{Wish I may dream all day} Open

Je zou niet zeggen dat hier ooit sneeuw had gelegen. Of tenminste, dat vond Dreamgaze terwijl ze haar blik over het shadowclan
liet dwalen. De sprietjes groen en de bladeren kwamen alweer tevoorschijn. Nergens was er meer iets van het verstikkende wit te zien wat zich eerst de meester had gemaakt van het Shadowclan territorium. Niet dat Dreamgaze het erg vond, de pluizige poes hield wel van een beetje warmte, vrolijkheid en groen. Ondanks dat, was ze toch een Shadowclan kat in hart en nieren. Ze liet zich zeker niet de kaas van het brood eten. Oké, ze was een milde variant op de Shadowclan kat, maar goed. De poes glimlachte en keek om zich heen, totdat de struiken begonnen te ritselen. Ontwakende uit haar stille dagdroom, keek ze met een frons naar de bewegende struiken. "Kom tevoorschijn." Miauwde ze kordaat, maar toch nog met een mild geamuseerde toon in haar stem.

{Heb echt zo'n A WILD ... HAS APPEARED gevoel}

Tags: Nobody, open topic!

Hij deed zuchtend zijn gele ogen open. Er lag een kille blik in zijn ogen terwijl hij om zich heen keek. Weer een nieuwe dag om door te zien komen. Zijn blik bleef op een kater hangen in de warrior den en snel keek hij een andere kant op. Hij wist wat er met hem zou gebeuren als hij te lang naar een andere kater keek. Hij stond op, hij moest de warrior den uit. Hij liep naar buiten en pakte eerst een muis van de prooibult, die at hij op voordat hij het kamp verliet. In het kamp zijn voelde voor hem beklemmend, omdat hij er nooit zichzelf kon zijn. Hij ontspande zich eigenlijk alleen bij zijn broertje en zusje. Ook al wisten hun ook niet alles van hem, toch vonden hun het niet vreemd hoe hij deed. Ze waren met hem opgegroeid en waren dat gewend van hem. Waar anderen vroegen waarom hij zoveel met andere poesen omging, vroegen zij of hij een leuke dag gehad had. Hij liep door de kampuitgang het kamp uit terwijl zijn houding veranderde. Zijn houding werd rustig, maar er bleef een kille blik in zijn ogen liggen. Toen hij buiten stond, stopte hij met lopen. Wat ging hij eigenlijk doen? Dat had hij nog niet bedacht, zijn eerste gedachte was geweest om het kamp uit te komen. Voor de rest had hij nog niet bedacht wat hij ging doen. Hij had zijn apprentice een dag vrij gegeven, dus kon hij wel gaan jagen. Hij deed zijn bek open en proefde de lucht. Alleen in plaats van de geur van prooi, rook hij de geur van een andere shadowclan kat. Meteen spanden zijn spieren weer aan, totdat hij rook dat het een poes was. De opluchting was in zijn ogen te lezen terwijl hij weer ontspande. Hij wist dat ze hem geroken moest hebben, dus liep hij haar kant op. Hij hield zich niet stil, want hij wilde juist dat ze hem opmerkte. Hij wilde haar niet laten schrikken."Kom tevoorschijn." Er kwam een glimlach om zijn lippen terwijl hij voor haar uit te bosjes stapte. “Hallo,” zei hij. Hij ging voor haar zitten en sloeg zijn staart om zijn middel.

Dreamgaze schreef:

Met een lichte frons in haar blik, keek Dreamgaze richting de struiken die ritselden. Toch voelde de poes zich niet gealarmeerd. Ze had immers geen gevaarlijke geuren geroken en Dreamgaze was niet het type om zich heel erg druk te maken. Ze had de laatste nachten slecht geslapen en dat was te merken. Een heleboel malen was ze al naar de medicine cat geweest, maar haar slaapproblemen waren ondefinieerbaar. Zelf wist ze het wel, ze voelde zich dikwijls niet veilig genoeg om gewoon te gaan slapen. Maar op dit moment was ze rustig en dat kon je aan haar merken. Ze zette een elegante stap in de richting van de struik, haar ogen vernauwd in een mild wantrouwen. Een kater met gele ogen stapte de struiken uit en Dreamgaze nam hem met een lichte frons in zich op. "Hallo," Miauwde ze rustig, terwijl ze ging zitten. "Ook niet kunnen slapen?" Vroeg ze uiteindelijk maar, niet wetende wat ze moest zeggen. Maar uiteindelijk speelde er een lichte glimlach op haar lippen, "Of gewoon een vroege vogel in je hart?" Ze grinnikte eventjes zachtjes. Ze raspte eventjes met haar ruwe, roze tong over haar voorpoot heen en fixeerde haar blik weer even op de kater. "Vergeef me mijn onbeleefdheid, maar ik kan me met geen mogelijkheid je naam herinneren," Miauwde ze met een verontschuldigende glimlach. "De mijne is Dreamgaze trouwens."

Tags: Nobody, open topic!

Er kwam een watering glimlachje om zijn lippen toen ze hem begroette. Hij kneedde even de grond terwijl hij haar nieuwsgierig aankeek. Zijn houding zou altijd iets kils hebben, maar het was niet gemeen bedoeld. Toch kon hij het niet voorkomen, omdat dat zo ontstaan was doordat hij nooit helemaal zichzelf kon zijn. Er kwam een grijnsje om zijn lippen toen ze vroeg of hij ook niet had kunnen slapen. “Ik heb wel geslapen hoor,” zei hij toen. “Uit jouw woorden begrijp ik, dat dat bij jou niet echt het geval was?” vroeg hij er achter aan. Hij knikte toen ze vroeg of hij een vroege vogel was. “Meestal wel ja, ik ben meestal al bezig voordat de anderen wakker zijn.” Dat had een reden, maar die ging hij hier niet hardop uitspreken. Dat hield hij voor zichzelf, dat had hij altijd gedaan. Het was iets waar hij met niemand over praatte. Hij grinnikte toen ze om zijn naam vroeg. “Er zijn ook zo veel namen bijgekomen de laatste tijd,” Hij keek haar aan. “Het aantal kittens die apprentice geworden zijn is echt groot.” Hij bleef haar rustig aankijken toen hij een keer met zijn staart over de grond veegde, voordat hij zijn staart weer om zijn middel wikkelde. “Ik herinner mij jou naam van de ceremonie,” vervolgde hij. “Mijn naam is Freemind, aangenaam Dreamgaze.” Hij glimlachte naar haar. Hij had haar wel vaker zien lopen in het kamp, maar hij had nog nooit echt met haar gesproken. “Jij hebt ook een apprentice gekregen op de ceremonie toch?” Hij trok even met zijn oren toen het geluid van een vogel zijn zintuigen prikkelde. Hij keek omhoog, waar een merel over hen heen scheerde.

Met een rustige blik keek Dreamgaze naar haar gesprekspartner en hierna ging ze met een soepele beweging zitten. Ze krulde haar staart over haar voorpootjes heen, al was dat alleen al om ze lekker warm te houden. Ze kon het niet helpen, ze had het vaak koud. Liet het Shadowclan territorium nou meestal het koudste territorium zijn van alle vijf de clans... Nee, heel erg mazzel had ze op dat vlak niet. Ze haalde glimlachend haar slanke schouders op toen Freemind begon te praten. "Nee, ik kon niet slapen," Bekende ze, "Maar dat is een veel voorkomend verhaal. Dus ik reken mezelf gewoon tot de soort genaamd vroege vogels én nachtuilen." Miauwde ze losjes, waarna ze zich eventjes uitrekte. "Praat me er niet van, ik denk dat Brokenstar scheel gezien heeft toen hij mentoren moest uitzoeken." Grinnikte Dreamgaze, "De partners hebben hun best gedaan tijdens bladval en bladkaal." Ze lachte rustig voor een paar hartslagen en keek hierna Freemind weer aan, "Maar even zonder gekheid, het is wel goed voor de clan, grote getalen betekend groot in de strijd." Ondanks dat ze af en toe altijd met haar hoofd in de wolken scheen te lopen, was Dreamgaze heus niet dom. Ze kon best strategisch uit de hoek komen, ze deed het alleen niet zo vaak. "In ieder geval, aangenaam kennis te maken Freemind," Spon de slanke poes, "Ik heb inderdaad een apprentice gekregen, Honeypaw, en oh boy, ik zal mijn poten daar zeker aan vol hebben. Wat een enthousiasteling." Grinnikte Dreamgaze, waarna ze haar heldere blik weer op Freemind richtte. "En jij dan? Jij hebt toch ook een apprentice gekregen?"

Tags: Nobody, open topic!

Hij keek toe toen ze ging zitten, net als hij. Er verscheen een klein grijnsje om zijn lippen toen ze zei dat ze zich tot de vroege vogels en nachtuilen rekende. “Dat kun je natuurlijk ook doen,” daarna werd zijn blik weer serieus. “Maar het blijft vervelend als je niet kan slapen, dus ik hoop voor je dat slapen binnenkort weer wat makkelijker gaat.” Ging hij verder. Hij schoot in de lach toen het gesprek op de vele kittens kwam. “Ik denk het ook wel ja. Hij liever dan ik,” zei hij lachend. “Het heeft zeker veel voordelen, maar ook een paar nadelen. We zullen meer monden te voeden hebben in bladkaal.” Even fronste hij terwijl zijn lach wegstierf. “Maar dat is iets van latere zorg. Ze kunnen zich zeker ook nuttig gaan maken,” vervolgde hij. Hij grinnikte toen ze over Honeypaw begon. “Alleen maar goed, zolang ze geen domme dingen uit gaat halen. In ieder geval succes met haar. Misschien kunnen we een keer samen een training geven?” stelde hij toen voor. “Nu nog niet, maar als ze iets verder zijn?” Hij wist eigenlijk niet waarom hij dit voorstelde, maar ergens leek hem dat opeens een goed idee. “Ja, Terrorpaw is onder mijn hoede gebracht.” Zijn blik was even over zijn omgeving gegleden, maar keek nou weer naar haar. “Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed met hem komt. Ik zal er alles aan doen om hem klaar te maken voor het warriorschap,” Hij glimlachte kalm.