Zoem, zoem, zoem [O P E N]

Mosquitopaw

De oudere apprentice keek uit haar amberbruine ogen terwijl ze rondliep in het kamp. De rode streep op haar rug kenmerkte haar en kleurde prachtig bij haar ogen. De amberbruine ogen werden omlijst door haar witte fluffy vacht. De mentorloze apprentice stond op en keek rond in het rustige kamp waar weinig gebeurde. Haar moeder had haar vernoemd naar de altijd irriterende Mug, Mosquito. Ook alleen maar omdat de naam zo mooi klonk, uiteindelijk bleek de naam best goed bij de poes te passen gezien ze best, naja erg vervelend kon zijn. Haar witte vacht bewoog over haar beenderen bij elke stap die de poes zette. De bomen om haar heen kleurde weer wat groener, de zon scheen fel door de bomen in het kamp. Mosquitopaw haar vacht werd heerlijk warm, het voelde zo goed dat ze ineens zin had in iets geks. Tenslotte werd ze toch al gezien als een idioot die op zn tijd schijtvervelend kon zijn. De poes begon te rennen door het kamp, ze ging elke den af tot ze op de zelfde plek terug kwam. De poes had de tik om als ze aan het rennen was zoem zoem zoem te zeggen alsof het een soort van Catchphrase was. De witte poes rende nog een paar rondjes terwijl ze redelijk hard praatte. 'Zoem, zoem, zoem...' En zo ging dat door.

Words: unknown Company: Unknown Mood: Amused & Annoying
Doing || 'speaking'

Jumping here
Jumping there
A white fluffyball
Is jumping everywhere

_{De middag was ondertussen al aangebroken. Dieren waren al klaarwakker door het licht die door de bomen met bloesems scheen. De bloesemblaadjes roken heerlijk als je er aan snuffelde. Het had zo'n heerlijke frisse lentegeur waar je spontaan vrolijk van werd. Voor een zwarte apprentice was deze dag geweldig. Een paar dagen geleden had de jonge paw een mentor gekregen, haar mentrix was zelf net pas van haar apprentice zijnde af maar had gelijk een apprentice toegewezen gekregen. Desondanks dat had de amberkleurig ogende poes de volste vertrouwen in haar en toonde ook veel enthousiamse tijden de trainingen. Na de training was ze juist het tegenovergestelde daarvan. Ze was rustig en wat uitgeput door tig keer de warrior code te horen en de hele tijd te vechten en te jagen. Ze was nog maar net apprentice dus haar conditie moest nog opbouewen giste ze. Haar ruwe tong gleed langs haar fluwelen lippen toen de de fresh-kill pile voor haar ogen zag liggen. Haar pupillen werden donkere ovalen. Ze liep erheen en pakte een muisje van de hoop af en knaagde er hongerig aan. De donkerkleurige poes voelde de heerlijke smaak van het dier in haar mond stromen. De aroma vulde haar neus. Snorrend at ze het diertje op toen ze ineens een wit met een klein beetje rode flits voorbij schieten. Verbaasd keek de jonge paw naar de kat. Al snel kwam ze erachter wie het was. Het was Mosquitopaw. Mosquito was een hypere en soms nogal irriterende apprentice zonder mentor. Dawnpaw gniffelde toen ze haar de hele tijd zoem zoem zoem hoorde "zoemen". Ze had aan die naam echt een eer gedaan. Omdat de paw toch niets te doen had stond ze op en liep in de richting van Mosquitopaw.}