Today I don't feel like doing anything

Nothing at all!

Een tikkeltje verveeld staarde ze voor haar uit, zoekende naar iets dat ze kon gaan doen. Maar helaas was het weer zo'n dag als altijd: Vervelen, vervelen en nog eens vervelen... Zonder Mentor had je echt géén pret! Je kon niet trainen, je kreeg geen taken, je kon je Mentor ook niet lastig vallen met vragen... Dus daarom had ze besloten om vandaag eens iets nieuws te gaan doen, iets compleet onverwachts! Ze hees haarzelf overeind, en stoof nadien het kamp uit, richting de Vierboom!

Ze had de Vierboom nog nooit met eigen ogen gezien, moest ze toegeven. Dovepaw had alleen nog maar verhalen over de vier machtige, grote bomen gehoord. Dus wist ze ook dat de Grote Vergadering daar werd gehouden. Eigenlijk wou ze er wel eens naartoe gaan wanneer het donker was, wanneer alle Clans er naar toe kwamen om nieuwtjes uit te wisselen, en te vergaderen. Maar ze was nog te jong. "Eindelijk!" Gilde ze uit toen ze de vier machtige bomen zag. Zo snel als ze kon rende ze er naar toe, haar mond viel open van verbazing. Wat waren die bomen groot...!

_{Gewone kleur; #000000
Spraak; dimgray
De kater wandelde door zijn gebied. Het was tijd voor de dagelijkse controle. Zijn gebied was erg mooi en er kwamen meerdere katten langs. Ook lag het vlak bij het tweebeen gebied. Dus had hij vaak kittypets op bezoek. Die hij zonder moeite vlug wegjoeg. Hij kwam bij het gebied van de tweebenen en spitste zijn oren. Algauw hoorde hij het geluid van een kat. Hij sloop naar voren om dat kat te bekijken. Mirror schatte het kleintje op een maand of 6. Hij sprong voor de neus van de kat gromde en zag hoe de kat het hek opsprong en wegvluchtte. Voor de sier sprong hij nog even op het hek keek de kat na en lachte. Hij hield van katten bang maken. Toen hij zijn hele gebied had gecontroleerd en in totaal twee katten had verjaagt vond hij dat het tijd was voor wat eten. Hij snoof de lucht op en spitste zijn oren. Helaas hoorde hij niks en rook geen eten. Hij liep een eind door het bos en probeerde het toen opnieuw. Ja hoor, dit keer rook hij wel iets. Maar niet wat hij wou ruiken, zijn neus ving de geur van tweebeen op, gelukkig ver weg. De tweebeen had met zijn gestamp alle dieren verjaagt. Mirror zuchtte en besloot dat hij vandaag dan maar zonder moest doen. Bij een riviertje dronk hij wat water en ging toen op het mos onder de zon liggen. Dit was een gevaarlijke plek dus bleef hij waakzaam. Het leek alsof hij sliep maar zijn oren waren gespitst op ieder geluidje. Algauw hoorde hij iets langs kruipen. Hij opende zijn ogen en zag een muisje scharrelen. Toen het dier verdiept was in een nootje sprong hij op en schoot uit met zijn klauw. Hij miste op een haar na. Onmiddelijk zette hij de achtervolging in. Maar het muisje verdween algauw onder een struik. Zuchtend liep hij verder. Inmiddels begon hij echt honger te krijgen en besloot het buiten zijn gebied te proberen. Daarvoor moest hij door verschillende gebieden waar hij niet welkom was. Dit lukte hem echter zonder gezien te worden. Algauw kwam hij uit bij de vierbomen. Hij was er wel eens eerder geweest maar bleef zich verbazen over de grootte van de bomen. Hij werd zo in beslag genomen door de bomen dat hij de jonge poes die vlakbij stond niet opmerkte. Plotseling drong haar geur in zijn neus. Hij keek naar haar en siste dreigend, hopend de poes vlug weg te jagen zodat hij ongestoord muizen kon vangen.}