer begon te spreken. Hoe veel hij ook zei, de zwart witte kater wist overal wel iets op terug te zeggen. Maar hij had gelijk, ergens. Icestorm was hier niet om hem te zeggen dat het niet zo was. Ze zou toch wel weten dat hem dit verteld zou worden? Als dat niet het geval was dan zou ze er zelf wel achter zijn gekomen en had ze nu al moeten verschijnen. Maar ze was er niet. Misschien was ze bezig met iets anders. Toen de StarClan kater over zijn kittens begon voelde hij zijn vacht omhoog komen. Bluekit en Arrowkit's kleuren waren vast te verklaren, toch. Het was niet raar dat ze kittens hadden die qua vachtkleur niet met hen overeen kwamen, toch? Met zijn oren in de nek gelegd, stond hij op en zette een stap achteruit, bang om nog meer te horen. Want Firestar voelde zijn argumenten langzaam maar zeker weg brokkelen, samen met zijn zekerheid. Nog voor hij opnieuw op de kat in kon gaan, kwam de zon op. Sabrefang maakte duidelijk dat hij weg moest en met zijn laatste woorden begon ook de droomwereld te verdwijnen. Toen Firestar het mos weer onder zijn lichaam voelde schoten zijn ogen open en sprong hij overeind in zijn den. Het is niet waar. Het is niet waar.

WORDS ### TAGS Sabrefang NOTES None

Onderwerp: Re: Prelude of darkness and light