Well, I guess you're not like the rest...

_{Stilletjes verliet een grote zwartwitte kater het kamp van zijn Clan, weg bij die idioten en weg bij het gezeur van iedereen. Waarom kon hij niet gewoon vrij zijn om te doen en laten wat hij wilde. Of in zijn geval gewoon iedereen ten onder te laten gaan die het niet waard was in zijn buurt. Om dan te beginnen bij die leader van hem. Blegh, wat verafschuwde hij die kater, wellicht nog wel meer dan die zwakzinnige vader van hem. Hij werd ook echt omringt door achterlijke en zwakkelingen die niet wisten hoe ze moesten handelen in hun leven. Hij wist het wel, en nu hij vrij was om te gaan en te staan waar hij wilde, was hij klaar om voort te zetten wat hij als apprentice al was begonnen. Maar nu vertrouwde die clan van hem hem, en kon hij vertrekken en doen alsof hij wat had gedaan voor zijn clan zodra hij terugkwam. Hij genoot ervan om hen te laten denken dat hij een loyale warrior was. Even bleef hij staan om te lachen, het zag er vast wel weer belachelijk uit maar het interesseerde hem niks meer. Hij was nu aan het lopen naar het gebied wat hij altijd terroriseerde als apprentice. Maar hij was gegroeid en kon nu sterkere vijanden aan, en dat was hij wel van plan in werkelijkheid te brengen. Maar de geur van een clankat trok zijn aandacht. Het kwam van achteren en moest dus nog onderweg zijn. Maar in plaats van zich te verbergen draaide hij zich om. Langzaam ging hij zitten om zijn gezelschap recht in de ogen te kunnen kijken. Hij was niet meer bang voor het onbekende, hij was gewoon niet meer bang zelfs. Zacht tikte het puntje van zijn staart tegen de grond. ''Come and play,'' fluisterde hij zacht. Het was eerder voor zichzelf dan voor anderen, dus hij grijnsde even in zichzelf. Maar er hing toch iets anders in de lucht met deze aankomende Clankat. Zijn ogen staarde in de verte, wachtend en met uitgeslagen nagels bleef hij daar zitten.}

Darkfire

_{Een kraai scheerde door de open lucht. Zijn zwarte gelaat stak af tegen het witte licht van de heldere maan. Schaduwen en duister omhulde het woud, enkel de sterren waren te zien.
Opeens hoorde je water kraken. Een dikke zwarte poot verbrijzelde een kleine schedel van een muis. Het lag er al een tijdje te verrotten. Een groot gevaarte bewoog zich door de struiken heen. Zijn hatenlijke ogen gloeide als twee duistere vlammen. Hij bewoog zich rustig voort, op verkenning. Hij was al vaker op dit territorium geweest. De kater die zich door het duister door bewoog, had de naam Darkfire. Hij had de hele dag rondgezworven door het territorium op zoek naar wat interessants, niks gevonden dus. Het leven van een kat hier was ook gewoon slaapverwekkend. Bijna elke dag was hetzelfde. Hij sloeg geiriteerd met zijn dikke staart en spuugde een rochel tegen de grond. Ondertussen had hij af en toe gejaagd, en het zelf opgegeten. Zelfs nu hij in ShadowClan zat, had hij natuurlijk lak aan die regels. Opeens kwam er een geur zijn neus in drijven.. RiverClan. Hij grauwde binnensmonds. Toen hij voor zich keek zag hij op een paar vossenlengtes afstand inderdaad een schaduw staan. De kat deed merkelijk totaal geen moeite om zich te verstoppen. Duidelijk had hij Darkfire al opgemerkt, wat Darkfire niets kon schelen. Hij deed ook geen moeite. ''Come and play,'' fluisterde de onbekende zacht. Hij trok zijn linker wenkbrauw op en zijn nieuwsgierigheid was ietwat gewekt. Misschien was een praatje wel weer eens interessant, hij had al dagen niks boeiends gehoord. Niet dat dat ooit in zijn leven was gebeurd. Hij sloeg met zijn staart en liep op de kater af maar wel vanuit de schaduwen, geruisloos. Hij hield zijn ogen op een millimeter gesloten, zodat hij niet te zien was. Pas toen hij op anderhalve staartlengte van de kater verwijdert was, opende hij zijn ogen. '' Zo..zo. Wa doet een Riverclan katertje hier, zo.. alleen...'' De vlammende ogen keken kwaadaardig in die van de ander.

#
Srry voor de verschrikkelijke late reactie ^^''

Gesproken tekst.}

_{De stevige kater schrok niet toen er ineens een paar ogen verschenen. Het tegendeel juist, die van de zwartwitte kater begonnen duister te glanzen. Nee hij wa sniet sle bang, voor geen ander. '' Zo..zo. Wa doet een Riverclan katertje hier, zo.. alleen...'' De kwaadaardige ogen van de zwarte kater stonden hem wel aan. Hij kon het niet laten en trok een grijns op zijn gezicht. ''Tja, wat zou ik hier doen?'' Antwoordde hij koeltjes en grinnikte weer. ''Wie weet ben ik wel iets aan het plannen of ben ik op zoek naar een leuk zwak katje om de grond in te boren. Wie weet vlucht ik wel voor iemand.'' Hij wist dat je hier geen duidelijk antwoord uit kon halen en dat vond hij nu juist zo leuk. Met zijn ogen daagde hij de zwarte kater uit en bekeek hem ondertussen even goed. Met hem zou hij liever niet in een gevecht vliegen, dat zou hem nog wel eens in de problemen brengen.}

Onderwerp: Re: Well, I guess you're not like the rest...