|
| Cynthia 16
| |
| Onderwerp: Such a stupid mistake do 24 jan 2013 - 18:34 | |
| Brackenpaw keek naar de rivier die voor hem uitstrekte. Hij had niet echt erover nagedacht waar hij naartoe zou gaan, maar dat maakte nu toch niet meer uit, aangezien hij hier nu toch al was. Hij liep langs de rand van de rivier. Het water was gelukkig niet al te ruw vandaag, maar zin in een natte vacht had hij nou ook weer niet. Hij begon langs de rivier te lopen, maar toen hij plotseling een geluid hoorde draaide hij zich snel om in die richting. Alleen waar hij niet op gerekend had was dat hij aardig dicht langs de waterkant aan het lopen was geweest en voor hij ook maar wist dat er geen grond meer onder zijn achterpoten was, viel hij ermee in het water. Hij hoopte nu alleen niet dat degene die het geluid had gemaakt hem had zien vallen. Geïrriteerd klom hij uit het water en schudde hij zijn vacht even uit. Hij had net zo goed helemaal nat kunnen worden nu.
[Open] |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake do 24 jan 2013 - 21:24 | |
| Creamypaw liep het kamp uit. Hij zou vandaag wat prooi binnen halen. Hij werd steeds zekerder met jagen, al ging het nog steeds niet altijd even goed. Eigenlijk ging het nog vaak genoeg goed mis. Toch gaf hij niet op en lukte het soms om wel wat te vangen, wat hij dan met veel trots terug bracht naar het kamp. Toch schaamde hij zich er soms voor, zouden anderen het doorhebben? Zouden ze het raar of erg vinden, dat het niet altijd goed ging. Soms maakte hij zich daar druk over, maar op dat moment niet. Hij zou wat meenemen voor de clan, dat had hij zichzelf voorgenomen. Dus liep hij tussen wat bomen door in de richting van de rivier. Hij had zijn bek een stukje open en zijn oren draaiden oplettend wat opzij en dan weer naar voren. Hij versnelde zijn pas iets, toen hij doorkreeg dat er nog geen prooi in de buurt was. Hij vertraagde zijn pas alleen al snel weer, omdat de geur van een andere kat zijn bek bereikt had. Hij concentreerde zich op de geur en kwam tot de conclusie dat het een rivierclan kat was, een leerling net als hij. Hij kon zo snel niet op de naam van de andere leerling komen, maar hij had ook niet veel tijd om daar over na te denken. Want hij was inmiddels bij de rivier gekomen en was zo in gedachten geweest waardoor hij tegen een struik aangelopen was. Waarmee hij genoeg geluid maakte, om alle prooi op te laten schrikken. Hij vloekte binnensmonds en keek toen op. Waardoor hij nog net zag hoe de andere kater in het water belande. Hij sprong geschrokken in de richting van de rand van de rivier, waar de leerling weer op de kant klom. “Ooh sorry,” riep hij nog steeds wat ontdaan. “Dat was mijn schuld hè?” Hij keek even schuldbewust naar zijn voorpoten, daarna richtte de blik in zijn lichtblauwe ogen zich weer op jonge kater. “Het was niet mijn bedoeling je op te schrikken,” vervolgde hij. “En alle prooi,” mompelde hij er zacht achteraan. Terwijl hij nog een paar verwijtende opmerkingen naar zichzelf inhield. Dat was dus echt een domme actie geweest. Hij had op moeten letten. Door zijn schuld was Brackenpaw, want het schoot hem opeens te binnen hoe de leerling heette, in het water gevallen en had hij nog alle prooi weggejaagd ook. Dat ging weer lekker.
Words:404 Mood: Shamed Company: Brackenpaw |
|
| | | Cynthia 16
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake vr 25 jan 2013 - 12:29 | |
| "Ooh sorry." Hoorde Brackenpaw iemand roepen. Het was toch niet echt iemand anders fout geweest dat hij in de rivier was gevallen? Maar misschien was het wel degene die het geluid had gemaakt, maar het was dan nog steeds zijn eigen fout. "Dat was mijn schuld hè?" Hij schudde zijn hoofd. "Dat was niet echt jouw schuld, het was meer mijn eigen stommiteit." Zei hij. Hij probeerde rustig over te komen, maar van binnen schaamde hij zich ervoor dat hij door zijn eigen fout in de rivier was beland. "Het was niet mijn bedoeling je op te schrikken," Vervolgde de kater. "En alle prooi." Het laatste was lastig te verstaan geweest, maar hij had toch gehoord. "Het is niet jouw schuld, ik liep te dicht langs de rand van de rivier en denk je niet dat ik net alle vissen heb weggejaagd?" Dat was ook nog waar, nu had hij ook nog de vissen weggejaagd en de kans om nu nog iets te vangen was er waarschijnlijk niet meer. "Het was dus denk ik meer mijn eigen fout." Concludeerde hij uiteindelijk. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake vr 25 jan 2013 - 22:16 | |
| Er kwam een klein grijnsje om zijn lippen toen Brackenpaw zei dat hij alle vissen weggejaagd had. “Ach ja,” zei hij weer wat gerustgesteld. “Dan hebben we gezellig samen alle prooi weggejaagd,” Hij glimlachte vriendelijk naar de andere leerling. “Het kwam door ons samen, maar iedereen maakt wel eens een foutje lijkt me.” Vervolgde hij. “Tenminste ik wel,” hij had er geen moeite mee om dat toe te geven. Het was nou eenmaal zo en dat ging hij niet verbergen. “Jij was Brackenpaw toch?” vroeg hij toen. Hij keek de kater vragend aan. Terwijl hij ging zitten en zijn staart om zijn middel sloeg. Hij spitste zijn oren en zijn houding straalde vriendelijkheid en nieuwsgierigheid uit. “Was je aan het jagen?” Er kwam weer een klein grijnsje om zijn lippen. “Wat we nu wel kunnen vergeten, maar ze komen vanzelf wel terug.” Hij was altijd optimistisch zo zat hij in elkaar. Hij zou nooit bij de pakken neer gaan zitten als iets mis ging of als iets niet lukte. Hij zou het net zo lang proberen totdat het wel goed ging.
Words:181 Mood: Happy Company: Brackenpaw |
|
| | | Cynthia 16
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake za 26 jan 2013 - 9:56 | |
| "Ach ja," Hoorde hij de kater zeggen. "Dan hebben we gezellig samen alle prooi weggejaagd." Dat was dan wel weer waar, maar hij had ergens toch kunnen proberen dat te voorkomen door niet zo dicht langs de rivier te lopen en dan konden ze nu op zijn minst nog vissen. "Het kwam door ons samen, maar iedereen maakt wel eens een foutje lijkt me." Ergens was dat wel waar, maar hij maakte liever geen fouten. "Tenminste ik wel." En de warriors zouden waarschijnlijk ook niet zo snel fouten maken. "Jij was Brackenpaw toch?" Hij knikte zijn hoofd. "En jij bent Creamypaw toch?" Hij had de kater eigenlijk nog helemaal niet goed bekeken tot diegene vroeg of hij Brackenpaw heette. Nog een fout die hij had gemaakt, hoeveel had hij er vandaag al wel niet gemaakt? "Was je aan het jagen?" Hij was het ergens wel van plan geweest, eenmaal hij hier aangekomen was. "Wat we nu wel kunnen vergeten, maar ze komen vanzelf wel terug." Hij had liever gehad dat ze nog steeds konden jagen, maar dat was nu overduidelijk geen optie meer. "Ik was wel van plan om te gaan jagen, maar dat is duidelijk geen optie meer." Zei hij. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake zo 27 jan 2013 - 15:59 | |
| Hij glimlachte toen Brackenpaw er niks meer tegen in bracht, dus dat hij het er waarschijnlijk mee eens was. Wat er in de kop van de andere leerling om ging kon hij natuurlijk niet raden, maar hij was blij dat hij niet weer ging zeggen dat het zijn schuld was. "En jij bent Creamypaw toch?" Ook hij knikte. “Ja klopt,” zei hij toen. “Ja, dat was ik ook van plan.” Vervolgde hij toen Brackenpaw zei dat hij eigenlijk wel had willen jagen. “Maar we kunnen ook onze gevechtstechnieken gaan verbeteren, als je zin hebt?” vroeg hij plots enthousiast. “De prooi komt vanzelf wel terug, maar we kunnen dan ondertussen wel oefenen toch?” Hij keek hem aan. “Of heb je daar geen zin in?” Hij sprong overeind en zakte iets door zijn poten. Er lag een uitdagende blik in zijn lichtblauwe ogen. Zijn staart zwiepte even heen en weer terwijl hij zijn spieren spande en afwachtte wat Brackenpaw zou doen. “Pak me dan,” vervolgde hij met een plagerige ondertoon in zijn stem.
Words:171 Mood: Happy Company: Brackenpaw |
|
| | | Moontie ^^ 44
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake do 31 jan 2013 - 14:18 | |
| De dag begon vroeg voor Mistpaw. Ze werd al snel wakker door de vogeltjes die hun geluid weer begonnen vrij te geven. De sneeuw was gesmolten, warmere tijden waren in aankomst. Ze was maar haar nest uit gegaan, ze had niet meer kunnen slapen. Dat vond ze eigenlijk niet erg, s'ochtends was de wereld ook mooi. Nu liep ze op een drafje tussen de struiken heen te voeteren. Ze sloeg vrolijk met haar dikke staart. Ze spinde, was vrolijk als altijd. Ze rook aan een blad, er zat water op. Eerder die dag had het geregend, het sneeuwde niet langer. Mistpaw had heel erg genoten van het fenomeen 'sneeuw'. Ze hoopte dat het wel weer terug kwam, het was grappig. Ze wilde wel.. dat dat zou wachten want het was ook koud. Ze snuffelde met haar neus in de lucht, geuren opsporen vond ze nog moeilijk. Geluk lag op haar pad, ze ving een spoor van een muizen geur. Ze ging achter de geur aan, stilletjes en in een geconcentreerde jacht houding. Even verderop zag ze het holletje van het dier. Ze slikte langs haar lippen, ze had al lang geen muis meer gehad. Ze zag het beestje uit zijn holletje hupsen, het was vroeg voor het seizoen. Niet dat dat Mistpaw wat uitmaakte, ze had enkel honger. Ze sloeg met haar staart en hupste een beetje op haar achterste. Ze maakte teveel geluid doordat ze zo opgewonden was. De muis had het in de gaten, keek op en vluchtte weg in zijn holletje. Mistpaw sprong er tevergeefs achteraan. Verwoed sloeg ze met haar poten tegen het gat. ''Kom er uit jij!'' Het was frustratie die door haar heen ging. Een seconde nadat ze dat had geroepen tuite ze verschrikt haar mond, dat had ze niet moeten doen. Nu was alle overige prooi weg gejaagd. Ze fronste, niet goed niet goed. Mistpaw liet het van zich af vallen, dan niet. Ze haalde haar schouders op en liep verder. Toen ze verder liep zag ze de rivier verschijnen, een glimlach verscheen rond haar lippen. Ze zag ook twee schimmen van twee andere katten. Ze zag met haar helderblauwe ogen dat het twee katers waren. Mistpaw kreeg een speelse glans in haar ogen. Ze zag een crème kleurige kater en een wit met strepen achtig iets. Mistpaw kon het niet goed omschrijven maar ze von het wel cool. Ze liep op de katers af, in sierlijke tred. ''Haai! Hoe is het met jullie?'' Ze keek hen vrolijk aan en kwam er bij staan.
|
May i? ^^'' |
| | | Cynthia 16
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake vr 1 feb 2013 - 13:07 | |
| Misschien konden ze inderdaad later nog wel gaan jagen, maar dat was nu geen optie. Het voorstel om wat gevechtstechnieken te gaan oefenen leek hem ook wel een goed idee, alleen dan wilde hij het niet te dicht bij het water doen, want straks viel hij er nog een keer in en één keer per dag was wel genoeg. Creamypaw nam al een uitdagende houding aan en hij wilde zich net klaarmaken toen hij de stem van een andere kat hoorde. "Haai! Hoe is het met jullie?" Hij draaide zijn kop in de richting van waar het geluid vandaan kwam. "Hey, met mij gaat het wel goed, behalve dan dat ik net zo'n beetje alle prooi in de rivier heb weggejaagd." Zei hij. Misschien was het niet zo verstandig om te zeggen, maar misschien was het ook wel weer beter om te zeggen. "Daarom waren we ook net van plan om wat gevechtstechnieken te oefenen. Als je wil mag je ook wel meedoen." Stelde hij voor.
[Sure^^] |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: Such a stupid mistake vr 1 feb 2013 - 20:44 | |
| Verrast keek hij om toen een tweede stem zich bij hen voegde. Hij was te geconcentreerd op Brackenpaw dat hij niet doorgehad had dat er iemand aan kwam. Stom, heel stom. Al de tweede fout die dag. Hij glimlachte toen hij zijn blik op Mistpaw richtte. “Hoi Mistpaw,” begroette hij de poes vriendelijk. Hij grinnikte toen Brackenpaw zei dat hij alle prooi in de rivier weggejaagd had. “En ik aan de rand van de rivier,” viel hij de apprentice bij. “Dus jagen wordt een beetje lastig,” zei hij weer serieus. Hij keek Brackenpaw aan toen die voorstelde dat Mistpaw mee mocht doen. “Ja, doe mee!” Riep hij enthousiast. “Gezellig,” hij glimlachte nog een keer naar haar. Daarna kwam er opnieuw een uitdagende blik in zijn ogen. “Anders proberen jullie mij eerst te pakken?” stelde hij voor. Hij grijnsde plagerig. “Als het jullie lukt,” zijn staart zwiepte geconcentreerd heen en weer. Hij keek ze een voor een aan, benieuwd of ze hem zouden proberen te pakken en wie de eerste zet zou doen. Er lag een vrolijke fonkeling in zijn lichtblauwe ogen. Hij werd steeds socialer naar anderen toe en steeds vrolijker. Dat was duidelijk aan hem te merken. Hij leefde steeds meer op en hij begon te genieten van zijn jeugd. Iets wat hij eerst echt niet gekund had. Het schuldgevoel ebde weg. Hij leerde er mee leven en hij leerde genieten.
Words:232 Mood: Happy Company: Brackenpaw & Mistpaw |
|
| | | | Onderwerp: Re: Such a stupid mistake | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |