Raven?! It's time!

Onderwerp: Raven?! It's time! vr 12 nov 2010 - 15:43

Spirit's dikke buik hing zwabberend om haar lijf heen, toen Spirit vaart maakte naar Raven. Spirit's buik deed ontzettend pijn en ze voelde dat de kittens gingen komen. Weeën drongen door haar buik en Spirit spinde en voelde de pijn tegelijk. Ze rende gauw het grasveld bij Vierboom op en mauwde een keer kort om Raven, terwijl ze moest liggen van de pijn. 'Raven!' mauwde ze en ze zag dat het bloed er al vanaf droop. Oh jee... Als Raven niet gauw zou komen, zou ze het niet halen. Het was al avond en Spirit voelde de pijn. Ze was bij Raven ingetrokken maar was even gaan jagen voor hun tweeën. Hopelijk was Raven's territorium hier vlakbij en kon hij haar horen. Nieuwe pijnen drongen binnen en Spirit krijste van de pijn. De maan scheen op haar vacht. Spirit keek angstig naar de lucht en hoopte zo erg dat Raven in de buurt was. De weeën kwamen steeds dringender en Spirit voelde dat ze het niet lang meer kon volhouden. 'RAVEN!'

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! vr 12 nov 2010 - 16:01

Rustig lag Raven in zijn hooischuur. Spirit was net op pad gegaan om te gaan jagen. Raven vond het een beetje een raar idee. Hoe kan je ooit jagen met zo'n dikke zwabber buik. Raven dacht even na. Het zal vast wel mogelijk zijn.. Hij maakte zich wel een beetje zorgen om haar. Spirit was nu al een paar weken zwanger, en de kittens kwamen binnenkort! Vluchtig stond de donker grijze kater op, en liep naar buiten. Hij wilde wel zien hoe ze zó kon jagen. Raven zette zijn neus aan de grond, en begon haar spoor te volgen. Het ging kris kras door de bosjes, bomen en grasvelden. Opeens veranderde het spoor in wanhopige geuren, van angst en moeilijkheden. Raven schrok. Hij voelde zich even niet goed. Wat was er met haar gebeurt?? Spirit was toch niet gegrepen door een vos ofzo!? Zenuwachtig bewoon hij zijn poten heen en weer. Maar de kater spitste zijn oren. Hij hoorde een kreet.. Een luide gil. Ergens in de verte klonk: 'RAVEN!' De donker grijze kater schok op, en rende zo hard als hij kon naar zijn partner toe. Enkele bloed druppeltjes lagen in het groene gras, en daar lag Spirit... Ze was al aan het bevallen!!! De adrenaline schoot door hem heen. Met vlugge pasjes rende hij naar Spirit toe, en het uitkermde van de pijn. 'Rustig maar Spirit, ik ben er!' Riep hij haastig. Het zweet brak hem uit. Wat moest hij doen? Het was een kater, zonder enig verstand van kittens! Hij draaide zich een paar keer hulpeloos om, en richtte zich weer op Spirit, die steeds meer bloed verloor.. 'Oke Spirit, rustig ademhalen, en gebruik al je energie!!' Riep hij naar Spirit. 'Het gaat wel goed..' Zei hij gerust. Maar hij voelde zich niet goed.. Gelukkig wist hij een beetje af van geboortes...

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! vr 12 nov 2010 - 16:31

Spirit luchtte zich al iets meer op toen ze Raven's vertrouwde geur rook. Dat gaf haar genoeg energie om de bevalling goed te laten verlopen. Spirit zette zich schrap, spande haar spieren en drukte toen uit alle macht en alle pijn. Een kitten kwam langzaam tevoorschijn en Spirit siende dat Raven moest likken over het vachtje. De pijn verdween echter niet. Spirit zette zich nog sterker schrap en voelde met een nieuwe, koortsachtige pijn aan hoe een tweede kitten er door kwam. Spirit's energie zwakte steeds meer af en ze voelde zich nu al te zwak om nog een kitten te baren. Ze begon de kitten voor haar te likken. Ze kon zijn of haar vachtpatroon nog niet ontdekken zonder dat ze de vachten had schoon gelikt. Ze raspte al het bloed weg, maar een nieuwe pijn dwong haar om te stoppen en Spirit maakte koortsachtige geluidjes, terwijl haar lichaam zich in allemaal vreemde bochten wrong. Spirit keek zwak en hulpeloos naar Raven. Ze probeerde het kleintje voor haar warm te houden door er naar toe te kruipen en het beestje te likken. Een nieuwe pijn richtte haar aandacht weer op haar buik en het volgende moment spande haar spieren zich weer om een nieuwe kitten te laten baren. Spirit legde al haar kracht in die kitten en het volgende moment kwam er nog, heel langzaam en met veel pijn, een nieuwe kitten tevoorschijn. Spirit spinde ondanks de pijn en keek met doffe ogen in Raven's ogen. Daarna drong een nieuwe pijn door haar heen. Dit kon niet. Het waren al drie kittens. Tenslotte had ze geen kracht meer. Ze zou wel moeten. 'Raven... Er komt nog een...,' hijgde ze en haar laatste krachten zette ze op haar laatste komende kitten in. Ze hoopte dat dat de laatste was. Met meer moeite dan de voorgaande kittens kwam ook deze eruit en Spirit begon de kittens te likken over hun vachten. Ze hadden allemaal grijze vachten. Of niet? Spirit zag het niet goed. De kittens konden niks zien. Spirit keek hulpeloos in Raven's ogen, wachtend tot de kittens zouden reageren.

- Nu de kittens of Raven? -

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! vr 12 nov 2010 - 16:42

Goldheart lag lekker in het donker toen er een enorme druk op zijn lijfje kwam. Even later werd het licht en koud. Hij piepte luid en schudde met zijn kleine kopje. Ondertussen merkte ze dat zijn broertjes en zussjes geboren werden. 'Raven... Er komt nog een...,' hoorde ze een even later de stem van haar moeder. Die herkende hij en hij herkende ook de stem van zijn vader die had ze ook al zo vaak gehoort. 'mmmam pppapp' piepte ze. Ze had het koud en ze kon alleen een oranje kleur zien. Ze wou wetten waar ze was. Ze had honger en het was koud.

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! wo 17 nov 2010 - 22:16

Miyu lag met haar ogen dicht op de grond te peipen. Waar was ze? Ze rook haar moeders en veders geur en kroop er piepend naar toe en bleef tegen haar poeders lichaam liggen. Ze had het al iets warmer maar toch bleef ze het te koud hebben. Ze rook de geur van warme melk en begon gulzig te drinken. Ze voelde de warmte door haar stromen. en toen ze genoeg had piepte ze omdat ze het koud had. Dicht tegen haar moeder aan. Ze wist niet wat er aan de hand was en hoe ze hier opeens terecht was gekomen maar ze voelde zich veilig nu ze tegen haar moeder lag. Ze verstopte zich in de vacht van haar moeder dat je haar staart alleen maar zag. Daar lag ze goed.

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! za 20 nov 2010 - 13:58

Daylien lag net rustig ergens in te zweven toen er een schok door de wanden ging. Teminste, dat dacht ze dan. In eens gleed ze ergens uit. Haar wit grijze pelsje voelde vies en plakkerig aan. Met korte stootjes begon ze adem te halen. Waar was ze? En hoe kwam ze hier? Dat had ze toch zeker niet zelf gedaan! Wriemeldend kroop ze naar haar moeder toe. De donkere wereld die zich nu voor haar ogen afspeelde zou later wel veranderen. Maar dat wist Daylien niet. Ze rook de zoete geur van melk en kroop er op af. Ze had enorme dorst gekregen. Een gevoel wat ze eigenlijk zo`n beetje voor het eerst voelde. Het lukte Daylien om een tepel te vinden waar ze gelijk aan begon te zuigen. Gulzig dronk ze er van terwijl ze een beetje knorde omdat ze heell erge dorst had. Hmmmm, lekker zeg!! Dacht Daylien tevreden. Even later lag ze dicht tegen haar moeder aan gedrukt te slapen. Haar witte voetjes had ze met genoegen onder zich gevouwen. Eigenlijk was deze wereld veel fijner en leuker!

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! ma 22 nov 2010 - 22:18

Neko voelde opeens een schok, daarna nog een. Wat gebeurde er. De vloeistof waar hij inzat begon langzaam weg te gaan, tot hij iets hards onder zich voelde. Een schele piep kwam uit zijn mondje. Het wou een paar dingen zeggen namelijk: honger koud en pijn. Pijn vooral omdat opeens ademhalen moeilijk was. Met schokken ging zijn kleine borstkas op en neer, tot er na een tijdje vloeiende bewegingen van van kwamen. Nog een schele piep kwam uit zijn mond. Het was hier niet fijn, hij had koud en zijn haartjes zaten tegen zijn lijfje gekleefd. Hij had toch niks gedaan waaraan hij dit bverdiende? Blind en een beetje krampachtig begon hij naar warmte te zoeken. Al snel vond hij zijn moeder en ging met zijn kleine neusje de buik af. Aha! Daar zat een tepel, Neko zette zijn kleine bekje erop en begon gulzig te drinken. Toen hij vol zat lag hij in een bolletje bij zijn moeder, te slapen.

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! wo 1 dec 2010 - 20:14

De pijn voelde heftig, maar het geluk overwon het van de pijn. Vier prachtige kittens kwamen naast haar. Ze likte ze met alle moeite die ze had schoon. Het bloed ging weg en langzaam kwamen er patronen tevoorschijn. Een langharige grijze kitten met prachtige witte pootjes en grijze ogen, een cyperse poes met lichtblauwe ogen, een kitten ook een langharige vacht en felgele ogen en vervolgens een cyperse kater met helderblauwe ogen. Ze keek naar de vier en toen naar Raven's goudkleurige ogen. Hun leven was nu o zo perfect. De kittens begonnen al meteen te drinken en vielen even later in slaap. Ze snorde bij het zien van de vier volmaakte kittens. 'Ze zijn prachtig, Raven,' zei Spirit zachtjes. Tranen liepen over haar wangen van de pijn en van het geluk. 'Ze zijn echt prachtig. Ons volmaakt stukje,' sprak Spirit. 'Ik voel me ongelooflijk gelukkig. Hoe noemen we ze?' vroeg ze. Ze keek naar de poes met lichtblauwe ogen. 'Ik noem haar alvast Miyu,' fluisterde ze. Ze herhaalde de naam van hun dochter in haar hoofd. Miyu, Miyu, Miyu... Spirit spon. Dit was wat ze wouden.

Onderwerp: Re: Raven?! It's time! do 2 dec 2010 - 21:27

Miyu hoorde haar moeder praten tegen zijn vader en ze luisterde goed naar wat ze zeiden. "Ze zijn prachtig, Raven. Ze zijn echt prachtig. Ons volmaakt stukje. Ik voel me ongelooflijk gelukkig. Hoe noemen we ze? Ik noem haar alvast Miyu." Vertelde haar moeder. Ze voelde dat ze het over haar had en zijn begon blij te piepen. Haar nam was Miyu! Ze drukte zich blij tegen haar moeder aan en bleef daar warm liggen tegen haar moeder buik aan. Ze begon zelf al moe te worden terwijl ze haar broers en zus hoorde rust adem te halen in teken dat ze sliepen. Ze legde haar kop tegen een van haar broers en viel zo in slaap. Ze droomde goed en besefte dat dit noch maar het begin was van een geweldig leven verpakt in èèn en al avontuur.

Onderwerp: Re: Raven?! It's time!