And newleaf started. [Open voor kittypets.]

Nieuwe bladeren groeiden aan de bomen van het woud en de bomen die er over de wereld waren. Het was een mooie ochtend en de zon scheen vel. Newleaf, dacht sparklez. 'Ik ga de sneeuw wel een beetje missen hoor, maar groenblad is dichtbij, en dat is leuker.' zei hij tegen zichzelf. Hij zat voor het raam op de vensterbank. Zijn twolegs keken met z'n twee naar een lichtgevend ding dat steeds verandert. (Tv maar dat weten katten niet) Sparklez begon zich helemaal te wassen en keek toen om zich heen. Hij zag dat de achterdeur open stond toen hij de keuken in liep. Hij liep de deur uit en zette zijn poten in de schutting van zijn huis. Hij klom naar de top en toen het dak op. Woah! zo hoog was hij nog nooit geweest. Hij klom naar een veilig plekje waar een hek voor zat. (balkon) en klom over het hek. Hij genoot van de warme zon op zijn vacht en ging liggen op de warme stenen. Hij viel in slaap en toen het zonhoog was werd hij wakker. Snel waste hij zijn vacht even en klom toen verder het dak op. Gisteren had het geregent dus het was nog een beetje glad. Hij zette af bij het randje van het dak en sprong op het hek van zijn voortuin. Dat was spannend om te doen, vond hij. Hij sprong in z'n voortuin en wachtte tot er dingen zouden gebeuren zoals dat hij een kat tegen komt, of iets anders.

Zijn kindermensje aaide hem over zijn oren. Hij drukte zich luid snorrend tegen haar aan. Wat een leventje. Swaffo zetten zijn poten op haar borstkas. Kiko giegelde en hij kreeg een kattenkoekje. Oh, wat hield hij van Kiko ze was bij haar oma gaan wonen als hij een kleine kitten was. Haar oma was een knorrig oud ding dat altijd mekkerde. Maar dat kon hem niet schelen. Hij rekte zich nog eens goed uit en likte haar lange snuit. Mensen hadden langen neuzen. Als Swaffo eenmaal uit zijn huis was klom hij langs een smal ding naar boven. Het water kletterde langs dat raar ding. Hij zat nu op het dak. Verbaasd keek hij naar het schitterende uitzicht. Het was al zonhoog. Geeuwend schudde hij de warmte uit zijn korte vacht. Hij snuffelde en kneep zijn ogen tot spleetjes. Hij zag een zwarte kat zitten. Hij rekte zich nag eens uit. Daarna sprong hij af het dak, niet langs de goot maar gewoon af het dak. Als hij goed had ingeschat, ja... Hij was in een bosje kattenkruid beland. Precies zoals hij had berekend. Spinnend genoot hij van de warmte en de lekkere geur. "Hallo", bromde hij vriendelijk tegen de zwarte kat.