{{ This is gonna take some time

_{Een newleaf wind bries waaide door zijn dikke warme vacht. Hij keek zijn Leader, tevens vader aan en knikte toen zijn vader had gevraagd de Dawn Border Patrol van de volgende ochtend te leiden. Die dag was hij nog wezen jagen en had hij twee waterratten en nog een paar vissen gevangen. Op zijn weg terug naar het kamp was niet veel gebeurd, net als die avond. Hij was weer terug bij zijn partner Lotusleaf, en nog steeds voelde hij zich schuldig over zijn daden. Enkele katten namen hem flink kwalijk voor zijn daden, ook al waren het hun taken niet. Maar hij luisterde er niet meer naar. Lotusleaf leek gewoon gelukkig en herstellende van wat er gebeurd was. Die avond keek hij rond en zocht naar twee geschikte warriors, en/of warrior en apprentice die hij mee zou nemen op patrol. Hij staarde naar een kater die bekend stond als Arcticlight. Hij stapte op de warrior af. "Stormstar had mij de leiding gegeven over de Dawn border patrol van morgen, ik neem jou mee, goed?" Sprak hij. Hij wachtte af op het antwoord, en liep toen door naar de apprentices den. Het leek hem een prima idee om een apprentice mee te nemen. "Creamypaw, ik zie je morgen ochtend bij de kamp ingang, ik neem je mee op Dawn border patrol," sprak hij waarna hij nog even naar de apprentice keek en vervolgens naar de warriors den liep. Het was avond, en het was nu ook tijd om maar te gaan slapen. Hij liep naar zijn nest toe en krulde zich er in op. Hij legde zijn kop op zijn poten en sloot zijn ogen om te gaan slapen. Die avond had hij een droom loze nacht. Hij sliep gewoon naast zijn partner. Vredig en rustig.

Toen de zon langzaam op kwam en de eerste zonne stralen naar binnen kwamen opende de massieve warrior zijn ogen. Hij keek even om zich heen. Bijna iedereen sliep nog. Hij was er ook redelijk vroeg bij. Hij hees zich zelf overeind en liep naar buiten. Hij keek om zich heen. Enkel de warriors van de nacht wacht waren nog wakker. Meer ook niet. Hij knikte naar de warrior die een gaap liet horen. Hij likte zijn poten en wachtte af tot de andere patrol leden zouden verschijnen. Hij keek naar de prooi stapel, hij ging op Border patrol, dus had hij recht om tenminste iets te eten. Dus dat deed hij ook. Hij liep naar de prooi stapel en koos een waterrat uit, het kon best zijn dat dat zijn waterrat was van de dag hier voor. Rustig at hij het dier op, en de heerlijke smaak van bloed en vlees drong zijn smaak klieren binnen. Daarna liep hij terug naar het kamp uit gang, wachtend tot de andere patrol leden zouden komen.

Arcticlight &'nd Creamypaw.
Later Yaisa 'nd Icoon {{ Wachten op toestemming}

Het was een drukke dag geweest. Hij had zijn jachttechnieken getraind. Met zwoegende flanken bleef hij staan voor het kamp. Hij had nog meer van zichzelf gevergd door langs de rivier te rennen en weer terug naar het kamp. Hij vond dat zijn conditie niet goed genoeg was en hij wou er alles aan doen om van nut te zijn, dus wou hij zo fit mogelijk zijn. Misschien vroeg hij wel te veel van zichzelf, misschien zou het hem opbreken. Alleen in zijn ogen was het goed wat hij deed, zou het hem alleen maar helpen. Dus liet hij zich niet tegenhouden en ging hij er gewoon mee door. Zijn ademhaling werd wat rustiger, dus liep hij het kamp in. Niet iedereen hoefde te zien dat hij op het moment het liefste zijn mos nest opzocht. Hij keek het kamp rond, waar het een drukte van belang was. Katten kwamen terug van het jagen of waren aan het eten. Even knorde zijn maag, waardoor er een klein grijnsje om zijn lippen verscheen. Hij liep naar de verse prooi en pakte er een vis vanaf. Daarmee liep hij naar de apprentice den en ging er voor liggen. In een paar happen had hij de vis op en likte hij zijn lippen af. Het was heel wat anders nou er weer meer prooi te vinden was. Hij stond op en liep naar zijn most nest. Daar begon hij zich te wassen, maar hij hoorde dat er iemand naar hem toe kwam. Hij tilde zijn kop op en spitste zijn oren. Het was Smoketear. "Creamypaw, ik zie je morgen ochtend bij de kamp ingang, ik neem je mee op Dawn border patrol," Even werden zijn ogen groot van verbazing. Had hij dat nou goed gehoord? Daarna gaf hij de oudere kater een respectvol knikte. “Natuurlijk Smoketear,” zei hij toen snel. “Tot morgen,” De opwinding kroop zijn lichaam binnen. Mocht hij mee op patrouille? Wat een eer, dat zou zijn eerste keer zijn. Hij wist dat hij moest gaan slapen, anders zou hij de volgende dag nog steeds moe zijn. Hij dwong zichzelf rustig te worden en zichzelf op te rollen. Na een tijdje viel hij in slaap.
De volgende dag werd hij vroeg wakker, meteen speelde het enthousiasme weer op. Hij sprong overeind en schudde zijn crèmekleurige vacht uit. Daarna trippelde hij naar buiten, waarbij hij zorgde dat hij niet boven op een andere leerling ging staan. Hij knipperde even mijn zijn ogen tegen het zonlicht en keek toen om zich heen. Hij zag Smoketear iets van de prooibult afhalen, dus hij volgde zijn voorbeeld en at zijn eten snel op. Er lag een vrolijke blik in zijn lichtblauwe ogen terwijl hij naar Smoketear toeliep, die bij de kamp uitgang stond. “Goedemorgen Smoketear,” zei hij enthousiast. Hij ging vlak voor de warrior zitten. Hij neeg even respectvol zijn kop voor hem om daarna weer enthousiast om zich heen te kijken. “Wie gaat er nog meer mee?” vroeg hij toen.

Words:497
Mood: Happy
Company: Smoketear & Arcticlight

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Calm Words: 395 Company: Smoketear and Creamypaw

De kater rekte zijn spieren kort uit. De winter had hem een beetje stijfjes gemaakt. Gelukkig werd het nu weer lente en dus ook een stuk warmer. Door de vele dagen aan de rivier te hebben gezeten had hij het best koud gehad. Want men wist dat bij het water veel wind kon zijn. De kater had zich net een waterrat van de stapel afgepakt om te beginnen aan zijn avondeten. Niet dat hij vandaag al veel gegeten had, waarschijnlijk twee prooidieren waar niet veel vlees op zat. Voor zo'n grote kater als hem was dat best redelijk. Hij had net een stukje vlees ervan op toen een schaduw over hem heen hing. De kater hief zijn hoofd op en merkte Smoketear op. Vriendelijk knikte hij naar de kater en keek hij deze vragend aan. Wat wilde Smoketear zo laat in de avond nog van hem? "Stormstar had mij de leiding gegeven over de Dawn border patrol van morgen, ik neem jou mee, goed?" Kalm knikte hij. "Tuurlijk," Wie zou Smoketear nog meer meenemen? Tijd om het te vragen had hij niet, want de kater liep na zijn antwoord naar de apprentice den. Het was dus een apprentice, oké. De kater at zijn prooi op en begroef deze onder de grond. Aangezien hij morgen vroeg op moest besloot hij om nu te gaan slapen. En niet weer de hele avond te gaan jagen. Hij liep de den binnen en legde zich neer in zijn warme nestje van mos.

De volgende morgen, toen hij de vogels al hoorde fluiten, opende hij zijn ogen. Hij zag dat de zon langzaam opkwam en besloot dus om op te staan. Als hij nog wat wilde eten van tevoren, wat hij zeker ging doen, dan moest hij wel zo vroeg opstaan. Voorzichtig liep hij door de katten heen naar buiten en meteen richting de prooistapel. Hij nam er een kleine waterrat vanaf, want veel voedsel had hij 's morgens vroeg niet nodig. De kater at het snel op, zodat hij vervolgens zich bij de warrior en apprentice kon voegen. "Goedemorgen." Zei hij als begroeting tegenover Creamypaw en Smoketear. Hij ging bij ze zitten en knikte kort naar Creamypaw. Een apprentice die hij enkele dagen terug had geholpen met jagen. Hopelijk ging het al wat beter met deze kat, want hij stond er altijd klaar voor om deze nogmaals te helpen.

_{Terwijl Smoketear zijn lippen af likte waar bij zijn scherpe lange tanden in beeld kwamen wachtte hij tot de rest van de patrol er bij zou komen. Zijn ogen gleden over het kamp, en al snel zag hij de crème kleurige poes bekend als Creamypaw de Apprentices den uit glippen. Hij had het jonge poesje gevraagd mee te gaan op patrol. Het was altijd goed om apprentices mee te nemen, dan konden ze vast leren hoe het ging in de warrior wereld. Dan was deze apprentice nog zo'n zeven moons dus zou het zeker nog drie tot vier moons duren, uiterst vijf moons voor de apprentice warrior zou worden. Smoketear zelf was al wat ouder dan de meesten. Maar hij behoorde nog niet bij de senioren warriors. Dat zou zeker nog zo'n tweeëntwintig moons duren voor dat zou ver was. Maar hij behoorde ook niet meer tot de jongsten. Hij was al twee keer vader geweest. En zijn laatste nestje stond al op het punt warrior te worden. Vooral Thistlepaw, die trainde Smoketear zelf, en hij begon Thistlepaw al geschikt te worden voor het Warrior schap, en hij wist dat Thistlepaw een onvergetelijke warrior zou worden. “Goedemorgen Smoketear,” doorbrak Creamypaw zijn gedachten. Smoketear knikte naar de apprentice. "Goedemorgen, youngster," sprak hij kalm. “Wie gaat er nog meer mee?” Vroeg Creamypaw vervolgens. Smoketear grinnikte kort, een nieuwsgierige enthousiaste apprentice. Dat was goed. Toen Smoketear antwoord wou geven kwam de derde lid al aan gelopen. Arcticlight. "Goedemorgen." Smoketear knikte naar de jonge warrior. Daarna keek hij naar Creamypaw. "Arcticlight is de warrior die nog meer mee gaat," beantwoordde hij haar vraag. Daarna draaide hij zich om en zwaaide met zijn staart als teken dat ze gingen vertrekken.
Éénmaal buiten het kamp versnelde hij nog iets meer zijn tempo om bij de border te komen. Hij zou de buitenste border doen, waar vaak rogues en Bloodclanners te vinden waren als ze Riverclan territorium wouden bereiken. Hij snoof de lucht op, maar er was niks. Hij wende zich tot Creamypaw. "Vertel, Creamypaw, reuk jij iets," vroeg hij aan de apprentice. Het was altijd goed om apprentices het eerste woord te geven tijdens een patrol, daar leerde ze het meeste van. Hij keek naar Arcticlight, en daarna weer naar Creamypaw. Er was niet veel op dit moment, maar dat kon altijd nog komen.}

Er trok een glimlach over zijn gezicht toen Smoketear hem begroette. Die glimlach werd nog breder toen hij zag dat Arcticlight zich ook bij hen voegde. De kater had hem geholpen met zijn jachttechniek om een vis te vangen en daar was hij hem heel dankbaar voor. Met een vrolijke blik in zijn lichtblauwe ogen keek hij van de een naar de ander. “Goedemorgen Arcticlight,” begroette hij ook de andere kater. Hij sprong overeind toen Smoketear met een zwiep van zijn staart aangaf, dat ze gingen vertrekken. Hij merkte dat hij het eigenlijk best wel spannend vond, maar het enthousiasme had de overhand. Waardoor hij vrolijk naast de twee warriors mee trippelde. “Waar gaan we heen?” vroeg hij nieuwsgierig toen hij het woord op Smoketear richtte. Hij was een beleefde leerling, maar wel heel leergierig. Daarom kon hij het niet laten om het te vragen. "Vertel, Creamypaw, ruik jij iets," Hij opende zijn bek een stukje om de geuren te proeven. Hij trok geconcentreerd met zijn snorharen en schudde toen zijn kop. “Alleen maar oude geuren Smoketear,” zei hij. Hij was dan misschien niet de beste in jagen, daar had hij nog veel moeite mee. Alleen geuren oppikken en herkennen, daar was hij veel meer gedreven in. Geuren ontgingen hem niet. “De geur van een eekhoorn, die daar een boom ingeschoten is.” Hij knikte naar een boom een eindje verderop. “En oude rivierclan geuren, sowieso niet van vandaag. Van gisteren denk ik,” Met jagen aarzelde hij soms, maar als het over dit onderwerp ging klonk zijn stem zeker. Hij bewoog even zijn oren en deed zijn kaken weer op elkaar. Daarna keek hij van Smoketear naar Arcticlight en terug. “Heb ik het goed?” Hij vroeg altijd om bevestiging. Hij wou alles zeker weten, want als hij iets niet goed deed, dan zou hij er voor zorgen dat hij dat verbeterde. Hoeveel moeite het hem ook zou kosten. Hij was standvastig.

Words:320
Mood: Happy
Company: Smoketear & Arcticlight

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Calm Words: 131 Company: Smoketear and Creamypaw

Zijn kristalblauwe ogen gleden over de twee katten heen, waarna hij kort met zijn staart zwiepte en zacht knikte naar de twee. Toen Smoketear een teken gaf dat ze gingen stond de kater weer op en liep hij achter Smoketear en Creamypaw het kamp uit. Zijn zintuigen stonden scherp, om alle geuren om hem heen zo goed mogelijk op te vangen. De kater grinnikte toen Smoketear vroeg wat Creamypaw rook. “Alleen maar oude geuren Smoketear,” Antwoordde de jonge apprentice. Oude geuren waren er inderdaad bij, maar rook Creamypaw ook al die prooi om hen heen? Hij vond het zo heerlijk, die prachtige geuren van prooi in deze tijd. Want na die lange tijd zonder veel voedsel te hebben gezeten had ervoor gezorgd dat hij er nu met volle tuigen van genoot.

_{“Heb ik het goed?” Vroeg Creamypaw waarna ze had verteld wat er allemaal rond liep. Smoketear knikte goed keurend. Alles klopte wel. Er waren nergens verse geuren te bekennen, enkel van prooi, en dat had Creamypaw ook goed beschreven. "Prima gedaan, Creamypaw," complimenteerde de warrior. Smoketear knikte naar de apprentice en stapte veder aan kop van de patrouille. Smoketear werd gerespecteerd, niet alleen om zijn vader, maar ook om hoe hij met de clan om ging. Toen stopte hij. Een wel verse geur kwam zijn neus gaten binnen. "Arcticlight, reuk jij ook wat ik reuk?" Vroeg hij op fluisterende toon. Hij wenkte Creamypaw naar hem toe en liet zo zien dat de apprentice achter hem moest gaan staan. "Bloodclan," Siste hij. Hij rook een stinkende rogue lucht die hem deed denken aan Bloodclan. Hij keek Arcticlight aan en wachtte af op de reactie van de jongere Warrior.

--Eerst nog een keer Creamypaw en Arcticlight, en daarna de twee enemies.}

Er verscheen een glimlach om zijn lippen toen Smoketear zei dat hij het prima gedaan had. Het deed hem goed te weten dat hij het goed gedaan had, dat iets hem in een keer gelukt was. Hij trippelde rustig naast de warriors mee. Toen Smoketear plots stopte, stond hij meteen stil. Verrast keek hij van de een naar de andere. Toen Smoketear hem wenkte, dat hij achter hem moest komen te staan. Deed hij zijn bek een stukje open en deed wat hem gevraagd werd. Terwijl de haren op zijn rug overeind kwamen te staan. Hij rook een vreemde geur. "Bloodclan," Hij slikte even, Bloodclan? Hij had die geur nog nooit geroken, vandaar dat hij hem niet herkend had. Alleen hij had genoeg over de Bloodclan gehoord. Hij trok zijn nagels in en uit en keek Arcticlight aan. “Komt die hier heen?” vroeg hij zacht. Hij had nog nooit een gevecht meegemaakt, of indringers. Adrenaline gierde door zijn aderen. Waren ze al in rivierclan gebied, of kwamen ze er heen. Er kwam een vastberaden blik in zijn ogen. Wat er ook zou gebeuren. Hij zou helpen het rivierterritorium te beschermen.

Words:190
Mood: determined
Company: Smoketear & Arcticlight

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Calm Words: 131 Company: Smoketear and Creamypaw

Kalm liep hij naast Smoketear en Creamypaw. Het zou vast weer een rustige patrouille worden, zoals altijd wanneer hij met meerderen meeging. Normaal ging hij gewoon in zijn eentje, lekker vroeg en eerder dan de borderpatrouilles. Dan kwam hij in ieder geval echte indringers tegen en liep hij ze niet net mis. Plots vernauwde hij zijn ogen en werd zijn kalme houding meer vijandelijk. Hij rook een vijandelijke geur; Bloodclan. "Arcticlight, reuk jij ook wat ik reuk?" Hij knikte en even keken zijn kristalblauwe ogen naar Smoketear. Dit ging nog wel eens even een gevecht worden, als hij wist hoe Bloodclan zou reageren. Hij hief zijn hoofd op en keek met een strakke blik naar de plek waar de geur vandaan kwam. Zijn blik hield hij strak voor zich uit gericht. Geen enige angst kon je zien in zijn houding of blik, hij was dan ook niet bang voor deze rogues. Hij zou ze verslaan. Met enkele passen liep hij wat vooruit. In zijn ooghoeken zag hij hoe Smoketear beschermend voor Creamypaw ging staan, zacht knikte hij. Ze wouden niet dat zo'n apprentice door zo'n mormels werd gedood. “Komt die hier heen?” Vroeg Creamypaw aan hem. Hij opende zijn bek een stukje, dat amper zichtbaar was, en ademde de lucht in. Ja, ze naderden. "Ja," Zei hij vastbesloten, zijn kristalblauwe ogen voor zich uit gericht. "Smoketear, ze zijn heel dichtbij, maak je schrap om een aanval te blokkeren." Hij wist hoe Bloodclan was, die vuile mormels kwamen hier alleen maar om te jagen.