After rain comes sunshine{Open}

Strawberry's staart zwiepte nerveus heen en weer. De zorgeloosheid begon alweer langzaam weg te ebben en dat kon me merken aan haar gedrag. Ze wilde zo graag goed doen, zo graag alles goed kunnen doen. Maar het leek alsof alles telkens weer de mist in ging en daar had de poes het erg zwaar mee. "Het is toch Newleaf, er is op andere plekken ook veel prooi te vinden." Miauwde Sunshine. Strawberry twijfelde aan zijn woorden, zei hij het alleen om haar op te beuren of was het echt waar. Ze haalde haar schouders dus een beetje op. "Ja, ik denk het," Miauwde ze, met een lichte weifeling in haar stem. "Maar dan kunnen we nu niet hier jagen, niet?" Vroeg ze vervolgens.

_{De poes haalde haar schouders een beetje op. "Ja, ik denk het," miauwde ze. "Maar dan kunnen we nu niet jagen, niet?" herhaalde ze vervolgens. Sunshine vroeg zich af of ze hem op de proef stelde zoals een mentor altijd bij een apprentice deed. Of dat ze gewoon weg even niet meer kon nadenken door alle gedachten die ze aan haar kop had. Uiteindelijk schudde Sunshine vastbesloten zijn kop, "Ik denk het niet, of je moet heel goed kunnen zoeken" zei hij met een grijns terwijl hij de poes recht aan bleef kijken met een speelse twinkeling in zijn ogen.}

_{Eventjes hief Strawberry haar hoofd en keek ze geïnteresseerd om zich heen. Het bos was stil, geen vogel floot. Waarschijnlijk hadden ze ze allemaal verjaagd... Ergens was het zonde, maar Strawberry bleef op haar hoede. Eigenlijk was ze niet eens geconcentreerd genoeg om te jagen, dus heel erg veel maakte het ook niet uit. "Ik denk het niet, of je moet heel goed kunnen zoeken" Miauwde Sunshine, nog steeds met een speelse twinkeling in zijn ogen. "Oh echt waar?" Miauwde Strawberry geamuseerd, "Dan moet ik je maar geloven eh?" Ze rekte zich eventjes uit. "Pluizenbal," Grinnikte ze, geamuseerd door de bijnaam die ze net verzonnen had.}