Love silence[Juno]

Onderwerp: Love silence[Juno] za 19 jan 2013 - 12:05

Ze liet haar kop zakken en schrokte een paar van de brokjes op die haar tweebenen in haar bak gestrooid hadden. Daarna likte ze haar lippen af en keek om haar heen. Ze zuchtte even en ging zitten. Ze had even behoefte aan rust en vrijheid. Dus ze besloot vandaag niet naar Lilium te gaan, de kitten zou zich een dag zelf moeten redden. Alleen daar had ze alle vertrouwen in. Ze wist dat de kitten slim was en goed oplette. Ze maakte zich geen zorgen dat er iets zou gebeuren, al zou ze als ze terug kwam toch nog wel even gaan controleren bij de holle boom. Er verscheen een kalm glimlachje om haar lippen terwijl ze weer opstond. Haar tweebenen zouden haar niet missen, die waren wel wat van haar gewend. Ze glipte door het kattenluik de tuin in. De blik in haar gele ogen gleed even over haar omgeving, maar er kwam geen reactie. Ze zuchtte nogmaals, dit keer van opluchting. Ze glipte liever weg zonder gezien te worden, anders liep het alleen maar vertraging op. De helft zou vragen wat ze ging doen en ze had nooit zin om die vragen te beantwoorden. Ze verplaatste zich op het gras en sprong boven op het hek. Waar ze nog een keer de omgeving bekeek, maar het was stil in de buurt. Dus liet ze zich aan de andere kant van het hek op de stoep vallen. Ze bewoog even haar nagels uit en in. Daarna zette ze haar lichaam in beweging en liep ze de buurt uit, tussen de bomen door en in de richting van het bergachtige gebied. Ze keek even omhoog toen de grond omhoog begon te lopen en het gras plaatsmaakte voor rotsen. Haar hele houding was kalm en vastbesloten terwijl ze naar boven begon te klimmen. Een teken dat dit niet de eerste keer was dat ze hier kwam. Ze kwam bijna overal, dus ook hier. Er waren niet veel plekken die ze niet kende.
Ze stopte met lopen toen ze iets achter zich hoorde. Ze opende haar bek een stukje en proefde de geur van een andere huiskat. Even knarste ze geïrriteerd haar tanden over elkaar. Oké, daar had ze dus absoluut geen zin in. Alleen ze kon er nou nog weinig aan veranderen, de andere poes had haar waarschijnlijk ook al door. “Hallo,” er klonk een lichte irritatie in haar stem, maar verder klonk haar stem kalm.

[& Juno]